اروپای واحد، کارت آبی وحواشی آن

 اخیرا در کشورهای عضو اروپای مشترک طرحی مطرح شده است، بنام کارت آبی. به گزارش خبرگزاریها این طرح باید درپاییز امسال2007 به بحث وبررسی این اتحادیه گذاشته شود. این طرح شامل این می شود که کشورهای اروپای واحد کارت آبی را به دارندگان مدارک بالای تخصصی ارائه دهند. عمده هدف این اتحادیه جبران نیروی کارخود است که بشدت روبه تحلیل می رود. کشورهای آمریکا، کانادا، استرالیاو نیوزلندو ژاپن تابحال توانسته اند متخصصان کشورهای درحال رشد رابه کشورخودفراخوانند. این ازاین نظر مهم است که علاوه برسود این کشورها ازنیروهای متخصص کشورهای درحال رشد، خود ازصرف هزینه گران پرورش این متخصصان هزینه می کنند. دراروپا کشورهایی با زبانهای معتبرمانند اینگلیسی و فرانسه واسپانیایی توانسته اند سالها متخصصان را بدون هیچ مشکلی به راحتی به کشورهای خود فراخوانند، اما کشورهای دیگری که زبانهایشان برای متخصصان اهمیت سرمایه گذاری ندارد، ازاین مسئله بی بهره بوده اند. دراروپا وکشورهای پیش رفته به شدت با بالارفتن سن شهروندان به نیروی کار احتیاج دارند. افزایش سن و کم شدن میزان مرگ ومیرو پایین آمدن میزان تولد، باعث شده است که این کشورها بامیزان زیادی ازکمبودنیروی کارمواجه شوند. بسیاری ازرشته های ساختمان سازی ودرمان ومراقبت و ترابری با کمبود نیروی متخصص روبرو هستند. این برای کشورهای صعنتی ازاهمیت بسیار بالایی برخوردار است ودرصورت نبود نیروی کارکافی این کشورهابا بحران خوابیدن چرخ رفاه وپیشرفتشان مواجه می شوند. کشورهای بزرگ اروپاو غرب براحتی بنابه داشتن مستعمرات سابق و دادن امکانات می توانند بعنوان مثال اینگلیس ازهند و پاکستان وفرانسه ازکشورهای افریقایی نیرو واردکند، اما کشورهای دیگراروپای شمالی ازاین امکان بی بهره هستند. با فروریختن دیواربرلین بسیاری ازکشورهای اروپای غربی ازوحشت هجوم نیروی کارازکشورهای اروپای شرقی به سرمی بردند. با گذشت زمانی نه چندان طولانی این وحشت بی اثر شد، چون این کشورها خود با کمبود زادولد، خود احتیاج به نیروی کارداشتندو تنها نداشتن سازماندهی کافی بود که درابتدای فروریختن دیواربرلین شوق هجوم به غرب افزایش یافت. عمده این کشورها نظیر لهستان ومجارستان و آلمان شرقی و... خود جزیی ازاروپای واحد شدند وبقیه هم بتدریج به اروپا پیوسته ویا درحال پیوستن هستند. تنها کشورشرقی سابق روسیه است که این کشورخود باوجود وسعت زیاد ونیروی ذخایرزیرزمینی می تواند دراروپا درآینده به نیروی کاراحتیاج پیداکند. برای کشورروسیه بعنوان یک قطب اقتصادی ودارای پتانسیل ذخایر بیشماردرآینده همین بحران نیروی کاربوجود خواهد آمد که برای اروپا، چون میزان زاد وولد هم به گفته خبرگزاریها درروسیه بسیار پایین است.

 این مسائل می تواند به چند شکل درروی مسئله اروپا وخارجیان تاثیر بگذارد. ازیک طرف اروپا وکشورهای صنعتی ادعا می کنند که تنها هدفشان درتوجه به کشورهای درحال رشد، مسائل انسانی است. آنها مدعیند که برای مسائل انسانی است که به پناهندگان کمک می کنندوآنها رامی پذیرند. با وجود بودن نیروهای انساندوست وفلسفه های انسان دوستانه غرب وهوادارانشان این ادعا تاحدی می تواندواقعییت داشته باشد. درروی دیگر این سکه منافع اقتصادی است که درکشورهای به غربی وصنعتی بشدت عمل می کندومسائلی نظیرحقوق بشر وکمک به انسان رابه حاشیه می راند. مثال این کشورها همان استفاده آلمان ازمیلیونها ترک و فرانسه ازمیلیونهاالجزایری مراکشی و انگلستان ازمیلیونها مهاجرهندی وپاکستانی است. درزمان بحران اقتصادی این نیرو عظیم دراین کشورها به حاشیه رانده شدند. درفرانسه شورشهای تابستان 2006 پاریس نمود گویای این شیوه برخورد است. فرزندان این مهاجرین درمیان کمترین امکانات تباه می شوندوبه حاشیه رانده می شوند. جنبه دیگرازاین مسئله نگاه غیر انسانی بخشی ازکشورهای صنعتی به انسان است. آنها برای منافع اقتصادی دست به انتخاب بین انسانها می کنندوهرآن دلشان خواست نیروی متخصص کشورهای فقیر رابه خودفرامی خوانندوهروقت خواستند ردمی کنند. بسیاری ازمتخصصان کشورهای فقیرهم تنها به این جنبه اقتصادی بسنده می کنند وبه راحتی به کشورهای غربی سرازیر می شوند، اما بادیدن بسیاری ازمسائل پشت پرده نظیر برخورد نژادی و جنبه های منفی موردسواستفاده نیروهای تندرونظیرالقاعده قرارمی گیرند. پزشکانی که ازاردن وعراق وهند وپاکستان درانگلیس دست به ترورمی زنند، نمونه بارزاین ضد غرب شدن هستند. درایران هم کسانی مانند علی شریعتی در سوربون فرانسه دکتراگرفتند، اما شیفته اسلام سیاسی شدند. جلال آل احمد ازفلسفه مارکسیسم که دراساس یک اندیشه غربی است شروع و مسکورادرنوردید وبه اسلام مردم عامی کوچه وبازار گروید. این دو همزمان همدیگر راتقویت می کنند. نگاه یک جانبه اقتصادی ومنفعت طلبانه غرب همان است که هنوزدربسیاری ازآموزشهای اقتصادیشاناز کاپیتال مارکس هم استفاده می برند. چون دراین آموزش فلسفی – اقتصادی، اساس احتیاج را اقتصاد وبهره می گذارد. درغرب اما جنبه دیگری هم ازانساندوستی وجود داردکه انسان راتنها دراقتصادی بودنش خلاصه نمی کند وآن جنبه است که تابحال توانسته است ازبسیاری ازحرکات غیر انسانی وسواستفاده اقتصادی ازانسان جلوگیری کند.

 مسئله دیگرکشورهای فقیر ودرحال رشد هستندکه بانداشتن دمکراسی وسیستمهای انسانی راه رابرای فرارمغزهایشان فراهم می کنند. کشورهایی که دیکتاتوری وتروریسم و فقرامانشان رابریده است. کشورایران یکی ازکشورهایی می باشد که نیروی متخصصش را فراری میدهد. مذهبیونی که چوب حراج به نیروی فکری کشورزده اندوباخودکامگی مانع ماندن این نیرو درکشوروخدمت به آن می شوند. آنها بدلایل مختلف ازجمله سرکوب واختناق وناامنی ونبود آزادی باعث شده اند که سالهای سال بخشی ازنیروی جوان ومتخصص کشوربه کشورهای دیگر مهاجرت کنند. جمهوری اسلامی با طرح عقیدتی کردن متخصصان خواسته است ازمیان بسیجیان و پاسداران دکترومهندس ونیروی متخصص مکتبی دست وپا کند. این حرکت مصنوعی جمهوری اسلامی به شیوه ای مدل شناخته شدهء همهء دیکتاتورهای ایدئولوژیک است. درکشورهای کمونیستی این روش سالها مورد اجرا قرار گرفته بود ودست آخرهم باعث فاجعه درجامعه شان شد. آیا روزی اوضاع ایران ازهمین هم بدترخواهدشد، فرارمغزهای سیاسی، ادبی، فلسفی، اقتصادی، ورزشی و درکل درهمهء رشته ها و حتی نیروی عادی کارازایران به نفع کشور نخواهدبود. کشورایران باید دمکراتیک شود تا مردم بتوانند درآنجا زندگی کنند ومجبور به مهاجرت به کشورهای دیگر نشوند تا ازآنها تنها درنقاط مورداحتیاج کاری واقتصادی استفاده شود. جمهوری اسلامی دربرابرملت ایران و آیندگان باید احساس مسئولیت کند. فردادیگروقتی دامنه فاجعه ازاین بیشترشود، دیر است.

 2.8.2007