رفتن به محتوای اصلی

پیام نوروزی اوباما و دم خروس لابی رژیم ایران

پیام نوروزی اوباما و دم خروس لابی رژیم ایران

پیام نوروزی باراک اوباما بازتاب گسترده ای در میان ایرانیان، در داخل و خارج از کشور داشته است. دسته ای از هموطنان، از احترامی که اوباما به فرهنگ ایرانیان گذاشته، غرق در شادی گشته و آنرا مرهمی بر غرور سرکوب شده خود میدانند. برای ملتی که سی سال مورد تحقیر حکومت آخوندی قرار گرفته و فرهنگ و آداب و رسومش مورد توهین مستمر بوده، پیام اوباما تسکین دهنده این زخم کهنه و درد آور است.

برای ایرانیان خارج از کشور، این پیام و اشاره اوباما به فرهنگ ایرانی و موفقیت ایرانیان، یک نیاز مبرم و ضروری نیز هست. همانطور که میدانیم، به برکت رژیم آخوندی و رفتار قرون وسطائی اش، نام ایرانی یا داشتن پاسپورت ایرانی، ثمری بجز حقارت و دردسر بیشتر نداشته است. اگر در نظر بگیریم که این حکومت تحت نام ایران در قرن بیست و یکم سنگسار میکند، همجنس گرا دار میزند، جنایات 70 سال پیش هیتلر را پاک میکند، حقوق زنان را یکی پس از دیگری پس میگیرد، با جراثقال دار میزند، چشم در میآورد و دست و پا قطع میکند، از آرژانتین تا فلسطین شریک بمب گذاری و آشوب است، اولین کشور در اعدام نوجوانان و دومین کشور در تعداد اعدام هاست، موجودیت یک کشور دیگر را بطور دربست انکار میکند، تنها کشوری است که برای همدردی به دیدار جلاد سودان میرود و ایران را پناهگاه تروریست ها، نئونازی ها و همه خلافکاران بین المللی کرده است، آنوقت میتوان بآسانی فهمید که چه بلائی بر سر نام و حیثیت ایرانیان آورده است.

اما دسته ای دیگر از هموطنان، از پیام اوباما متاثر شده و آنرا یک نوع توهین به فرهنگ و مردم ایران قلمداد میکنند. این بخش از جامعه ایرانی، بدرستی اعتقاد دارند که پیام اوباما، مردم ایران و سران حکومت آخوندی را یکسان قلمداد کرده و پس از احترام به فرهنگ و مردم ایران، دست دوستی بطرف کسانی دراز کرده که نابود کننده همین فرهنگ و سرکوب کننده همین مردم ایران هستند.

این افراد بحق گله میکنند که شعر بنی آدم اعضای یکدیگرند که اوباما خواند، بخش دومی نیز دارد و آن "چو عضوی بدرد آورد روزگار، دگر عضوها را نماند قرار" است. از نظر ایرانیان، عضو دیگری که دچار درد و رنج است همان مردم ایران اند و جامعه بین المللی باید به داد این مردم برسد نه آنکه جایگاه مشروع حکومت آخوندی را برسمیت بشناسد. این دسته از هموطنان، پیام اوباما را اینطور خلاصه میکنند: مردم ایران و فرهنگ ایرانی از افتخارات بشریت اند اما اگر آخوندها از بمب اتم دست بردارند و آشوب در فلسطین را متوقف نموده و به گروههای تروریستی نیز کمک نکنند، آنوقت آمریکا و دوستان اورپائی اش تضمین میدهند که کاری به کار این ملایان نداشته و آنها میتوانند با خیال راحت بازهم دمار از روزگار همین ایرانیان عزیز و این فرهنگ افتخارآفرین شان درآورند.

گفتنی است که پیام اوباما، نسخه دیگری از پیام 9 سال پیش مادلین آلبرایت بود که بمناسبت نوروز و در محل شورای وابسته به هوشنگ امیر احمدی ایراد نمود. درآن سخنرانی، آلبرایت بخاطر کودتای بیست و هشتم مرداد عذرخواهی نمود و بلافاصله دست دوستی بطرف شخص خامنه ای دراز کرد. آندفعه نیز بسیاری از ایرانیان بدرستی گله کردند که یک عذرخواهی واقعی و از صمیم قلب، بایستی همراه با پیام دوستی با ملت ایران باشد نه تقاضای رفاقت از آخوندهائیکه خود شریک آمریکا در کودتای یاد شده بودند.

اما جالب ترین عکس العمل به پیام اوباما از طرف هواداران سینه چاک حکومت آخوندی و لابی طرفدار آن است. این افراد درست بهمین دلیل که اوباما مردم ایران و حکومت آخوندی را در یک کیسه ریخته و رژیم ملایان را به رسمیت شناخته و برای آنها حق مشروع نیز در نظر گرفته، از شعف و شادی در پوست خود نمی گنجند. به ادعای لابی طرفدار رژیم ایران، این موضوع که اوباما بین مردم و حکومت فاصله نینداخته بنوبه خود یک پیروزی تاریخی است. تریتا پارسی رئیس انجمن نایاک میگوید:1

" پیام اوباما (یک واقعه) عظیم است. اولا باین خاطر که اوباما مردم ایران و دولت را یکجا مورد خطاب قرار داده است. در یک نقطه، وی از جمهوری اسلامی صحبت میکند. منظورش این است که وی دنبال تغییر رژیم نیست. وی سیستم حکومتی ایران را به رسمیت می شناسد. ما قبلا مرتب از رایس و بوش می شنیدیم "رژیم ایران" ولی نوع خطاب اوباما متفاوت است. البته به این معنا نیست که وی از دموکراتیزاسیون در ایران دفاع نمی کند ولی اوباما دولت ایران را به رسمیت می شناسد."

اگر منظور تریتا پارسی برای خوانندگان کاملا مفهوم نیست، بهتر است به اظهارات فریده فرهی، عضو شورای مشاوران نایاک که مقاله ای در سایت این شورا نوشته شده نگاه کنیم که بطور شفاف تر منظور خود را بیان میکند :2

" پیام پرزیدنت اوباما از چند نظر فوق العاده است. اولا ایشان برخلاف روسای جمهور سابق آمریکا سعی نکرد تا بین مردم و دولت ایران جدائی بیندازد. او بطور صریح با "مردم و دولت ایران" سخن گفت و بدین ترتیب تاریخ و فرهنگ مشترک آنها را به رسمیت شناخت. اوباما به اینگونه سخنان که "ما عاشق مردم ایرانیم ولی از دولت ایران بیزاریم" که مرتب توسط بوش گفته میشد، متوسل نشد."

البته فریده فرهی از همه جای پیام اوباما راضی نیست و اشاره ضمنی رئیس جمهور آمریکا به رفتار تروریستی سی ساله ملایان را توهین آمیز میداند:

"آن بخش از پیام اوباما که به "حق مشروع ایران در جامعه ملل و مسئولیت ایران در دوری جستن از ترور و سلاح و دنبال کردن مسیری صلح آمیز برای نشان دادن بزرگی مردم و تمدن ایران" اشاره کرد را اگر توهین آمیز قلمداد نکنیم؛ از موضع پدرسالارانه بود."

حال که از نایاک سخن بمیان آمد، بهتر است از لابی ضد جنگ و تحریم ملایان بنام "کاسمی" نیز یاد کنیم. فیل ویلایتو، عضو مدیریت "کاسمی" که سینه چاکی وی برای رژیم ایران را در گزارشات قبلی مشاهده کرده ایم می نویسد:3

" پیام پرزیدنت اوباما از چند نظر بسیار نو و تازه بود. اولا برخلاف بوش که میخواست از بالای سر حکومت ایران بپرد و با مردم ایران سخن گوید، اوباما بطور روشن با مردم و دولتشان با هم صحبت کرد. وی از نام جمهوری اسلامی نیز استفاده کرد که بطور ضمنی یعنی ما مشروعیت شما را برسمیت می شناسیم. اوباما اظهار داشت که "ما میخواهیم که ایران جایگاه خود در میان دیگر ملل را که مستحق وی است بدست آورد". اوباما از حقوق مشروع دولت ایران سخن گفت."

گذشته از مقالات و مصاحبه های پی در پی، لابی ملایان بدنبال طومار و جمع آوری امضا نیز هست تا با یک تیر دو نشان بزند. هم این شادی و شعف را بعنوان یک جشن ملی قالب کند و هم آنکه به کاخ سفید پیام بفرستد که مبادا از اظهارات رهبر جمهوری اسلامی دلسرد شده و اینگونه ژست های آخوند پسند را در همینجا متوقف کنید.

بهمان اندازه که این افراد از ژست های حسن نیت به حکومت آخوندی خوشحال میشوند، بهمان اندازه نیز از توهین به این رژیم و سران آن ناراحت شده و در غم و اندوه فرو میروند. برای مثال، کافی است به سفر دو سال پیش احمدی نژاد به آمریکا وبی آبروگی وی در دانشگاه کلمبیا نگاه کنیم. اگر یادمان باشد، قبل از سخنرانی رئیس جمهور آخوندی، دکتر بولینجر، رئیس شریف دانشگاه، بخود جرئت داد و بخش کوچکی از جنایات این حکومت قرون وسطائی را در معرض قضاوت افکار عمومی قرار داد.

این حرکت از طرف لابی طرفدار حکومت بعنوان توهینی نابخشودنی قلمداد شد و بصورتی سراسیمه وارد صحنه شدند تا از مشروعیت نظام آخوندی دفاع کنند. رابین رایت، خبرنگار "ایراندوست" واشنگتن پست، به سراع چند نفر از وابستگان شورای نایاک رفت و مقاله ای باین عنوان نوشت: "ایرانیان واشنگتن از رفتاری که با احمدی نژاد شده گله دارند." این مقاله که بلافاصله در سایت نایاک منتشر شد،4 بازتاب بسیار مناسبی نیز در مطبوعات حکومتی ایران داشت که آنرا بعنوان نظر ایرانیان مقیم آمریکا بخورد هموطنان دادند. به ترجمه مقاله واشنگتن پست در یکی از روزنامه های حکومتی نگاه کنیم:5

"اعتراض ایرانیان مقیم آمریکا به برخورد خصمانه با احمدی نژاد

برخی ایرانیان مقیم واشنگتن نسبت به برخورد خصمانه آمریکایی ها با رئیس جمهوری اسلامی ایران در جریان دیدار وی از ایالات متحده اعتراض کردند. به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از روزنامه واشنگتن پست،"احمد کریمی حکاک" مدیرمرکز مطالعات فارسی در دانشگاه ماری لند گفت:" احمدی نژاد یک دیکتاتور نیست؛ او نمی تواند چیزی را دیکته کند." رئیس دانشگاه کلمبیا روز گذشته در معرفی توهین آمیز خود ادعا کرده بود که احمدی نژاد یک دیکتاتور است.

" تریتا پارسی" رئیس شورای ملی ایران و آمریکا در واشنگتن گفت که فضای خصمانه ایجاد شده در دیدار احمدی نژاد بسیار زیانبخش بوده است. وی افزود: ما باید با ایران در مسائل جدی گفتگو کنیم ."

دانیل پورخصالی، از اعضای مدیریت نایاک و کاسمی، از اینهم جلوتر رفته و در مقاله ای که نوشت، رفتار توهین آمیز با "رئیس جمهور مظلوم ایران" را به رفتار سفید پوستان نژاد پرست آمریکا با سیاهانی تشبه کرد که تنها بجرم سیاه بودن بدار کشیده می شدند یا در آتش نفرت آنان می سوختند. پورخصالی برای آنکه تردیدی در منظور خود نداشته باشد، یک عکس قدیمی از یک سیاه در حال دار زده شدن را نیز به مقاله وزین خود افزوده بود.6

حال اگر ناراحتی دو سال پیش این افراد را با خوشحالی امروزشان کنار هم بگذاریم، با ماهیت وطن پرستی و ایراندوستی آنان آشنا می شویم. باید اضافه کرد که هیچکدام ازاین شوهای تبلیغاتی درمان دردهای این حکومت نیست. جواب منفی ملایان به ژست های حسن نیت آمریکا سرآغاز دوران جدیدی است که درآن، آمریکا چاره ای مگر قرار گرفتن در کنار مردم ایران نخواهد داشت.

یادداشت ها:

1. http://thecable.foreignpolicy.com/posts/2009/03/19/in_unconventional_

new_years_message_obama_reaches_out_to_iran

2. http://www.niacouncil.org/index.php?option=com_content&task=view&id=137…

3. http://www.campaigniran.org/casmii/index.php?q=node/7673

4. http://www.niacouncil.org/index.php?option=com_content&task=view&id=896…

5. http://www.mehrnews.com/fa/NewsDetail.aspx?NewsID=559160

6. http://www.campaigniran.org/casmii/index.php?q=node/2976

 

دیدگاه‌ و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.

تصویر

تصویر

تصویر

توجه داشته باشید کامنت‌هایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد! 

افزودن دیدگاه جدید

متن ساده

  • تگ‌های HTML مجاز نیستند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
  • نشانی‌های وب و پست الکتونیکی به صورت خودکار به پیوند‌ها تبدیل می‌شوند.

متن ساده

  • تگ‌های HTML مجاز نیستند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
  • نشانی‌های وب و پست الکتونیکی به صورت خودکار به پیوند‌ها تبدیل می‌شوند.
CAPTCHA
کاراکترهای نمایش داده شده در تصویر را وارد کنید.
لطفا حروف را با خط فارسی و بدون فاصله وارد کنید