جنبش عمدتاً مسالمت آمیز حرکت خواهد کرد، تا عمومی شود، در پی کسب قدرت، بخش سرکوب حکومت به قهر بیشتر متوسل خواهد شد.
در جریان سرکوب بیشتر، بخش قهر تقسیم خواهد شد. قسمتی که قهر را ادامه میدهد به دست مردم شکست خواهد خورد. حکومت توسط جامعه از راه« دفاع مشروع» سقوط خواهد کرد.
اما حکومت محال میداند که چنین طالع و سرنوشتی داشته باشد. Nanna خدای ماه ( sin) ، که سرنوشت را تعیین میکند، میگوید « طالع حکومت را چنین نوشته ، و از آن گریزی نیست».
- به همکاری متقابل علم و تخصص و نیاز و کار و اداره امور جهت کشف راه حلهای مناسب برای پیشرفت و رفاه نظر دارد.
- « جامعه خود گردان» بر اساس « خودگردانی کار» و امور، در محل کار و زندگی، در ایالت ها و کل کشور قرار دارد.
-فعالیت « کار خودگردان، جامعه خودگردان»، ایستا نیست، پویاست؛ مطلق گرا نیست، نسبی گراست؛ دگم گرا نیست، آزمایشگر است؛ حمایتگر نیست، نقاد و معترض است؛ هم در دموکراسی و هم در خودگردانی.
انحصارگر و سلطه جو نیست، آزادگر است. هم فردگراست و هم جمعگرا، ترکیب این دوست. بی زمینه اقدام نمی کند، زمینه ساز است.طالع گرا نیست، تا زمینه آماده اجازه میدهد سرنوشت « کار و روابط و نظم و مدیریت» را خود تعیین میکند؛ با ترکیب « زمینه و عمل»( مانند مخلوط و ترکیب بازیگر و صحنه، آب و شناگر).
جامعه انسان را میگرداند. عکس آن: انسان جامعه را میگرداند. راه حل نه این است و نه آن! بل « ترکیب این دوست». نه نفی یکی به نفع دیگری. نمایش ترکیب صحنه و بازیگر است. اما هیچکدام نیست. شنا ترکیب آب و شناگر است، اما هیچکدام نیست. جامعه و کار خودگردان، «ترکیب وجود و عمل انسان با طبیعت جامعه است، در عین حال هم انسان باقی ست و هم جامعه. اما آنچه جریان دارد ترکیب حرکت این دوست. در عین حفط استقلال هر دو». جریان، واکنش متقابل هردوست. جامعه و کارخودگردان یک پروسه است. پروسه ایکه ماهیت آنرا طبیعت جامعه و بازیگری آگاهانه انسان تعیین میکند. بر اساس « خرد دموکراتیک فردی و جمعی».
- نام آن مهم نیست، محتوایش مهم است.
و چگونگی برخورد به مسئله
--------
1-حکومت در تضاد « جامعه و حاکمیت اسلامی» قرار گرفته، دچار « بحران بود و نبود» یا حیاتی ست.
2- برای عبور از بحران، بعد از دیدار سران سه کشور در تهران، به « جنگ افروزی» متوسل شده
3- این جنگ را نخست در داخل، علیه نیروهای کرد آغاز کرده، چنین پیداست که به احتمال زیاد ادامه خواهد داد.
در خارج نیز طبق معمول در سوریه و جدیداً در عراق، درگیر است.
4- جنگ با نیروهای کرد، به قصد تحمیل جنگ به «خلق کرد»، و از آنجا با هدف سرکوب نظامی «مردم در سراسر کشور»،
و تحمیل جنگ به همه خلقها، پیش بینی میشود.
----
6- تلفات انسانی در این جنگ وقتی کم میشود که « نیروهای مخالف حکومت» از « محل اسکان متحرک یا غیر ثابت» ، و « محل اسکان نمایی یا غیر واقعی» استفاده کنند.
7- شرایط مناسب یک دوره بعد از شروع تحریمها را ( جهت خیزش) نباید از نظر دور داشت.
8- حکومت خواهد کوشید تا شروع « این دوره مناسب خیزش» جنگ را به مردم کرد تحمیل کرده و آنرا سرکوب کند. و حتی اگر توانست « سراسری»کند.
9- دو حالت و شرایط میتواند پیش آید:
- اقدام آگاهانه، تا حد ممکن سازمان یافته، جهت« مقاومت و دفاع مشروع مردم کرد»، میتواند به خیزش سراسری منجر شود.
- کشیده شدن خود به خودی و «بی حساب کتاب» مردم کرد به درگیری، در شرایط عدم خیزش های سراسری، میتواند موجب شکست و سرکوبی گردد.
- در صورت تحمیل شدن جنگ به مردم ، اصل اقدام آگاهانه، تا حد ممکن سازمان یافته، جهت« مقاومت و دفاع مشروع مردم » را نباید از نظر دور داشت.
10-«تاکتیک جنگ»حکومت را، که در واقع جنگ علیه کل جامعه است، ضرورت دارد به «تاکتیک خیزش عمومی»تبدیل کرد. از راه « همبستگی عملی، سازمان یابی، و مقاومت و دفاع مشروع».
-خلق کرد لازم است بسیار آگاهانه به مسئله برخورد کند، در صورت لزوم تا میتواند نباید به تنهایی در گیر این جنگ نابرابر و تحمیلی شود، که هدف حکومت است، لازم است نیرو را در جهت« خیزش عمومی و سراسری» تدارک دید و سوق داد.
11-گذشت زمان بحرانی، به سود رهایی جامعه، و به زیان جکومت کار میکند. حکومت در داخل خود تقسیم شده و به دو تاکتیک متضاد رسیده است:
- تاکتیک جنگ و سرکوب
- تاکتیک آزادی و آشتی ملی( برای حفظ حکومت)
آنچه اکنون در مورد کردها عمل شده، تاکتیک جنگ است. با گذشت زمان تضاد بین خود حکومت، بزرگ و عمیق تر خواهد شد. شکست تاکتیک جنگ نه تنها از طرف جامعه، بل حتی در داخل خود حکومت نیز رقم خورده است.
از این رو « چرخ زمان» سرنوشت ناکارآمدی و شکست تاکتیک جنگ و لاجرم خود حکومت را تعیین خواهد کرد.
12- حکومت طبق معمول برای فریب افکار عمومی خواهد کوشید بهانه های « تروریسم، تجزیه طلبی، اختلاف "کرد ترک"،
"وابستگی به آمریکا-اسراییل-عربستان" را تبلیغ کند. که چهل سال است روی این « سیاست دشمن تراشی و نفاق افکنی»
کاز میکند. با اینکه این سیاست نتیجه عکس داده، و او را به لبه پرتگاه رسانده، ولی هنوز دست بردار نیست. و ادامه خواهد داد.
13- مقاومت و دفاع مشروع در برابر هر حکومت ظالمی، حق هر خلقی ست. ضرورت دارد همه خلقها در برابر حکومت ظالم با همدیگر همبستگی عملی نشان دهند، و طرح و حل مسالمت آمیز اختلافات داخلی خود را به بعد از رهایی موکول کنند.
دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمیکند.
توجه داشته باشید کامنتهایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد!
افزودن دیدگاه جدید