هیچ چیز خطرناک تر از هوچی گری و فراهم کردن فضای هیجانی نیست

تقی

taghi@home.nl

انسان که از بی طرفی حرف می زند، باید آن را رعایت کند!

سلام کیانوش عزیز! اولاً بگویم که انتخاب جالبی بود - وقتی دیدم که در پائین مطلب فوق نام انتشار دهنده اش تو بودی - نمیدانم چرا خودت بر سبک و سیاقی که در مورد کار آزاده سپهری توضیح دادی، رفتار نکردی. چون بهرحال نوشتن یادداشتی و اشاره ای به مطلب - بخصوص وقتی که آنرا مناسب انتشار و خواندن دیگران دیدی. همانطور که خودت هم واقفی مهمترین پیامی که این نوشته داشت این بود که:...

در بررسی تاریخی و بالاخص در مورد عناصر معینی که در فعل و انفعالات سیاسی و اجتماعی و حتی فرهنگی حضور داشته اند، نباید شتابزده و صرفاً با محدوده خاصی از اسناد و مدارک به میدان آمد.

آقای گلمرادی با مثال هائی معین به اهمیت تحقیق و بررسی اسناد بدون در نظر گرفتن میزان علاقه مندی یا ضدیت قدرت های حاکم اشاره میکند. با اینهمه او نیز تأکید دارد که نباید به صرف انجام کاری، آنرا بدون صحت و سقم کافی در اسناد و مدارک به میان مردم برد. سکوت، شاید به ظاهر انفعال معنی دهد، اما شرکت در فریبی که قدرت های نه تنها موجود در جامعه ای مفروض، بلکه قدرت در مفهوم گسترده جهانی، میتواند تأثیراتی بس پایدار در فرهنگ جامعه گذاشته و آنرا به یک بیماری ریشه دار تبدیل کند.

بهرحال، بدور از تأکید و بررسی موضوع و نوشته فوق، میخواهم اشاره دیگری نیز از جنبه فنی به این نوشته داشته باشم. از همان قسمتی که آقای گلمرادی به عرفان تأکید میکند که بهتر است در کار تحقیقی در همین زمینه بخضوص از منابع معینی بهره نگیرد... بقیه، نوشته عرفان هست و در آنجا و احیاناً تنظیم صفحه بندی و یا ارسال این نوشته توسط آقای گلمرادی و یا انتشار آن در سایت یا سایت های دیگر، سکته گی وجود دارد.

پیشنهادم این است که اگه هنوز این مطلب در صفحه اول باقی می ماند، بهتر است تنها آن بخشی را بگذاری که نامه آقای گلمرادی است. نوشته عرفان از آنجائی که در سایت های دیگه هم منتشر شده، میتواند در حد یک لینک به مطلب دنبال شود. هرچند تأکید میکنم که آن بخش از نوشته دچار پندپاره گی است و مطلب را نمی توان براحتی دنبال نمود.

باردیگر تأکید میکنم که انتخاب خوبی است. در این وانفسائی که همه کفش و کلاه می کنند و با یک یا دو برخورد و تجربه شخصی و فردی، جریانات و افراد و گروهها و حتی عناصر حکومتی را به قضاوت می نشینند، باید در نظر بگیرند که برای سلامت اجتماع هیچ چیز خطرناک تر از هوچی گری و فراهم کردن فضای هیجانی نیست. تحقیقات در هر زمینه ای میباید در عین وجود حسی از " افراد از هرگونه اتهامی مبرا هستند، مگر اینکه با اسناد و مدارک کافی خلاف آن ثابت گردد "، به اسناد و مدارک کافی، عناصر و اشخاص قابل اعتماد و صاحب نظر و بطور کلی به سعه صدر بیشتری نسبت به تلاش های اجتماعی تکیه کند.

امیدوارم نصایحی که آقای گلمرادی برای عرفان نوشته، مورد توجه افراد بیشتری قرار گیرد!

کیانوش

تقی عزیز

عرض شود کاملا درست می گویید ؛ خانم ازاده سپهری ؛ قویدل ؛ آیدین تبریزی ؛ بهمن آزاد گر ؛ کیومرث نویدی و حبیب تبریزیان از جمله همکاران سایت هستند که تنها مطالب را کپی نمی کنند بلکه حتما نقد ؛ نظر و تفسیر خود را در مقدمه ویا پای نوشته می اورند . خوشبختانه توان همکاران در مدیریت ایران گلوبال بگونه ای است که می شود در نقد مطالب ارسالی و یا مقالاتی که انتشار می یابد ؛فعال تر بود .

من نیز تا کنون سعی کردم نقد خود را پای مقالات بنویسم ولی فرصت نبود که بتوانم انجور که در توان دارم ؛ بنویسم .

در مورد نوشته آقای گلمرادی در نقد عرفان قانعی فرد، ما بنابر قانون نا نوشته هر نقدی را که انتشار می دهیم می دهیم ؛ می بایست نوشته مورد نقد را هم در پای مقاله درج کنیم تا دمکراسی در عمل متحقق شود.

پیام

احمد باطبی در تلویزیون صدای آمریکا

جناب منظر جاوید ! خروج مبارزان داخل از کشور نه تنها جنبش اصلاحات را تضعیف میکند بلکه خود این مبارزین را هم اخته و بی اثر میکند . نگاه کنید به سرنوشت اکبر گنجی و دیگر دانشجویان خارجه نشین . البته هر کسی حق دارد محل زندگی خود را انتخاب کند ولی حق ندارد پس از خروج از کشور ،ادعای رهبری کرده و ادا در بیاورد . جنبش اصلاحات با فرار پیش نمیرود بلکه مانند نهضت گاندی در هند ، با پُر شدن هر چه بیشتر زندانها و پرداخت هزینه سنگین پیروز میشود . فراموش نکنیم که منصور اسانلو چند ماه پیش در اروپا بود ولی اگاهانه به کشور بازگشت . دیگر مبارزان واقعی نیز بر خلاف دانشجویان کذایی شما به خواست خود در ایران مانده اند مانند سیمین بانو ، کورش زعیم ، امیر انتظام و ...........

منظر جاوید

احمد باطبی در تلویزیون صدای آمریکا

من نمی خواهم با طرح یک ضربه المثل مچ شما را بگیرم که :" مرگ خوبه برای همسایه" و در نهایت شمارا خلع سلاح کنم

دوران قهرمان پروری ؛ اسطوره سازی ؛ ایثار و فداکاری گذشته است .شما چرا به هند اشاره می کنید در حالی در همین ایران مبارزان ضد شاه _ مجاهدین و فدائیان پس از انقلاب ( درست و یا غلط ) چنان فداکاری ؛ ایثاری از خود نشان داده اند که در تاریخ هیج ملتی کمتر نظیر داشته است

امروز هر ایرانی باندازه توان خود باید برای تغییر وضیعت کنونی مبارزه کند این مبارزه زمانی در داخل کشور است ( موثرین دوران است )و زمانی به دلیل خستگی ؛ فرسودیگی و یا هر دلیل دیگر مبارز نا گزیر به خروج از کشور می شود که وظیفه اش البته تغییر می یابد.

من کاملا با شما موافقم که این مبارزان در خارج بایستی دست از ادعای " رهبری" بردارند و عمده کارشان یاری رساندن به مبارزان داخل کشور شود. این نوع رهبری طلبی البته بیماری عمومی در خارج کشور است . در حالی که مقوله رهبری یک روند ی است که بایستی بطور طبیعی طی شود . لنین , خمینی و گاندی یک جنبش توده ای رهبر کرد ه اند و رهبری خارج و داخل هم ندارد.

باطبی یک دانشجوی غیر سیاسی بود " جرم" او این بود که پیراهن خونین دوستش را پرچم کرد و عکس او به مانند چه گورا

معروفیت جهانی یافت . حالا پس چندین سال در بردی و شگنجه راهی این ور اب شده است به او نمی توان خرده گرفت بایستی از میلیونهای مردم ایران خورده گرفت که شب تا صبح علیه اخوند ها جوک می پراکنند ولی حاضر نیستند قدمی مدنی برای تغییر شرایط بر دارند به قول مادرم به من می گفت : " هر کی خر شد تو هم پالان شو" یعنی دست از مبارزه با قدرت حاکم بردار و نان به نرخ روز بخور!

كاوه

ایران، خشونت دولتی شاخصی در تحلیل اوضاع جامعه مدنی در ایران

و البته در آذربايجان هم كشته وزخمي وزنداني كم نداريم ونمي دانم چرا در مقالاتي از اين نوع در مورد وضعيت وجو وحشت در آذربايجان سكوت اختيار ميشود وانگار در اين قسمت از ايران هيچ فعال وجنبش ضد حكومتي وجود ندارد و ..... بسيار عجيب است

آزاده سپهری

فعالیت شاخه نظامی حزب الله در بریتانیا ممنوع شد

تعجب آور است که تا حالا حتی بخش نظامی حزب الله لبنان می توانسته در بریتانیا فعالیت قانونی داشته باشد. تازه الان هم به فعالیتهای "سیاسی" و "اجتماعی" اش کاری ندارند.