● تریبون آزاد

نگاه من بعنوان یک لیبرال دمکرات به صحنه سیاست ایران این بود که برای ساختن ایران آینده ما نیاز به همه نیروهای سیاسی مان داریم. تشکیل شوراها و سندیکاهای کارگری و مزد بگیران اگرچه از اصل های منشور اعتقادی من است اما ساختن سندیکای مزد بگیران و تشکل هایی نظیر آن قبل از آنکه وظیفه من لیبرال دمکرات باشد، وظیفه سوسیال دمکرات ایرانی است. اما نگاهی به عملکرد و مواضعی که این بظاهر سوسیال دمکرات ها میگیرند نشان از آن دارد که درد آنها نه امر سیاسی که دشمنی با رضاپهلوی است!

برخی از مشخصات ویژه و آشکار اکثریت آنها به‌طور مختصر عبارتند از: بد دهنی و توهین نسبت به همه مخالفین سیاسی خود، استفاده از شعارهای رکیک جنسیتی و ضد زن در تظاهرات ضد رژیمی، به‌هم‌بافتن دروغ‌های بی‌حساب و کتاب برعلیه هر کس و هر جریانی که با آنها همراه نیست، نفی و انکار سایر گروه‌ها و جریانات غیر خودی، شعارهای تهاجمی بر ضد سایر گروه‌ها در تظاهرات مختلف، سعی در قالب‌کردن رضا پهلوی به‌عنوان شاه آینده ایران با استفاده از شعارهائی همچون جاوید شاه، توسل و اتکاء عمده و آشکار به قدرت‌های خارجی برای سرنگون

سرزمینی که به «شرکت تجاری با بی مسئولیّتهای نامحدود» تبدیل شده باشد، اگر مردمش دهه به دهه، انقلابهای رادیکال از سر بگذرانند، آخر و عاقبتش در چنگال کنشگرانی مصادره خواهد شد که طمّاعی و جاه طلبی و قدرتپرستی و شهوت اقتدار را به عنوان ایده آل و منش و اخلاق فردی و جمعی هم مسلکان خود تثبیت کرده اند و منتظر نوبت پنج روزه حکومترانی، شب و روز را سر میکنند.

آنچه ما امروز در مبارزه و تشکل‌های ضد رژیم انجام می‌دهیم، در فردای پس از کسب قدرت و در نظام پس از جمهوری اسلامی ادامه خواهد یافت و آن نظام را فاسد خواهد کرد. مردم به این اصل آگاهند و و تا زمانی که اپوزیسیون به این لغزش‍ها آلوده است، به آنها اعتماد نمی‌کنند. رفتار ما در تشکل‌ها، ائتلاف‌ها و پیمان‌ها بر مبارزه علیه رژیم، بر جلب اعتماد مردم و امیدوار کردن آنها به آینده‌ی روشن‌تر، تاثیر بنیادین دارد.

ضرورت همبستگی

یک سال از فاجعه متروپل در آبادان گذشت. حادثه درد ناک متروپل در میان خیزش عظیم هزاران جوان عاصی شده بر حکومت طنین خود از دست داد. امابدل به عاملی برای اعتراض بر بی لیاقتی وستمگری حکومت گردید . سالی پر از ماجرا ،سالی پر شکوه اما دردناک که جان های جوان با شعار"زن ، زندگی ،آزادی" بمیدان آمدند تا به بهای جان از زندگی خود ، از حق وشادی دریغ شده خود و یک ملت دفاع کنند.

هم گسترش وسیع موج اعدام در هفته های اخیر، هم پلمب و بستن فروشگاهها و رستوران‌ها به بهانه ی ورود زنان بدون حجاب، هم فشار بیشتر به زنان برای اجرای حجاب اجباری و تلاش برای قانونی کردن حجاب، برای آنست که به مردم بگویند ماعقب نشینی نکرده ایم و نمی کنیم، از عقب نشینی وحشت دارند، وحشت از اینکه در سرازیری بیفتند و بروند. تلاش می کنند مانع موج اعتراضات بعدی شوند. می دانند با بدتر شدن اوضاع در همه ی زمینه ها،  کشور  آبستن حوادث غیر قابل پیش بینی است.

نشر نورهان بخشی از وظایف به انحراف کشاندن اعتراضات اهل قلم را به عهده گرفته است!

ادامه اعدام ها، توهم حکومت به خاموشی انقلاب

تعرض جنسی ( شش بارانگشت زدن به باسن وی) و تعرض کلامی به آقای هالو و مادر ایشان و تهدید به تجاوز از سوی سلطنت طلبان در تظاهراتی که قرار بود علیه اعدام باشد، نهیب بسیار بسیار جدی به کل اپوزیسیون است که باید الان دیگر کاری بکند. تهدید حامد اسماعیلیون و فحاشی علیه وی، تخریب نازنین بنیادی و بخش‌های جنسی به او و تخریب مسلح علینژاد و سایر فعالین

مرا با دستبند و چشمبند به مكانی نامعلوم بردند! لباس مخصوص بر تنم كردند و بازجوئی را شروع كردند، برای آن كه بیشتر آزارم دهند در اتاق را باز گذاشتند تا بازجوئی فرد دیگر را بشنوم، بله، در آنجا خواهرم را بازجوئی می كردند! می دانستم بازداشت من و خواهرم توان راه رفتن را از پدرم خواهد گرفت، مادرم را شكسته خواهد كرد، می دانستم خواهرم این رنج را هیچ گاه فراموش نخواهد كرد .....

مشکل ایرانیان با اسرائیل چیست ؟

به تک تک کسانی که تاثیر گذارند ؛ حمله رسانه‌ای در فضای مجازی شده است . حامد اسماعیلیون، مسیح علینژاد، عالپیام ، محسن سازگارا، شیرین عبادی و دیگران زیر ضربه رسانه‌ای هستند که در نظر طرفدارانشان بی اعتبار بشوند. جالب اینجاست که ابن کار را توسط به ظاهر هواداران شاهزاده انجام می‌دهند.  نقشه بسیار زیرکانه ای است که بر طبق آن بزرگترین شخصیت مخالف ج ا بی اعتبار می‌شود و دیگر مخالفین را در خارج از کشور سرکوب می‌کنند

آقای پهلوی – و اصولا هر آدمی، به ویژه سیاست‌مداران و کنشگران – به جای کلی گویی، بهتر است با هواداران و شنوندگان خود، در کاربرد واژه‌ها و مفاهیم، بدون ابهام، شفاف و بی‌رمزوراز سخن بگویند. رضا پهلوی به عنوان یکی از شاخص‌ترین اپوزیسون که در پی براندازی رژیمی دینی- نظامی است، بهتر است، و باید، از همین حالا، هواداران و دوستداران خود را (که خوشبختانه اکثرا هم جوان هستند)، نه به شکل توده‌ای بی‌شکل و قواره، بلکه انسان‌هایی آگاه، تکثرگرا، مسئولیت‌پذیر و اومانیست در یک تشکل منسجم، تربیت و سازماندهی کند.

سیاست درگیرکردن همه مردم با حجاب، یعنی فراتر رفتن حتی از محدوده این چالش و یعنی فراهم کردن بستری عینی و مناسب برای اعتراضات گسترده تر به سیاست حجاب اجباری و نافرمانی عمومی بدست خود. از این جنبه،‌ با کاشتن باد، اگر نه در کوتاه مدت که قطعا در میان و درازمدت رژیم ناگزیراست که طوفان درو کند. چراکه گره زدن حجاب با مسائل معیشت و خدمات و دیگر مسائل جامعه چیزی جز کوربینی سیاسی تمام عیار و نشستن برسرشاخ و بن بریدن نیست.

در سلول تنگ و تاریک خود نشسته ام. انقدر شکنجه شده ام که درد، قسمتی از وجودم شده است. جای شلاقهای پشت و کف پاهایم میسوزد و قادر نیستم بخوابم یا پایم را زمین بگذارم. صدای قدمهایشان که بلندتر میشود، میدانم که برای تمام کردن در راه هستند. جایی در همین نزدیکی، چوبه دار منتظر گردن من است. 

سروین و گروهش موجب نفرت از پادشاهی خواهی و سلطنت طلبان می شوند که نتیجه اش به پهلوی ستیزی بیشتر می شود . آقای رضا پهلوی در خیابانهای خارج کشور گروگان آنها باقی می ماند

از یکایک آن 100 نفر که در حمایت از منشور بیانیه دادند نام بردم و تاکید کردم که این بیانیه 17 روز پس از بیرون آمدن منشور مهسا بیرون آمد که در فضای رسانه ای و مجازی که ثانیه ها تاثیر گذار هستند بسیار دیر بود و ضربت بر منشور مهسا از جانب بدخواهانش فرود آمده بود. ما 100 نفر با بیانیه مان چیزی بجز حسرت و گریستن بر فرصت از دست رفته نداشتیم. ما برای آینده و فرصت بعدی چه برنامه ای داریم بجز امضای حمایت؟ در عمل آیا حاضریم از روی مبل راحتی خانه مان تکان بخوریم یا همان امضا کفایت می کند؟ ما نمیخواهیم مبتک

پس از به شکست کشانده شدن انقلاب بزرگ 57 و بدینسو، ایرانی که با خیزش کلان اجتماعی و مبارزه آگاه طبقاتی کارگران از دست و دام و تاراج ساختار خودرأی شاه گرفته شد؛ دردا که همزمان و با پشتیبانی مردمی از دین و دینمداری

به گمان من طرح "مبارزه مسلحانه " چه به عنوان تاکتیک و چه عنوان روش مبارزه دراز مدت یا استراتژیک برای براندازی نادرست است . اگر باور این باشد که با شیوه مبارزه مسلحانه به براندازی می رسیم ، من این باور را نسنجیده و نادرست ‌م

قاتلان حاکم برایران به آخرخط رسیده‌اند وترس ووحشت خودرا فقط با وحشت افزائی درجامعه میتوانند بپوشانندوچنین وانمودکنند که براوضاع مسلط‌اند وانقلاب زن زندگی آزادی را شکست داده‌اند! هیچیکس بدرستی نمیداند که خامنه‌ای وقاتلان همدست او هرشب باچه وحشتی سرببالین میگذارند وچه خوابهای ترسناکی می‌بینند؟ ترس ازیک قیام سراسری وگرفتارشدن بدست مردم. خامنه‌ای وقاتلان حاکم برایران اگرذره‌ای شعورودرایت واینده نگری میداشتند میدانستند که این روزها مردم ایران لبریزازخشم وتنفراند وممکن است جرقه‌ای انبارباروت خشم فشرده

قانون اساسی، قانون الهی نیست که قابل تغییر نباشد،این قانون هم کار بشربوده و میتوان برحسب ضرورت آن را تغییرداد .
ما حرف حق می‌ گوئیم ، اگر صدای ما یک روز برای این «گوش‌نواز» و برای آن «گوش‌ خراش »است و روز دیگر بالعکس نباید خاموش شویم‌. پس از ۵۰ سال مطالعه و تجربه به این نتیجه رسیدم که جز با تأمین آزادی و استقلال کامل ممکن نیست ملت ایران بر مشکلات پیروز شود، برای نیل به این منظور تا آن‌جا که توانستم کوشیدم.

عوامل جمهوری اسلامی در صدد تخریب ایران اینترنشنال و اپوزیسیون

سی و اندی سال قبل بود. در بیمارستانی در مسکو بستری بودم. سلیمان لایق شاعر خوب افغان که آن زمان وزیر اقوام و قبائل بود در اطاق پهلوئی من بستری بود. اکثرا در طی روز همدیگر را می دیدیم. عاشق افغانستان! به پشتو شعر می گفت و دلبسته بیدل و حافظ. عصر هنگام بود که به من گفت: «رفیق ساعتی دیگر «رسول حمزه تف» شاعر بزرگ داغستان به دیدارم خواهد آمد

شکست ابتکار"شورای همبستگی" ربطی به ادعاهایی چون عجله وشتاب مبتکرین آن، اشتباهات افراد و یا نوشتن منشور به جای صدور بیانیه و غیره ندارد. این شورا از همان ابتدا به محض تشکیل اش، مورد حملات وسیع و گسترده و خارج از انتظار بخش عمده ای از "اپوزیسیون"، از طرفداران افراطی و حتی میانه رو طرفدار سلطنت گرفته تا جمهوری خواهان و نیروهای چپ قرار گرفت. همه این نیروهای ناهمگون نه تنها در حمله به این شورا گوی سبقط را از یکدیگر ربودند و با یکدیگر همسو و متحد از آب در آمدند، بلکه بی هیچ پروایی از پیامدهای مخرب رفت

سینان اوغان، متولد سال ۱۹۶۷ در استان ایغدیر‌، استانی با ویژگی‌های خاص تاریخی و جمعیتی در شمال شرقی کشور است. این استان تنها بخشی از خاک ترکیه است که در حالی در قرن بیستم به خاک این کشور اضافه شد که از قرن هجدهم به بعد جزو خاک امپراتوری عثمانی نبود، یعنی پس از بیش از ۱۷۰ سال تحت تسلط ایران، روسیه و ارمنستان بودن، حالا به ترکیه می‌پیوست. ایغدیر تا سال ۱۷۴۶ چند بار طی جنگ‌های مختلف بین ایران و عثمانی رد‌و‌بدل شده بود، اما در آن سال بخشی از «خان‌نشین ایروان» شد که تحت تسلط ایران بود. در‌اثر عهدنامه

بررسی روند اجرائی برنامه های «به اصطلاح :دولت‌ها و مجالس انتصابی و تحمیلی» طی دهه‌های اخیر نشان می‌دهد که؛ سیاست‌های اعمال شده در جهت عکس عمل کرده و ارزش ها و معیارهای حداقلی مردم را نیز تحت الشعاع قرار داده است.

کنار خانواده های زندانیان سیاسی بایستیم و طیف بزرگ شهروندان ایرانی، از مونارشی تا آنارشی، باهم در کف خیابان از برچیدن طناب های دار، پایان اعدام در ایران و آزادی زندانیان سیاسی دفاع کنیم.

.هر دوران تاریخی، انسانهای خاصّ خودش را می پرورد که به نیروی فهم شفّاف و توانایی تمییز و تشخیص منطقی تسلّط دارند و برای زندگی، اعتباری ریشه ای و استخواندار را قائل هستند؛ طوریکه گرایش آنها به سپهری بسیار مهم از تجربیات بشری آمیخته است و شیوه ای از اندیشیدن را پذیرفته اند یا شالوده ریزی و آراسته اند که دقیقا با تجربیات بی واسطه نسل دوران تاریخی همخوانی دارد و پاسخگوی دلبستگیهای آنهاست.

اسب سفید شطرنج کجاست؟ در دست سوار یک چوب مینی گلف است که سوار از 1400 سال پیش به امروز پرتاب شده و تصور چوب چوگان از آن دارد.

"حزب جمهوریخواه خلق" یک تشکیلات همزاد قدرت بلامنازع یک دولت قدر قدرت برخوردار از مشروعیتی بی‌پایان بعداز "قورتولوش ساواشی" و تأسیس جمهوریت در ترکیه است. این حزب قبل از رسیدن به قدرت یک روز هم در اوپوزیسیون نبوده است. سالیان طولانی را بعنوان تنها حزب مجاز موجود در کشور در اقتدار تضمین شده از پیش بود و بعنوان نماینده سیاسی قشر صاحب امتیاز کشور و حزب مورد اعتماد نظامیان شناخته شده است. فرماندهان این نظامیان، خود، شاخص‌ترین نمایندگان قشر حاکم و صاحب امتیاز بوده‌اند. طبق یک سنت جا افتاده در 100 سال..

جامعه‌ای که سیطره استبداد و تروماهای هولناکِ ناشی از قربانی شدن را تجربه می‌کند ناخواسته وارد جنگی در درون خود می‌شود که هیزمش را همان استبداد برافروخته است. «جنگ قربانیان» جنگ کسانی است که هر یک چیزی را، کسی را و جایی را از دست داده‌اند و هر یک با دیگری در سوگِ همان چیزِ از دست رفته می‌جنگد و برنده‌اش البته حکومتی است که همه آنها را سوگوار کرده است.

غریوهزاران جوان ،دختران وپسرانی که با عشق به زندگی وآزادی پای در میدان مبارزه ای نابرابر اما سخت افتخار آفرین با حکومتی جنایتکار ،وحشی ومسلح تا بن دندان نهادند !ببهائی سنگین سرکوب شد.

جنبشی بزرگ وغرور آفرین که با نام رمز مهسا و پرچم "زن ،زندگی ،آزادی "شروع گردیده بود. رنگین شده از خون زیبا ترین فرزندان این آب وخاک برای مدت زمان نه چندان طولانی در محاق رفت .

گرچه چشم انداز، تغییر اوضاع است؛ سناریوهای تغییر اما، مختلف و متعددند. یکی صرفاً به درون نظام بر می گردد، دومی با تعیین کنندگی عامل خارج معنی می‌یابد، سومی و چهارمی ولی محصول نبرد ظفرمند جامعه با نظام‌اند که به ترتیب در شکل سقوط کامل نظام و یا در برخورداری از تعامل بخشی از آن با اپوزیسیون مطرح است. در زیر هر یک را مستقل از هم بخوانیم و از احتمالات نتایج محتمل برگیریم. فقط با این تصریح که در حدس زدن‌ها نباید دچار ساده‌سازی شد و از نظر دور داشت که هر کدام از چهار شق چه‌بسا با عناصری از دیگر سناریو

در این میان ادامه «انتصابات رانتی »بر عمق فجایع می افزاید ،انچنانکه بعنوان نمونه در راس «سازمان مدیر یت و برنامه ریزی – این تشکیلات نقش افرین » با امدن فردی از «مدرسه امام صادق » براساس هدف و وظایف القائی طبق دستور و مامویت ،از برنامه ریزی در مسیر کاهش ناهماهنگی ها در رابطه با دیگر الویتها که بیشتر جنبه سیاسی دارد ، ناتوان و غافل مانده ....واین غفلت هر روز بر مصایب ملک و ملت می افزاید. .