دریغا که فریده قریشی از میان ما رفت

خوشتر آن نغمه که مردم بسپارند به یاد ***** غروب سه شنبه ۲۵ ژانویه، دوست دیرین ما فریده قریشی در بیمارستانی در شهر استکهلم در حالیکه همسر با وفای او ارسلان پورقباد و پسرانش آلان، آرش و آمیار در کنارش بودند بعد از دو ماه و نیم جدال بین مرگ و زندگی‌ دیده بر جهان فرو بست. فریده قریشی در شمار معلمان مبارزی بود که در سال ۵۷همواره پیشاپیش شاگردانش تظاهرات ضد شاهنشاهی را سازماندهی میکرد.

خاطره شور و شوق او در آن روزها و حضورش در میدان مبارزه در نزد دانش‌آموزان دبیرستانهای دخترانه شهر سنندج و مردم آن دیار به یادگار مانده است

او بعد از انقلاب در کوران حوادث کردستان تنها زن عضو شورای شهر سنندج بود که از طرف مردم انتخاب شد

فریده قریشی بعد از حملهٔ سراسری رژیم جمهوری اسلامی به کردستان در بهار ۵۹

مجبور به ترک شهر و دیار خود گشت که در نهایت به مهاجرت او از ایران منجر شد

دریغ و درد او از ترک میهن تا آخرین لحظهٔ‌ زندگی‌ همراه او ماند

فریده فرزند ساده و صمیمی‌ کوههای کردستان بود. خنده‌اش آوای کوهسار و چشمان خندانش سرشار از شوق زندگی‌

او با امید و آرزوی دیرینه‌اش، بازگشت به کشور و به زادگاهش، دامنه‌های آبیدر چشم از جهان فرو بست

ما از صمیم قلب درگذشت فریده را قبل از همه به رفیق گرامی‌ ارسلان و پسرانش، که در ماه‌های اخیر با دلسوزی تمام و عشق در لحظات درد و رنج و شادی فریده را با عزت تمام تا به آستانه بدرقه کردند، تسلیت میگوییم

همچنین خودمان را شریک غم خانواده‌های داغدار پورقباد و قریشی میدانیم

یادش با ما گرامی‌ خواهد ماند

مهین ماوایی

شهین فرومند

پرشنگ فاطمی

شهلا فرید

آفاق و بهمن

گلنار و جمال زارا

سوسن عللیین

یدالله بلدی

سیروس ماوایی

حسین مولودی

خلیل حواری‌نسب

فیروز رده

بهمن علیپناه

عنایت مودت

فریدون احمدی

باسط حواری‌نسب

امیر نژادیان

فریدون میتران

یوسف اردلان

صابر احمدی

جمیل قاسمی

عطا شهبازی

حبیب بیگلری

جلیل قاسمی

عزت نصرتپور

عطا مختار

صدیق سیدالشهدایی