رفتن به محتوای اصلی

رضا مقصدی

آی........"ژینا" ! آی........مهسا !
نیکا ! دریا برای خنده ی تو آه.....می کشد.
هیمه هیمه شعله می کشیم
یک دختر از تبار ِ ترانه .
زیبایی ِ زنانه ی ما، دشمنِ شما ست
درین کابوس - مرا بنواز ! ای رنگین ترین آواز !
به خاطره ی چاک چاکِ سعید سلطانپور
ایران درّودی ، شاعر رنگها ما وُ رنگهارا تنها گذاشت وُ رفت
در " کابُل ِ" دل
درین کابوس/ مرا بنواز ای رنگین ترین آواز !
آه...می کشم برای آب
"با کشورم چه رفته ست"
اشکم مرا یاری نخواهد کرد، می دانم
اردیبهشت ِ "رشت."
با خسرو گلسرخی به نمایشگاهی رفته بودم تا تماشگر ِ رقص ِ "خط" های اردشیر محصص هنرمند ارجمند
صدای سرمستان، به خاطره‌ی معطر ِمحمدرضا شجریان!
ما کُشته می‌شویم به یک آهِ آینه
زخمی که به قامتِ قلم، بارید
ما زجنس ِ نور وُپرده های منتظر ، نشسته ایم
بیروت،درمیان دلم ایستاده است
من از یادت نمی کاهم"  به : مهدی اخوان لنگرودی مهدی ِاز دست رفته ام !
بهمن بیداد گر!
هِی ...های... عاشقان !
" هستی" ، نمی بخشاید وُما- باید نبخشیم
هلا....حماسه ی کوبانی !
برای دختر آبی
غمهای شهریور
بانوی سر بلند!
درین کابوس/ مرا بنواز ای رنگین ترین آواز !
خورشید، زنده باد
فروغ ِ فرزانه
سرود ِ سبز ِ"سپیده"
کدامین باغ ؟ با نام تو زیبا نیست "اسماعیل " !
مرضيه‌ی خاطره‌ها! "تنها صداست که می‌مانَد"
به پیام آور ِ صلح :"نادیا مراد"
آه...می کشم برای آب
...و اشک می‌چکد از چشم‌های آیینه
هیمه هیمه ، شعله می کشیم
زیباییِ زنانه ی ما، دشمنِ شماست
" هستی" ، نمی بخشاید وُما- باید نبخشیم
منشور ِ انتظار ِ مرا منتشر کنید
غم تو چیست نگارا؟
"غمهای شهریور" بازتابی کوچک ، از جنایتی بزرگ است
چرا غزل ، فقط باید دستمایه ای باشد برای شعر های عاشقانه ؟
عشق! مرا تا به کجا می بری؟
در شعرهای"ناظمِ حکمت" شناورم
"با کشورم چه رفته ست" به خاطره ی چاک چاکِ سعید سلطانپور
ای آتشِ گُداخته ! ای کُرد !
به خاطره ی شورانگیز بیژن ترقی
میخانه ی مکدّر
باز آمدنِ تو باز، دیدن دارد
هیمه هیمه ، شعله می کشیم
زیباییِ زنانه ی ما، دشمنِ شماست
.....زیرا که از تبارِ دروغید
نازنین !
با یاد هما ناطق
کاغذ و مداد
منشور انتظار مرا منتشر کنید
دو رباعی بهارانه
بهمنِ بيدادگر!
هلا....حماسه ی کوبانی!
اينک دل من، دلی تماشايی‌ست
پنجشنبه ی سیاه
ميلاد" و "يک شعر خوشحال"
با آینه ، یگانه وُ با آه ، همنشین
ما را بشا رت می دهد یک صبح ِلبریز
"هستی"، نمی بخشاید وُ ما- باید نبخشیم
دو شعر از رضا مقصدی
غم تو چيست نگارا، به خاطره سوزانِ حميد منتظری
دريا نويد ِ سبز ِ ندا را شنيده است
اینجایم وُ ریشه‌های جانم آنجاست