نوامبر 2007

آغاز کردن از اخلاق، در فلسفة سیاست، یعنی اراده
گرائی. و این یعنی کوشش برای حذف سیستم (انقلاب) به جای دخالت در آن (اصلاح). بیش از صد و پنجاه سال است که چپ با اندرزها و احکام اخلاقی و کوشش
های قهرمانانه برای تغییر وضعیت می
جنگد؛ قطعاً این مبارزه دست
آوردهای بسیار مثبتی هم داشته است؛ اما، این را نیز باید دید که هر جا پیروز شده است به جای سوسیالیسم، فاشیسمی تمام
عیار را حاکم کرده
است و یک طبقة نوپای بوروکرات جای بورژواها نشانده است که...

آقاي درخشان، خانم عبادي را به طرفداري از ظالم محکوم ميکنند و مدتها است که تشبيه وضعيت اتمي ايران به وضعيت ملي کردن ضنعت نفت در ايران در دوران مصدق را تکرار کرده اند. در نتيجه فکر ميکنند خواستار تعليق اورانيوم شدن هم صدائي با قدرت هاي جهاني بوده و بر ضد مظلومان يعني مردم ايران است. مهم نيست نظري که ايشان مطرح ميکنند نظر آقاي احمدي نژاد است.
بنظر من در شرايط حساس کنوني اقدام خانم شيرين عبادي يکي از درست ترين کارهائي است که جنبش مترقي ايران ميتواند بکند و اين حرف درست نيست که...

مهمترین نتایج جنبش حقوق بشر رهائی از بی هویتی مزمن تاریخی و بدست آوردن یکی از عالیترین هویت تاریخ بشریت که همانا جامعه انسانی باشد خواهد بود و مدلی نه تنها برای منطقه طاعون زده بلکه میتواند پیام آور جهانی نو برای همگان باشد. جامعه ما و انسانهایش بعد از این همه التهاب میتواند به آرامش دست یابد که به آن شدیداً نیاز دارد و از طرف دیگر گسست عمیقی در تمام لایه های اجتماع ایجاد شده است که با مقوله حقوق بشر که فراگیر هم است بار دیگر جامعه به تعادل و انسجام انسانی و عادلانه خود خواهد رسید .

از روزنه این دکوراسیون فرعونی میتوان دشت پهناوری را دید که دلار های بی حساب و کتاب نفتی میهنمان در آن تاراج و چگونه و در کجا ریخت و پاش میشوند؟
از این روزنه میتوان دشت فقر، بی خانمانی و بی آیندگی ، نسل و ملتی را دید که اهریمن دین زدگی چنگال خونین خود را بر پیکر بی دفاع آن تا مغز استخوانش نشانده است!

هيچ فکر نمی کردم روزی برسد که سوگوار پسر 16 ساله ای شوم که 40 سالی پيش، در آن عصر تابستانهء خيابان لاله زار، به ديدارم آمده بود ـ در آن بالاخانه که نشانی اش برای بسياری از شاعران مطرح شده در دههء 1340 بايد نشانی آشنائی باشد

دمکراسی، اگر آن نمونه ی ِ ابتر ِ آتنی اش را، یعنی نشستن ِ مردان ِ نیمه برهنه در آگورا بر دوش ِ بردگان و رای به آزادی ِ مردان ِ نیمه برهنه ی ِ دیگر دادن، کنار بگذاریم، در بهترین گونه اش، یعنی همین دمکراسی های ِ لیبرالی ِ غرب که آب را از چهار سوی ِ دهان ِ کسان به راه انداخته است، فرمانرانی ِ میانمایگان است بر میانمایگان. از روزن ِ بی مایگی ِ امروز ِ ایرانیان، که بهترین هاشان از بی نوامایگان ِ دیروز اند (برای ِ رسیدن به دیروز راه ِ درازی نباید پیمود، سه دهه پسگرد نیز...

داستان ما داستان پرندگان عطار است که بايستي در کوه قاف به آينه مقابل خود بنگريم، و ببينيم که سيمرغ خود ما *سي* مرغ است، که در جستجوي آينده ايرانيم، ولي عدم تخليه زباله هاي گذشته ذهن، به ما اجازه نميدهد که اين حقيقت ساده را ببينيم، و در دور جهان 25 سال است که به تکرار انديشه هائي که 25 سال است شکست خورده اند مشغوليم و اينگونه بخاطر اين زباله ها از هم بيگانه ايم.

سیستم موجود جهانی کاملا بصورت ساختاری در چنبره نارسائی بنیادی گرفتار شده است هرروز که از عمر آن میگذرد ناکار آمد بودن آن هر چه بیشترنمایان تر میگردد عامل شستشوی مغزی انسانها و مسخ کردن ومهمترازهمه کنترل دسته جمعی آنان و نهایتا تجهیز شدن این سیستم به مدرنترین ابزارهای سرکوب توانسته موجودیت و بقای آنرا تضمین نماید. انبوه انسانهائی که هرروز امید خود را به یک زندگی بهتر از دست میدهند و به خیل ناامیدان می پیوندند امریست که بسختی میتوان آنرا انکار کرد

با قدرت گیری و تثبیت رضا شاه، دوران جدیدی در سیاست، اقتصاد و ساختار اجتماعی کشورآغاز شد، بنام حفظ امنیت اجتماعی بر تعداد نیرو های نظامی و امنیتی افزوده شد، قدرت مقتدر و مرکز گرا شکل گرفت، قانون مشهور ایالتی و ولایتی به فراموشی سپرده شد، شرایط جهانی و منطقه ایی هم بگونه ای بود که دولت های مقتدر ملی با گرایش های ناسیونالیستی مورد حمایت قرار می گرفت. رضا شاه این گرایش را در راستای اهداف سیاسی خود بکار برد و بگونه ای خشن با زبان و فرهنگ های مختلف که در جامعه کارآیی داشتند برخورد کرد.

یکی از پیآمد های مهم که رژیم های ایستا بر جامعه تحمیل می کنند، ایجاد و گسترش بحران شدید اقتصادی است، که جامعه را بخود و منابع خود وابسته کنند، در اینگونه رژیم ها دولت از امکانات گسترده مالی بهره مند است، دست افراد و ارگان های وابسته به دولت بویژه نیرو های امنیتی و نظامی باز است که بنییه مالی خود را تقویت کنند، حفظ از رژیم را با حفظ منافع خود درهم آمیزند، این روند در دراز مدت به ویرانی و تخریب اقتصاد ملی می انجامد، حجم دولت گسترش می یابد، هزینه های امنیتی نظامی افزایش پیدا می کند و...