بمناسبت روز جهانی کارگر

امسال روز جهانی کارگر در ایران روز تعمیق و گسترش و بجلو سوق دادن انقلابی است که نزدیک به یکسال است یکی از خونخوارترین و فاسدترین حکومتهای سرمایه داری عصر حاضر را بچالش کشیده است. این انقلاب به حکم شرایط عینی و زمینه های شکل گیریش انقلابی کارگری است: انقلاب داغ لعنت خوردگان علیه دنیای فقر و بندگی! انقلاب یک جامعه بزیر خط فقر رانده شده و به بند کشیده شده علیه فقر، تبعیض، بیحقوقی و اختناق و سرکوب، و برای رسیدن به "منزلت و معیشت"! جامعه ای که از مدتها قبل با گسترده ترین اعتصابات کارگری، با اول مه های "منزلت معیشت حق مسلم ماست"، با شانزده آذرهای "سوسیالیسم یا بربریت"، با جنبش بی وقفه "بدحجابی" علیه آپارتاید جنسی، و با شورشهای شهری "حکومت اسلامی نمیخواهیم" به استقبال انقلابی رفت که امروز با شعار "مرگ بر دیکتاتور" و "مرگ بر اصل ولایت فقیه" کل این نظام ضد انسانی را هدف گرفته است.

تعمیق و گسترش این انقلاب و پیروز شدن آن تنها با بسیج توده مردم حول افق و آرمان انسانی طبقه کارگر، حول سوسیالیسم، ممکن است. و اول مه روزی است برای به پیش برداشتن یک گام بزرگ در این جهت. اول مه روزاعلام کیفرخواست طبقه کارگر جهانی علیه نظام ضد انسانی سرمایه داری است و در ایران نزدیک به یکسال است که عملا این کیفر خواست، علیه یکی از جنایتکارترین رژیمهای سرمایه داری معاصر، در خیابانها فریاد زده میشود.

جنبش کارگری میتواند و باید این پرچم را پیشاپیش توده مردم انقلابی برافرازد و به زبان خود، و با امضای تشکلها و نهادهای موجود کارگری، بیانگر اعتراضات و خواستهای توده مردم بجان آمده علیه حکومت اسلامی سرمایه داران باشد. بخصوص در شرایط حاضر که سرکوبگریهای حکومت و وحشت و مانع تراشی نیروهای اپوزیسیون حافظ نظام و کل اپوزیسیون راست در برابر تعرض "ساختار شکنانه" مردم، روند اعتراضات خیابانی را دچار وقفه کرده است، بمیدان آمدن کارگران بیش از پیش نقش تعیین کننده ای در پیشروی انقلاب می یابد. اول مه امسال میتواند نه تنها آغازی برای برآمد مجدد اعتراضات خیابانی، بلکه نقطه عطفی در تعمیق و گسترش انقلاب در ابعادی فراتر از تظاهرات خیابانی باشد.

اول مه امسال روز اعتراض علیه فقر و دستمزدهای یک سوم خط فقر، روز اعلام جرم علیه کشتارها و اعدامها و شکنجه ها و دستگیریها بویژه در یکسال اخیر، روز اعلام خواست آزادی فوری زندانیان سیاسی، حق بی قید و شرط تشکل و تحزب و اعتصاب، و آزادیهای بی قید و شرط سیاسی و مدنی، و روز اعلام حمایت از جنبش آزادی زن و جنبش دانشجوئی از جانب فعالین و نهادها و تشکلها و نهادهای کارگری است. اول مه امسال همچنین فرصت دیگری است برای جلب حمایت کارگران جهانی و کل مردم آزادیخواه و شریف دنیا از انقلاب جاری در ایران. جنبش کارگری باید این فرصت را دریابد و این قبل از هر چیز به ایفای نقش فعالین و تشکلهای موجود جنبش کارگری بستگی دارد. یازده اردیبهشت در سال گذشته، حدود دو ماه قبل از انفجار اعتراضات خیابانی، ده تشکل کارگری با فراخوان گردهمائی در پارک لاله به استقبال انقلاب رفتند. امسال امید و انتظار همه اینست که تشکلها و فعالین کارگری این بار برای بجلو سوق دادن انقلاب بمیدان بیایند و نقش تعیین کننده خود را ایفا کنند. انقلاب برای تعمیق و پیشرویهای بیشترنیازمند قدرتنمائی طبقه کارگر است.