مصاحبه جنابعالی با آقای فرامرز فروزنده را دیدم. نکات خوب و آموزنده و همچنین مبهم فراوانی در آن وجود داشت, از جمله " دولت گذار آری؛ اما دولت در تبعید نه". حال فرق این دو (به استثنای واژه ها) چیست؛ من نمی دانم. بهر روی از این و بسیاری از موارد دیگر بگذریم چون این حق محترم جنابعالی است که این عقیده را داشته باشید و آن را اظهار بفرمائید؛ و از یکی دفاع کنید و دیگری را نفی.
ولی بنده این مقوله را اصلا متوجه نشدم که جنابعالی فرمودید بجای ایجاد نهاد آلترناتیو دولت (Government), باید دنبال نهاد آلترناتیو حکومت (State) باشیم. یعنی گویی که هدف "دولت در تبعید" ء مطرح شده (که هنوز تشکیل نشده) فقط تغییر دولت حسن روحانی است, در صورتی که باید کل نظام (یعنی حکومت) را تغییر بدهیم.
آیت الله خمینی که دولت بازرگان را تشکیل داد, منظورش فقط سرنگونی دولت شاهپور بختیار نبود بلکه برنامه دولت موقت سرنگونی کل نظام پادشاهی بود. شما می توانید دولت (Government) تحت هر عنوانی نظیر دولت گذار یا دولت موقت یا دولت در تبعید و غیره داشته باشید که هدف آن سرنگونی کل نظام است. ولی هرگز در تاریخ سابقه نداشته که گروهی بجای تشکیل دولت آلترناتیو با هدف مشخص سرنگونی نظام حاکم, آلترناتیو حکومت یا حاکمیت (State) را برای نابودی کل کشور که در حقوق و عرف بین المللی بعنوان حاکمیت یا کلیت یک کشور شناخته شده از نظر حقوق بین المللی می باشد تشکیل بدهید. اتفاقا آنهایی که خواهان جدایی از ایران هستند از منظر حقوق بین المللی خواهان نابودی کل کشور (State) هستند و مشخصا با دولت روحانی دشمنی یا مخالفت خاصی ندارند. مطمئن هستم که جنابعالی اصلا جزو این گروه نبوده و نیستید.
جنابعالی اگر به اینترنت رجوع بفرمائید و در ویکی پدیا و سایت های معتبر دیگر دولت آلترناتیو (Alternative Government) را جستجو بکنید, مشاهده خواهید کرد که در طول تاریخ مخالفان یک نظام همواره دولت (تحت عناوین و واژه های مختلف) تشکیل داده اند تا کل آن نظام را ساقط کنند. حتی یک مورد هم وجود ندارد که مخالفان برای سرنگونی کل یک نظام حاکم, حاکمیت آلترناتیو (Alternative State) تشکیل داده اند؟ مگر آنکه مثل یوگسلاوی سابق خواهان فروپاشی کل کشور به عنوان یک حاکمیت شناخته شده (State) باشند.
یا مثلا در مورد عبث بودن تشکیل آلترناتیوها توسط طیف های مختلف اپوزیسیون فرمودید: "همه این حرف ها بیمورد و کشک است. تا زمانی که مردم بیرون نیایند و بگویند کدام آلترناتیو را می خواهند؟"
این استدلال جنابعالی مرا به یاد مرغ و تخم مرغ می اندازد که کدام یکی اول به صحنه هستی پای نهاد. سوال بدیهی و واضح این است: اگر قبل از بیرون آمدن مردم به خیابان, آلترناتیوهای مختلف وجود نداشته باشند, مردم چه جوری بگویند که مثلا کدام آلترناتیو موجود را بر دیگری ترجیح می دهند؟
یا مثلا در جای دیگری می فرمائید که: "حدود ده سال پیش از طرف شبکه سکولارهای سبز طرح مشابه ای را در گفتگو با "رضا پهلوی" مطرح کرده بودید, و ایشان همین طرح جنابعالی را کپی کردند و شورای ملی را بوجود آوردند و از ضرورت "دولت موقت" دفاع کردند." یعنی بهر حال جنابعالی و یارانتان نیز با طرح "دولت موقت" در خارج از کشور (یعنی همان تبعید) موافق بودید, آنهم ظاهرا یا ضمنی به شرطی که طراح و شارح آن شبکه سکولارهای سبز باشد. همانگونه که اکنون نیز با تشکیل یک دولت موافق هستید, به شرطی که اسم آن "دولت گذار" باشد و نه "دولت در تبعید".
بهر حال امیدوارم در مورد این نکات روشنگری بفرمائید. با آرزوی بهترین ها و شادکامی و سلامتی
عبدالستار دوشوکی
دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمیکند.
توجه داشته باشید کامنتهایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد!
افزودن دیدگاه جدید