رفتن به محتوای اصلی

سالگرد اعتراف وزارت اطلاعات به قتل‌های زنجیره ای، یکی‌ از درخشان‌ترین دستاورد‌های دوران آقای سید محمد خاتمی

سالگرد اعتراف وزارت اطلاعات به قتل‌های زنجیره ای، یکی‌ از درخشان‌ترین دستاورد‌های دوران آقای سید محمد خاتمی

امروز ۱۵ دی، سالگرد صدور بیانیه وزارت اطلاعات درباره قتل‌های زنجیره‌ای ایران و اعتراف به رهبری و شرکت ماموران خود آن وزارتخانه در آن جنایات وحشتناک می‌‌باشد. به گمان من این یکی‌ از درخشان‌ترین دستاورد‌های دوران ریاست جمهوری آقای سید محمد خاتمی میباشد، که برای اولین در تاریخ معاصر ایران اتفاق افتاد. 

این اعتراف در حالی‌ صورت گرفت که قبل از آن انواع و اقسام "تئوری"‌ها درباره عاملین این جنایات مطرح شده بودند: دست داشتن اسرائیل در آنها [خامنه‌ای]؛ "اصلاح طلب" بودن عاملین آن قتل‌ها [روح الله حسینیان]؛ دوستان و آشنایان زنده یادان داریوش فروهر و همسر ایشان [حسین شریعتمداری و روزنامه رسالت]؛ پنتاگون و سازمان سیا [روزنامه‌های رسالت و جمهوری اسلامی]؛ تصفیه‌های درون گروهی [موتلفه]؛ خود دگر اندیشان [مسعود ده نمکی]؛ "باند سید مهدی هاشیمی" که سالها قبل اعدام شده بود [جمعیت ایثارگران اسلامی]؛ کرد‌های ترکیه [حبیب الله عسگر اولادی]؛ فرقه مجاهدین [روزنامه قدس]، و ....

ولی‌ کمیته‌ای که خود آقای خاتمی برای رسیدگی به این جنایت منصوب کرده بودند، که مرکب بود از علی‌ یونسی [رئیس وقت سازمان قضایی نیروهای مسلح و وزیر بعدی وزارت اطلاعات] و علی‌ ربیعی، مسول اجرائی دبیرخانه شورای عالی‌ دفاع، موفق به کشف عاملین این جنایات وحشتناک شد.

شاید مهمترین نقش در افشای بسیاری از جنبه‌های قتل‌های زنجیره‌ای را روزنامه خرداد به مدیریت دکتر سعید حجاریان و مقالات افشاگرانه آقای اکبر گنجی ایفا نمود. مقالات و افشاگری‌های آقای گنجی، و در مرحله بعد آقایان عماد باقی‌، دکتر ناصر زار افشان، و محمد بلوری [سردبیر روزنامه ایران] نقش بسیار مهمی‌ در نور فشانی بر بسیاری از جنبه‌های تاریک این جنایات داشتند. آقای گنجی هزینه افشا گری‌های خودرا با شش سال زندان و بعد تبعید پرداخت، ولی‌ متاسفانه بسیاری قدر این خدمات آقای گنجی را ندانستند و نمیدانند.

قتل‌های زنجیره در حقیقت از سال ۱۳۶۷ با قتل زنده یاد دکتر کاظم سامی آغاز شد، ولی‌ قتل‌های زنده یادان آقای داریوش فروهر و همسر ایشان خانم پروانه اسکندری، و همچنین زنده یادان آقایان محمد مختاری، محمد جعفر پوینده، دکتر مجید شریف، و پیروز دوانی بود که این جنایات را تبدیل به مهم‌ترین مساله کشور در آن زمان نمود. من دکتر مجید شریف از نزدیک می‌‌شناختم و با ایشان چندین بحث سیاسی در لوس اجلس در سال ۱۹۷۸ داشتم. ایشان هم بسیار با دانش بودند، و هم براستی شریف.

سالها قبل مقاله‌ای به زبان انگلیسی‌ درباره قتل‌های زنجیره‌ای منتشر نمودم، که لینک به آن در زیر پست است.

خداوند روح تمامی قربانیان این جنایات دهشتناک را رحمت کنند.

دیدگاه‌ و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.

برگرفته از:
فیسبوک نویسنده

تصویر

تصویر

تصویر

توجه داشته باشید کامنت‌هایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد! 

افزودن دیدگاه جدید

متن ساده

  • تگ‌های HTML مجاز نیستند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
  • نشانی‌های وب و پست الکتونیکی به صورت خودکار به پیوند‌ها تبدیل می‌شوند.

متن ساده

  • تگ‌های HTML مجاز نیستند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
  • نشانی‌های وب و پست الکتونیکی به صورت خودکار به پیوند‌ها تبدیل می‌شوند.
CAPTCHA
کاراکترهای نمایش داده شده در تصویر را وارد کنید.
لطفا حروف را با خط فارسی و بدون فاصله وارد کنید