ژوئن 2011

مسلماً صحت و سقم یک تئوری تنها در پراتیک محک می خورد- چرا که تنها پراتیک معیار حقیقت است. با این دید در بررسی تئوری و پراتیک چریک های فدایی خلق ما با دو امر متفاوت روبه رو هستیم. از یک طرف بخشی از تئوری آنها خصوصاً در ارتباط با مبارزه مسلحانه توده ای هیچ وقت از طرف خود چریک های فدایی به فعل در نیامد، و از طرف دیگر واقعیت این است که تا آنجا که به آن تئوری عمل شد...

بدین ترتیب، فرهنگی که حکومت اسلامی سی و سه سال است به جامعه ایران تحمیل کرده و با اختصاص بودجه های کلان نیز آن را بازتولید می کند فرهنگ وحشی گری، خرافات مذهبی و به طور کلی فرهنگ جهل و جنایت و زور و ترور و تجاوز است. همه جناح های درون حکومت، هر کدام در دوره قدرقدرتی خود، این فرهنگ جهل و جنایت و ترور را تبلیغ و ترویج کرده اند و با اجرای صدها طرح و سناریو، اعمال جنایت کارانه ای را بر علیه اکثریت مردم ایران مرتکب شده اند.

پس می بینیم که بر خلافِ تحلیل ِ دوست عزیزم، آقایِ قند چی ، رستاخیز دمکراتیسم چپ نه تحتِ تأثیر رشد مجدد جنبش هایِ آمریکای لاتین، بلکه مستقیماً به علت رشد جنبش هایِ اجتماعی در ایران و بر مبنایِ تحلیل از شرایطِ مبارزه ی طبقاتی به وقوع پیوسته است. اما توجه ما زمانی متوجه جنبش مکزیک شد که دوستانی از “اتحادیه حهانی کارگران صنعتی” از رفقایِ خود در سراسر جهان حمایت طلبیدند. ما در جنبش مردمی مکزیک شرایطی را یافتیم که بررسی آن مورد نیاز مبرم جنبش چپ ایران است.

در جامعه‌ای که بدن زنان قربانی خشونت‌های گوناگون می‌شود، به خصوص در زمان جنگ و یا هنگاهی که زن‌ها قربانی تجاوزات سیستماتیک هستند، اتفاقی که می‌فتد آن است که مردان جنگی قهرمان تلقی می‌شوند و نامی از زنان مورد تجاز قرار گرفته شنیده نمی‌شود (که هنوز که هنوز است از زنانی که در طول هشت سال جنگ ایران- عراق مورد تجاوز عراقیان قرار گرفتند داستانی به گوش نرسیده است). بدن زنان تقلیل داده می‌شود به آلت‌های تولید مثل، به سمبل‌های اصالت فرهنگی و یا شرف و ناموس مرد و ملت وکشور.

نقد من اما این است که مبارزه مسلحانه در هدفی که داشت ناکام بود و به آن هدف نرسید. این را باید قبول کرد. ولی باید دید که کاری که چریک‌ها کردند چه تاثیراتی داشت. باید از این مساله یک ارزیابی داشته باشیم. اینکه مدام بیاییم و بگوییم این کار در آن زمان غلط بود واقعا به درک مساله آن برهه خیلی مهم از تاریخ ایران کمک نمی‌کند، همین‌طور به درک آن نسلی که از جوانان ایرانی تفنگ دست گرفتند. به درک اینکه چرا آن‌ها آن کار را کردند؟ چرا این هزینه سنگین را پرداختند؟ این شجاعت و اتکا به نفس را از کجا آوردند؟ و...

حالا که شما سئوال کردید به شنوندگان جوان شما یادآوری کنم که آقای خمینی در مورد ولایت فقیه پنج بار تغییر نظر داده است. آقای منتظری در خاطرات خود می نویسد که با آقای مطهری پیش ایشان رفتیم و ایشان مخالف ولایت فقیه بود. پس یک دوره مخالف ولایت فقیه بوده است. یک دوره در نجف ولایت فقیه را تدریس کرد که به صورت کتاب منتشر شد و در آنجا می گوید که ولایت فقیه یعنی اجرای احکام دین و قوانین اسلام. من که همراه جنازه پدرم به نجف رفتم، در مورد آن کتاب با آقای خمینی صحبت کردم، گفتم شما این کتاب را نوشته اید....

در معرکه بگیر و ببند مراسم ختم هاله وقتی دیدم زهره سحابی را دست بند به دست می برند تا در مسجد محبوس کنند. دلشکسته و گریان ایستاده بودم، یک نفر از لباس شخصی ها به سمت مرد جوانی که کنار من ایستاده بود آمد و زیر لب گفت پنج نفر را پشت ماشین پلیس که آنطرف خیابان هست محاصره کرده و نشانده اند تا ببرند دو تا خانم هم بین آنها هستند، بجنبید کمی شلوغ کنید تا بتوانیم فرارشان دهیم!! ولوله ای پُر از شادی و نشاطی طنز آمیز دختران و پسرها و حتی پیر زنان و مردان را در بر گرفت و آنها را تکان داد و از مبهوت شدن در

مجتبی‌ سمیع‌نژاد: در خصوص کارکرد و نحو‌ه‌ی عمل و ابزارهایی که گزارشگر ویژه سازمان ملل در اختیار دارد با رویا کاشفی سرپرست کمیته حقوق بشر در انجمن پژوهشگران ایران گفت‌وگویی کرده‌ام که در ادامه می‌آید:

عربی خواندن جمهوری اسلامی چندسالی است که از سوی عده ای روزنامه نگار نویسنده وفعال سیاسی خارج ازکشور مد شده است .شخصی جمهوری اسلامی را حکومتی عربی می خواند که باعث بدبختی وفلاکت ایران وایرانی شده وهدفی جز نابودی ایران ندارد.آن دیگری خامنه ای را خلیفه تازی می نامد که فرهنگ بیابانی تازی راجایگزین فرهنگ ایرانی کرده است. اخیرا نیز کاظم رنجبرنامی که عنوان جامعه شناس سیاسی را یدک می کشد درواکنش به یوسف عزیزی بنی طرف فعال عرب اهوازی عرب های اهواز را به تصور خود به دلیل عربی بودن حکومت و...

مدافعین ناسیونالیسم بردو نوع اند، اکثریتی که معنی ناسیونالیسم را نمی دانند و اقلیتی که طالب فاشیسم موقر در لباس ناسیونالیسم اند. ندانستن معنی ناسیونالیسم بدیهی است چه تعریفی برای آن بدون ارتباط با فاشیسم محتوی نازیسم که سرانجام ناسیونالیسم است ( 1)، میسر نیست. فاشیسم موقر اما عملا چیزی جز فاشیسم نیست. لذا آنانکه خودرا ناسیونالیست مینامند باید ابتدا تاریخ را مطالعه کنند و بعد اگر که در فاشیسم خویش مصّر بودند، به این تسمیه ادامه دهند؛ شاید هم که در این مورد مشتبه شده باشند و دستکم از سر حیا دیگر خ