نوامبر 2007

موضوع چگونگی مشارکت در "انتخابات" مجلس هشتم، بستر تازه‌ای برای سنجش سياست‌ها و سمتگيری‌ها پديد آورده است. از جمله می‌توان ديد که ميان کسانی که "التزام به قانون اساسی" رژيم فقاهتی را، شرط مشارکت در "انتخابات" میشناسند وسکولار- دموکرات‌هائی که به مشارکت در "انتخابات" و کارزار "انتخاباتی" از منظر انگيزش حقوق بشری نگاه می‌کنند، کشاکش و بحث و جدل‌ها بالا گرفته است

با قطعیت میتوان گفت اگر قیل و قال ادواری انتخاباتی این دوره هم به طرح سازمانیافته ی شعار های مشخص واقعی از جمله و در صدر همه آزادی تشکیل سندیکاها و اتحادیه های مستقل ِ ـ بی پیشوند و پسوند ِـ کارگری و کارمندی در جامعه نشود و بت حکومت ساخته غنی سازی اروانیوم را از کبریای مضحک و دروغین ملی خوانده* شده خودش بزیر نکشد، جز حمالی مجانی در آرایش دادن عفریته واقعی ساختار و بدنه اصلی قدرت مافیائی حاکم چیزی نیست.

جناب علیزاده! شلوغش نکنید قربان! این کولی بازی ها چیست که در می آورید که جلب توجه کنید؟ کدام اپوزیسیون خواهان حمله به ایران بوده است؟ شرفشاهی کیست؟ روزنامه صبح امروز ایران چاپ لس آنجلس را کی می شناسد؟ از نظر این روزنامه و سلطنت طلبان هوادارش که جمعا ده بیست نفر هم نیستند لس آنجلس برای خودش یک کشور است که هیچ رابطه ای با جهان خارج ندارد. آنها سایر نیروهای اپوزیسیون داخلی و خارجی را نمی شناسند و برای شان هم مهم نیست. سایر نیروهای اپوزیسیون این طیف کوچک و ناچیز را نه می شناسند و...

جهانی شدن به موازات رویاهای بشریت، درنوردیدن محدودیت‌ها و مرزها بوده است. ابتدای این رهایی از محدودیت سیر در سیاره‌ای بوده است که بشر خود را متعلق به آن می‌داند. کشف اسرار آن را با پا نهادن به هر کجای آن حق خود میداند و انتهای این رهایی را، سیر در کهکشان‌های اسرارآمیز بی‌پایان است که چون اندیشه بشر ختمی بر آن متصور نیست. تاریخ ادیان و جوامع سرشار از این جهانی شدن و فرامرزها را تجربه کردن بوده است و حتی آن را به بندگان خود بشارت هم داده‌اند.

با افشای رازی که تنها مشتی عامل از آن خبر داشتند ارتباط هدفمند یگانة قرن بیستم میان انقلابی
های به سرکردگی لنین و امپریالیست
های به سرکردگی ویلهلم دوم نیز قطع شد.
این همدستی و دسیسه
گریِ ماهرانة دشمنان خونی ایدئولوژیک بود که تاریخ جهان را با توطئه رقم زد: بدون یاری ویلهلم دوم انقلاب اکتبر که اکنون نود سال از آن گذشته است بر لنین دست نمی
داد. بالاتر از آن، بدون پشتیبانی
های آلمان، احتمال برقرار ماندن بلشویم لنینی در سال تعیین کنندة نخست فرمانفرمائی

اش بسیار اندک می
بود.

خواسته های قومی در ایران از سوی نمایندگانِ سه طبقه از دیدگاههای مختلف مورد بحث قرار میگیرد: 1- منطقه گرای....... شکستن دیوار تمامیّت ارضی کشور برای ایرانیان ارزشمند تر از تمامیّت ارضی ایی هست، که در آن تاریخ و فرهنگ گذشته و حالِ ایرانیان را نفی و یا به بازی بگیرند و در مقابل آنرا بر پایهء چنین تاریخ سازی ایی بی هویّت و داستانهایی غیر واقعی و افسانه سرایی های بی پشتوانه استوار کنند. متأسفانه آنچه تاکنون در گفتار و نوشتار از احزاب قومی و نخبگانِ آن از فدرالیسم برداشت...

نظر خانم بقراط و هم چنين اشتباه ايشان نيز در جمله زير خلاصه می شود :"در جمهوری اسلامی و با این رژیم این «عادی سازی" تنها با تشدید سرکوب در داخل ممکن است." / ايا ايشان می توانند با رجوع به دوران های متفاوت سی ساله حکومت جمهوری اسلامی ادعای بالا را تابت کنند .در کداميک از چهار دوران زير ما شاهد شديد ترين سرکوب های در ايران بوده ايم :/ دوران جنگ ايران و عراق با حمايت امريکا از عراق / دوران اقای رفستجانی / دوران 8 ساله اقای خاتمی / در دوران احمدی نژاد / در کداميک از اين دوران...

اظهارات يک مسئول نظامي کشور بدين مضمون که آمريکا قادر است با بمباران، ايران را خراب کند ولي هيچگاه قادر به اشغال آن نخواهد شد، شوکه آور است. بنظر من در شرايط حساس کنوني اقدام خانم شيرين عبادي يکي از درست ترين کارهائي است که جنبش مترقي ايران ميتواند بکند و اين حرف درست نيست که ايشان طرف آمريکا و اروپا يا به قول اقاي درخشان طرف ظالمان را گرفته اند. اين حرکت صرفا موضع گيری در مقابل خطر جنگ نيست، بلکه اقدامی است برای شکل دادن جنبش صلح و رساندن صدای فعالين سياسی کشور به گوش جامعه جهانی.

تاریخ سرشار از جنگها و شکست ها و پیروزی های خونین ابناء بشر بر یکدیگر است و هیچ منطقه ای در دنیا از این کشت و کشتارها خالی نبوده است ولی نکته ای که کینه عمیق آقای نوری علا را برملا می کند همین جمله است که می گوید: "کدام فارسی زبانی است که، به صرف آنکه نه به زبان عربی و نه به زبان ترکی که به زبان فارسی حرف می زند، بتواند مدعی شود که در دور دست تاريخ مادر آريائی اش به دست هيچ عرب مسلمان يا ترک و مغول بعداً مسلمان شده ای گرفتار نيامده و او فرزند تجاوز آنان به چنان مادری نيست" گوبا ایشان...

بسیاری از خوانندگان سایت بر ما خرده گرفته اند که چرا جلوی توهین ها را نمی گیریم و بارهها از ما تقاضا کرده اند که بخش اظهار نظر ها را دو زمانه کنیم ؛ما بنا بر دلایلی که داریم از این کار خودداری نموده ایم در عوض سعی کرده ایم که کامنت های حاوی توهین های تند وتیز را حذف کنیم در برخی موارد دوستان کامنت هاپر معنی که همراه با طنز و توهین در نقد یکدیگر نوشته اند بهر حال ما برای تشویق آن دسته از کاربرانی که مطالب پر معنی و عاری از توهین می نویسند را روزانه جدا کرده و در صفحه اصلی سایت بچاپ می رسانیم :

آغاز کردن از اخلاق، در فلسفة سیاست، یعنی اراده
گرائی. و این یعنی کوشش برای حذف سیستم (انقلاب) به جای دخالت در آن (اصلاح). بیش از صد و پنجاه سال است که چپ با اندرزها و احکام اخلاقی و کوشش
های قهرمانانه برای تغییر وضعیت می
جنگد؛ قطعاً این مبارزه دست
آوردهای بسیار مثبتی هم داشته است؛ اما، این را نیز باید دید که هر جا پیروز شده است به جای سوسیالیسم، فاشیسمی تمام
عیار را حاکم کرده
است و یک طبقة نوپای بوروکرات جای بورژواها نشانده است که...

آقاي درخشان، خانم عبادي را به طرفداري از ظالم محکوم ميکنند و مدتها است که تشبيه وضعيت اتمي ايران به وضعيت ملي کردن ضنعت نفت در ايران در دوران مصدق را تکرار کرده اند. در نتيجه فکر ميکنند خواستار تعليق اورانيوم شدن هم صدائي با قدرت هاي جهاني بوده و بر ضد مظلومان يعني مردم ايران است. مهم نيست نظري که ايشان مطرح ميکنند نظر آقاي احمدي نژاد است.
بنظر من در شرايط حساس کنوني اقدام خانم شيرين عبادي يکي از درست ترين کارهائي است که جنبش مترقي ايران ميتواند بکند و اين حرف درست نيست که...

مهمترین نتایج جنبش حقوق بشر رهائی از بی هویتی مزمن تاریخی و بدست آوردن یکی از عالیترین هویت تاریخ بشریت که همانا جامعه انسانی باشد خواهد بود و مدلی نه تنها برای منطقه طاعون زده بلکه میتواند پیام آور جهانی نو برای همگان باشد. جامعه ما و انسانهایش بعد از این همه التهاب میتواند به آرامش دست یابد که به آن شدیداً نیاز دارد و از طرف دیگر گسست عمیقی در تمام لایه های اجتماع ایجاد شده است که با مقوله حقوق بشر که فراگیر هم است بار دیگر جامعه به تعادل و انسجام انسانی و عادلانه خود خواهد رسید .

از روزنه این دکوراسیون فرعونی میتوان دشت پهناوری را دید که دلار های بی حساب و کتاب نفتی میهنمان در آن تاراج و چگونه و در کجا ریخت و پاش میشوند؟
از این روزنه میتوان دشت فقر، بی خانمانی و بی آیندگی ، نسل و ملتی را دید که اهریمن دین زدگی چنگال خونین خود را بر پیکر بی دفاع آن تا مغز استخوانش نشانده است!

هيچ فکر نمی کردم روزی برسد که سوگوار پسر 16 ساله ای شوم که 40 سالی پيش، در آن عصر تابستانهء خيابان لاله زار، به ديدارم آمده بود ـ در آن بالاخانه که نشانی اش برای بسياری از شاعران مطرح شده در دههء 1340 بايد نشانی آشنائی باشد

دمکراسی، اگر آن نمونه ی ِ ابتر ِ آتنی اش را، یعنی نشستن ِ مردان ِ نیمه برهنه در آگورا بر دوش ِ بردگان و رای به آزادی ِ مردان ِ نیمه برهنه ی ِ دیگر دادن، کنار بگذاریم، در بهترین گونه اش، یعنی همین دمکراسی های ِ لیبرالی ِ غرب که آب را از چهار سوی ِ دهان ِ کسان به راه انداخته است، فرمانرانی ِ میانمایگان است بر میانمایگان. از روزن ِ بی مایگی ِ امروز ِ ایرانیان، که بهترین هاشان از بی نوامایگان ِ دیروز اند (برای ِ رسیدن به دیروز راه ِ درازی نباید پیمود، سه دهه پسگرد نیز...

داستان ما داستان پرندگان عطار است که بايستي در کوه قاف به آينه مقابل خود بنگريم، و ببينيم که سيمرغ خود ما *سي* مرغ است، که در جستجوي آينده ايرانيم، ولي عدم تخليه زباله هاي گذشته ذهن، به ما اجازه نميدهد که اين حقيقت ساده را ببينيم، و در دور جهان 25 سال است که به تکرار انديشه هائي که 25 سال است شکست خورده اند مشغوليم و اينگونه بخاطر اين زباله ها از هم بيگانه ايم.

سیستم موجود جهانی کاملا بصورت ساختاری در چنبره نارسائی بنیادی گرفتار شده است هرروز که از عمر آن میگذرد ناکار آمد بودن آن هر چه بیشترنمایان تر میگردد عامل شستشوی مغزی انسانها و مسخ کردن ومهمترازهمه کنترل دسته جمعی آنان و نهایتا تجهیز شدن این سیستم به مدرنترین ابزارهای سرکوب توانسته موجودیت و بقای آنرا تضمین نماید. انبوه انسانهائی که هرروز امید خود را به یک زندگی بهتر از دست میدهند و به خیل ناامیدان می پیوندند امریست که بسختی میتوان آنرا انکار کرد

با قدرت گیری و تثبیت رضا شاه، دوران جدیدی در سیاست، اقتصاد و ساختار اجتماعی کشورآغاز شد، بنام حفظ امنیت اجتماعی بر تعداد نیرو های نظامی و امنیتی افزوده شد، قدرت مقتدر و مرکز گرا شکل گرفت، قانون مشهور ایالتی و ولایتی به فراموشی سپرده شد، شرایط جهانی و منطقه ایی هم بگونه ای بود که دولت های مقتدر ملی با گرایش های ناسیونالیستی مورد حمایت قرار می گرفت. رضا شاه این گرایش را در راستای اهداف سیاسی خود بکار برد و بگونه ای خشن با زبان و فرهنگ های مختلف که در جامعه کارآیی داشتند برخورد کرد.

یکی از پیآمد های مهم که رژیم های ایستا بر جامعه تحمیل می کنند، ایجاد و گسترش بحران شدید اقتصادی است، که جامعه را بخود و منابع خود وابسته کنند، در اینگونه رژیم ها دولت از امکانات گسترده مالی بهره مند است، دست افراد و ارگان های وابسته به دولت بویژه نیرو های امنیتی و نظامی باز است که بنییه مالی خود را تقویت کنند، حفظ از رژیم را با حفظ منافع خود درهم آمیزند، این روند در دراز مدت به ویرانی و تخریب اقتصاد ملی می انجامد، حجم دولت گسترش می یابد، هزینه های امنیتی نظامی افزایش پیدا می کند و...

اگر بودجه دولت هلند وجود نداشت، روزآن لاين و راديو زمانه هم وجود ‏نداشت. مدعيان دموکراسي خواهي بايد به اين پرسش پاسخ دهند: دلار آمريکا چه تفاوتي با يوروي هلند دارد؟ سوابق ‏استعماري هلند، با آن همه مستعمرات غني در جنوب شرقي آسيا، بسيار بدتر از آمريکاست. پس چرا تمام اصلاح طلبان، ‏نهضت آزادي ها و ملي – مذهبي ها، توده اي هاي سابق و چريکهاي فدايي سابق با روز آن لاين و راديو زمانه مصاحبه ‏مي کنند و از طريق اين دو نظراتشان را منتشر مي کنند ولي از گفت و گو با تلويزيون آمريکا اکراه دارند؟

امّا اگر پیشوایان و نخبگانِ قومی قبیله ای بر اساس آخرین دست آوردهای حقوق بشر جهان گلوبال امروز خواهان حقوقِ قومی و گروهی خود در ایران میشوند پس ما دوران سرمایه داری و در نتیجه ساختار حکومتی [ملّت دولت] نه اینکه بدرستی در ایران شکل گرفته، بلکه دو فاز حکومتي بعدی آن هم سپری شده است، در نتیجه دعواهای امروز آنها بیمورد میباشد، و ساختار حکومت آیندهء ایران باید برابر با رشدِ دورانِ صنعتی و فرا صنعتی و مناسبات اجتماعی آن تنظیم شود نه در ساختار و فر هنگ اجتماعی و افکار ملوالطوایفی پسامدرنِ...

باری، رفقا سال هاست که هر چه دل ِ تنگ شان کشیده است گفته اند و ایرانزمین و اندرون اش را پهنه ی ِ ذوق آزمایی های ِ گوناگون ِ خود کرده اند. با این حال، - بدبین ترها می گویند رفقا کک شان نیز نمی گزد و به گفتن اش نمی ارزد-، چه بسا گفتن اش چیزی بر وارونگی ها نیفزاید و دست ِ کم، آنانی را که هنوز ایران را ناسزا نمی شمارند، به رفتن در پیش ِ آینه و چشمک زدن به نیمرخ ِ بسیار آبی و بسیار پیدای ِ خویش وادارد: از دو رشته، یک رشته از زنجیر ِ تجزیه ی ِ ایرانزمین یکراست به پای ِ رفقا بند است.

دمکراتهای ایرانی هیچگاه نمی توانند به لحاظ تاریخی بدنبال متحدان تاریخی وطبیعی ودائمی باشند اما در پیوند با متحدانی که به لحاظ تاکتیکی بتوانند در دوره هائی به رشد دمکراسی و مدرنتیته و برقراری صلح دائم یاری رسانند از جانب نیروهای سیاسی مترقی با حفظ استقلال ملی وسیاسی می توان از اتحاد ها وائتلاف های موقت ودراز مدت بهره برداری نمود.

کي از دوستان براي صرف شام و ديدار با تعدادي از هموطنان مرا به منزل خود دعوت کرد. روز قبل، مقاله ي ‏‏"دموکراسي دلاري" در روزنامه واشنگتن پست منتشر شده بود. برخي از هموطنان با مواضع و رويکرد آن مقاله مخالف ‏بودند و اعتقاد داشتند که مواضع من "ضد آمريکايي" است. به نظر آنها، بسياري از ايرانيان (منجمله من)، همچنان در ‏چنبره ي ايده هاي نادرستي که حزب توده و ساير گروه هاي چپ در ايران مي پراکندند، گرفتار و اسيريم. از من مي ‏پرسيدند: ‏

علم خواندن مارکسیسم و علمی خواندن طرح
های مارکس و انگلس و لنین و استالین و مائو و منصور حکمت و هر کس دیگر، برای بنای یک جامعة آرمانیِ (گو زیبا) یک خرافة نوین است. ایجاد یک سپهر مقدس طراز نوین است برای به عبودیت کشاندن انسان
های دیگر؛ و راه می
برد این خرافة نوین به این که بخشی از انرژیِ رهائی
بخش اومانیستی یک جامعه (و بشریت) به ضد خود بدل و سد راه شود. راه می
برد به این که یک نیروی عظیم به جای این که در حد ممکن در روندهای جاری در جهان انسان تأثیر گذار باشد

واپسین آگهشنامه ی (اعلامیه) ِ حزب ِ مشروطه ی ِ ایران، زیر ِ نام ِ "روز ِ کوروش، بازشناسی ِ سهم ِ بزرگ ِ ایران"، یکی از آن نشانه هایی ست که آدمی را به راستی امیدوار می کند. دست ِ کم امیدوار به این امر که امید، در اول نمی میرد. اگر تا به امروز اندیشمردان ِ حزب را رای بر این بود که از فرق ِ سر تا نوک ِ پا باید غربی شد، این آگهشنامه نشانه ای ست کمرنگ از یک چرخش رو به آسیا، یا همان خاورمیانه ی ِ نفرینی که کسان روزی دو بار، با چمدان ِ هفتادملیونی شان، از اش رخت برمی بندند.

گزینش ِ این واژه از سوی ِ ما انگیزه های ِ گوناگونی داشته است، دومین از مهمترین ِ آنان، یاداوری ِ امر ِ در آستانه به هم میهنان مان بوده است: مرگ. در جایی دیگر نوشته بودیم، هنوز ملتی در جهان یافت نشده است که 1400 سال از مردن ِ او گذشته باشد، و هنوز نیز زنده باشد. به راستی چه کسی می تواند پاسخ دهد: آیا این اسلام است که چون مرده ای بر دستان ِ ایرانزمین بازمانده است، ناتوان از بر زمین گذاردن اش، و یا که نه، این لاشه ی ِ ایرانزمین است که بر دستان ِ اسلام سنگینی می کند و هنوز از دفن اش برنیامده است؟

امروز درکانون اصلی، تمامی اقدامات و گفتمانهای سیاسی گروهها و احزاب ایرانی چگونگی پاسخگویی به مسایل و مطالبات ملیتهای ایرانی قرار دارد. هر آنجایی که گفتمانی برای حرکت سیاسی معین شکل میگیرد، یکی از مسایلی که به گرانیگاه آنان تبدیل میشود، چگونگی مواجه با مطالبات ملیتهای ایرانی (با عنوانهای مختلف مانند مسایل قومی، ملی، اقلیتهای فرهنگی – زبانی و غیره ) میباشد.

سروده ای زیبا از مردم خونگرم ومهمان نوازاستان سرسبز وزیبای مازندران،حافظان تاریخی بزرگترین دریاچه جهان.درروستایی در دامنه رشته کوههای البرزهمیشه سرفراز پسرک چوپانی عاشق سینه چاک دخترعمو ومتقابلا دخترعموهم دلباخته پسرعمو،روزها که پسرک چوپان گله را برای چراندن به دامنه کوهها می برد تنها دلخوشی ا و نواختن نی لبک برای دل خود ودخترعمو، وازآ نجا که آ ندو دلداده عاشق هم بودند صدای نی چوپان ارام بخش وجود دخترک وراهی برای ارتباط وعشق ورزیدن، تو گویی ناله نی لبک همه حرفهای دل چوپان عاشق را...

درایران نمی توان انکار کرد که زبان ها وفرهنگ های متفاوتی اززبان رایج وجود دارند. اگر به روش گفتمان ولباس پوشیدن وشیوه ها واداب ورسوم درایران نگاه شود، تفاوت های بسیاری را می توان دید. وجود شرایط اقلیمی متفاوت هم را می توان به آنها اضافه نمود.
دادن حق ملی امری است بدیهی. این رااگرازاین جوامع آزاد گرفت، نمی توان آن جامعه راآزاد ودمکراتیک دانست. برای همین هم هست که کسانی که درپی ایجاد جامعه ای دمکرات هستند، به مسئلهء ملی با دیدی مثبت نگاه می کنند

در این وانفسای اطلاعات رسانی بر من و تو است تا با آنچه در امکان داریم به یاری آن رسانه هائی بر خیزیم که زحمت پیکار را در این شرایط دشوار بر خود هموار کرده و نه تن به رشوه های مستقیم و غیر مستقیم رژیم میدهند و نه حاضرند به ارگانهای رسانه ئی این یا آن جریان تبدیل شوند.
سایت فرهنگ گفتگو ، که براستی و حد اقل تا امروز، در راستای خط این تابلوئی که بالابرده، ایساده است. تا آنجا که من و بسیار دیگر در این چند سال دیده ایم، از آن معدود سایت هائی است که با دشواریهای مالی و غیر مالی جنگیده و از نفس نیفتاده

درسیاست خارجی یک کشوردوست همیشگی ودشمن دائمی معنی ندارد وهمه روابط خارجی بستگی به منافع ملی آ ن مملکت تعریف میشود که متأسفانه درکشورمان سالهاست که جای سیاستمداران وعقلای قوم بناحق با مرتجعان وبیخردان عوض شده
اگرتجربه عراق را بیاد دارید باید بدانیدکه هزاران ساعت گفتگو بهتراز یک ساعت جنگ می باشد، هرچند که میدانیم شما برای توجیه وبقای خود آ رزوی یک حمله حتی اگرشده یکساعته را درسردارید اما ماحتی این فکر را خیانت به همه تاریخ وگذشتگان وآیندگان

خواسته های قوم گرایی یا پارتیکولاریسم [Partikularismus]، در هر جامعه ای با هر سطح رشد عملی واپسگرایانه هست، بر خورداری از آموزش به زبانِ مادری و شکوفایی فرهنگ محلّی و منطقه ای و خود گردانی اداری خواسته هایی دموکراتیک هست که با جایگزینی دموکراسی و رعایت دیدگاهِ لیبرالیسم سیاسی بطور اتوماتیک جزء برنامهء سیاسی هر حکومتِ دموکراتیک و مردمی هست. تحقق این خواسته ها باعث شکوفایی و غنی تر شدنِ فرهنگ ملّی و تضمین قوی تر منافع ملّی یک کشور هست، که ایرانیان خود در این راه پیشقدم بوده اند و خواهند بود.

تشکيل "کميته دفاع از انتخابات آزاد" خدمت بايسته به جنبش دموکراسی و حقوق شهروندی مردم ايران است. ايجاد انگيزش "حقوق بشری" در مواجهه با "رأی گيری" که حکومت کنندگان ايران "انتخابات" می خوانند، نه همنوائی-آنگونه که معمول بوده است- بلکه نا همنوائی با سيطره ايدئولوژيک- سياسی حکومت کنندگان بر حکومت شوندگان است! معنايش اشاعه فرهنگ دموکراسی در کشور است و به همين دليل نيز از پشتيبانی سکولار-دموکرات های ايران بر خوردار است.

چرا چنین تعریفی را برای ملت مدرن ایران به رسمیت نمی شناسید تا نه در حرف و ادعا که در عمل به پلورالیسم فرهنگی برسیم و سعی دارید برای همه شجره نامه مشترک بتراشید؟! اگر قانون اساسی ایران، من را به عنوان یک ترک نژاد و غیر آریایی با فرهنگ و زبان مختص خودم به رسمیت بشناسد و حق حاکمیت بر سرنوشت خودم را آنگونه که خود صلاح می دانم بپذیرد، من از روی علاقه خودم را عضوی از ملت مدرن ایران، که روابط فیمابین اعضایش نه در اعماق مبهم تاریخ که مطابق با قانون اساسی تعیین می شود، خواهم دانست.