رسانهها وتلویزیونهای جهانی امروز 09.07.2011 جشن استقلال سودان جنوبی از سودان را نشان دادند و لذت آزادی و ابراز احساس ملی به پیروزی رسیده یک ملت اسیر را نمایش دادند که بیست ودوسال است برای استقلال جنگیدند ودراین راههزینه دادند. با دیدن تصاویر مراسم باشکوه سودانیهای جنوبی که بیست ودوسال مبارزه جدی وپیگیر را برای کسب استقلال دنبال نمودند، بیاد سخنان شادروان دکتر عبدالرحمان قاسملو افتادم که سال 67 درمصاحبه با نشریه راه ارانی گفته بود در مواجه با دیپلماتهای خارجی و یاروزنامهنگاران هنگامیکه می گویم برای بهدست آوردن خودمختاری درایران چند دهه است مبارزه می کنیم متعجب می مانند، اما امروز می بینیم ملتهای دیگری درمدت زمان کمتری نه برای خودمختاری بلکه به به حق خود یعنی استقلال می رسند. البته این استقلال برای سودان جنوبی هزینهگرانبهایی بهمراه داشته و حاصل دهها هزار قربانی و فداکاری مصمم آنان دراین راه می باشد. دراولین اقدام آقای مسعود بارزانی رهبر حکومت کردستان درپیامی به رئیس جمهور سودان جنوبی آقای سیلڤا کی یر، استقلال آنان را تبریک گفت.
هرچند که داغترین خبر امروز رسانههای جهانی جشن استقلال سودانیهای جنوبی بود، و بغیراز کشور سودان شمالی، آلمان، امریکا، کشور ترکیه هم استقلال آنان را بهرسمیت شناخت اما رسانههای ایران و دولت ایران دراین مورد سکوت نموده و سایت فارس نیوز آنراتوطئه غرب دانست. البتهآنچه نه بسیار جای شگفتی نیست بغیر از سایت اخبار روز هیچیک از رسانههای فارسی زبان که تریبون به اصطلاح آزادیخواهان و روشنفکران ایرانی محسوب می شوند حاضر به اظهار نظر دراین باره نشدهاند و بعنوان یک خبر هم به آن نپرداختند!!!.
چه لذتی در استقلال یک ملت نهفته است و یا چه تحولی را درزندگی مردمان یک سرزمین باخود دارد که تلاش برای استقلال به دغدغه عموم ملتهای تحت ستم درآمده است و درهرگوشهای ازدنیا تلاش برای استقلال ورهایی جریان دارد، پاسخ آن بسیار واضح و روشن است. اگر این سوال متوجه خود بنده باشد، شاید گفت که با سفرهایی که به کشورهای لتونی، ازبکستان، قزاقستان، کردستان عراق داشتهام، کههمگی بیست سال پروسه استقلال را طی نموده، لذت استقلال آنان را بچشم خود دیدهام. البته کشورهای استقلال یافته دیگری هستند که رمز موفقیت آنان رااینجا و آنجا مطالعه ویا می بینیم. تلاش برای استقلال را می توان در یک خانوده هم دید وبه عبارتی ضابط امرخود بودن. اما درحوزه جغرافیای سیاسی سادهترین تعریف این است که یک حوزه جغرافیایی معین کهمردمان آن درتصمیمات آزاد و مستقل و با دموکراسی لایه درونی آنرا مستحکم می سازند استقلال گویند. آقای احمد فعال در تبین مفهوم استقلال در مطلبی تحت عنوان تاملی فلسفی درباب مفهوم استقلال ( 1 ) می نویسد: "استقلال یکی از بزرگترین فضائل انسان، و عدم استقلال نقض این فضیلت بزرگ است. اریک فروم تمایلات سادومازوخیستی را ناشی از ناتوانی در استقلال زیستن توصیف میکند. به عبارتی شخصیت هر فرد، هر جامعه و هر دولت دارای دو لایه درونی و بیرونی است. آزادی و حقوق لایه درونی شخصیت، و استقلال لایه بیرونی شخصیت را تشکیل میدهند. پیوند ارگانیک و ناگسسته دو لایه درونی و بیرونی شخصیت افراد، جامعهها و دولتها از همین روست. بدون لایه درونی، لایه بیرونی استقلال میان تهی است و تنها بکار فریب دادن میآید. متقابلاً، بدون حراست از لایه بیرونی شخصیت، دفاع از آزادیها و حقوق، جز حقوق و آزادیهای مجازی بیش نیستند". بنابراین باید رسیدن به معنای استقلال سودانیهای جنوبی را که برای آن هزینه دادهاند، اهمیت قائل بود.
هرچند پروسه استقلال سودان جنوبی بلحاظ فرامین حقوق بین المللی و ملی درسهای ارزندهای برای ملل دیگر دارد، اما دریک نگاه می توان شرایط قبلی آن کشورتازه مستقل را با عربستان ایران ( الاحواز ) مقایسه نمود. در مقایسه با سودان شمالی کویر، سودان جنوبی منطقهای، جنگلی سرسبز، نفت خیز و غنی می باشد اما سالها جنگ و ناامنی درفقرنسبتا" مطلق نگاه داشته شدهاست. سودان جنوبی سرشار از نفت و منابع زیرزمینی و منطقهای سرسبزو حاصلخیز است. اما نابرابریها فراوان بود. بنا به روایت آمار که چندی پیش سایت بی بی سی آنرا اعلام نموده بود، در سودان جنوبی مرگ ومیر کودکان کمتر ازیکسال ازهرهزار نوزاد 110 نفر بود در حالیکه این آمار درشمال آن کشور کمتر از 60 نوزاد بود. وبهلحاظ آموزش نیز شمالیها شش برابر جنوبیها ازامکان تحصیل و آموزش بهرهمند بودند. بهلحاظ تغذیه مناسب نصف مردم جنوب ازسوء تغذیه رنج می بردند اما این آمار در شمال اینآمار کمتر از دهدرصد بود. اگر به نقشه فوق دقت شود می بینیم که مراکز اصلی نفت در قسمت جنوب اما اکثر پالایشگاهها و خطوط انتقال درشمال قرار دارند. بنابه همین آمارها مبارزه آنان برای استقلال ورهایی از تبعیض و ستم قابل درک است. آنها بعداز پنج دهه خصومت با حاکمان خارطوم و بیست ودو سال مبارزه جدی برای رهایی از استثمار به نتیجه مورد نظر خود رسیدند.
جشن امروز نتیجه معاهده صلحی است که سال 2005 برقرار و در نهم ژانویه امسال طی یک رفراندوم با اکثریت مطلق 99% به استقلال خود از سودان رای دادند و بعداز شش ماه انتظار طبق قوانین و هماهنگیهای سازمان ملل متحد پرچم مورد افتخار خود در میدانیکه مجسمه یکی از رهبران آن جنبش توسط حکومت سودان در جریان یک توطئه سقوط هلی کوپتر کشتهشد درشهر جوبا به اهتزاز درآوردند.
درضمن نه ماه فرصت به مردمان هردو کشور داده شده که تابعیت شمالی یا جنوبی خودرا مشخص سازند و تعیین خطوط مرزی با عقب نشینی 10 کیلومتری طرفین جهت جلوگیری از تنش درنظر گرفتهشدهاست. درکل سودان جنوبی یک چهارم مساحت کل سودان و 22% جمعیت آن کشور را شامل می شود.
بنوبه خود این استقلال را به همه مردمان آن کشور تبریک و خودرادرشادی آنان سهیم می دانم.
دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمیکند.
توجه داشته باشید کامنتهایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد!
افزودن دیدگاه جدید