آیا كشور ایرانی غیر از این ایرانی كه در آن هستیم وجود دارد؟!

كشور ما كشوری آزاد است و هركس مي‌تواند اظهار نظر كند. نمایندگان مجلس، صاحبنظران، كارشناسان و جریان‌های سیاسی مي‌توانند اظهارنظرها و عملكردها را نقد كنند و این ویژگی و خصوصیت ممتاز جامعه اسلامی و ایرانی است."

تعجب نكنید!! اینها اظهارات آقای جوانفكر، مشاور مطبوعاتی احمدی نژاد، است. من هیچ جوابی برای این اظهار نظر ایشان نمی توان پیدا كنم. فقط فكر می كنم كشوری دیگری به نام ایران، غیر از این ایرانی كه ما در آن هستیم، در این دنیا وجود دارد كه ما از وجود آن بی خبریم و صرفا آقای جوانفكر و دوستانشان در ریاست جمهوری آدرس آن را می دانند. فقط تنها خواهشم از آقای جوانفكر این است كه اینقدر خسیس و بخیل نباشند!! و آدرس آن ایرانی كه ایشان از ویژگی ها و آزادیهایش نام برده را به ما هم بدهند تا شاید بتوانیم از موهبات آزادی در آن ایران دیگر ما هم بهره مند شویم.

چون در ایرانی كه ما زندگی می كنیم نشانه ای از این توصیفاتی كه مشاور محترم رئیس جمهور كرده اند تا به امروز ندیده ام. اگر هم زمانی این چیزها بوده، لااقل سن من قد نمی دهد. در ایرانی كه ما سراغ داریم این چیزها یك آرزوست و آن را فقط می توان در ابرهای تخیل و رویاهای شهروندان كه هر روز بر بالای سرشان تشكیل می شود پیدا كرد. البته اگر از ترس متهم نشدن به لیبرال و طرفدار اسلام آمریكایی و غیره جرات داشته باشند حتی در رویاها یشان نیز به این چیزها فكر كنند.

در ایرانی كه لااقل من سراغ دارم، استاد دانشگاهش هم سركلاس درس اگر یك كلمه حرف حساب بزند، دخل خودش و آباد و اجداش را می آورند چه برسد به اینكه آزادانه انتقاد كند.

در ایرانی كه ما سراغ داریم، در اوج گرانی و تورم و بدبختی و مشكلات اقتصادی هم حق نداری بگویی تورم در زمان فلان كس و فلان دوره كمتر از الان بود و باید به زور هم كه شده به این بدبختی ها لبخند بزنی و اظهار رضایت بكنی.

در ایرانی كه من سراغ دارم، همه برای خرید گوجه فرنگی ارزان باید سراغ خانه رئیس جمهورشان را بگیرند چون فقط در محله ایشان تورم صفر است و حتی منفی هم می تواند باشد.

در ایرانی كه من سراغ دارم، اگر مدیری جاعل از آب در آمد، كسی حق ندارد به او انتقاد كند ولی او حق دارد آزادانه به ساختمان ریاست جمهوری رفت آمد كند و با اعضای دولت و خود جناب آقای جوانفكر فالوده بخورد و نه تنها محاكمه نشود، بلكه وزیر هم بشود ولی كسی حق ندارد بپرسد آخه چرا؟؟؟

در ایرانی كه من سراغ دارم اگر مرجع تقلیدش هم خواست اعتراض كوچكی بكند باید چندین سال حصر و بدبختی را تجربه كند. حالا مردم عادی كه دیگر جای خود دارد.

در ایرانی كه من سراغ دارم خیلی چیزهای دیگری هم هست كه دیگر نمی شود گفت. چون ایران ما با ایرانی كه مشاور محترم رئیس جمهور توصیفش كرده اند خیلی فرق دارد و اینجا از آن ویژگیهایی كه ایشان گفته اند خبری نیست. فقط باید گفت: مدینه گفتی و كردی كبابم...

نظر شما چیست؟ چه كسانی دوست دارند در آن یكی ایران زندگی كنند؟