آنچه که نیاز امروز ایران است جز اتحاد فوری وبدون قيد وشرط تمامی گروه‌ها و احزاب و اشخاص سیاسی نیست. آنچه که ایران را نجات می‌دهد نه سوابق سیاسی افراد و احزاب بلکه اندکی فداکاری و گذشت می‌باشد.
اگر اتحاد عملی نشود ،نسل آینده هرگز ما را نخواهد بخشید حتا اگر سال‌ها زندانی رژیم اسلامی بوده باشیم و سوابق مبارزاتی ما به اندازه طول عمر جمهوری اسلامی بوده باشد.
ایران، روز‌های سختی را پشت سر می‌گذارد و رژیم اسلامی حاکم بر ایران، روز به روز، کشورمان را به سوی نابودی سوق می‌دهد.
در این لحظات سرنوشت ساز، دو راه پیش روی مخالفین جمهوری اسلامی و هر آنکه دل در گرو ايران داردموجود است:
۱-حرکت‌های انفرادی و دوری از همدیگر و زدن سنگ مطالبات و شعارهای حزبی و گروهی، و امید بستن به آنکه مردی از خویش برون آید و کاری بکند، که در واقع جز خود فریبی، بیش نیست و دست رژیم را در سرکوب بیشتر و تداوم حیات خویش باز خواهد گذاشت.
نیازی به توضیح بیشتر نیست که رژیم اسلامی با سیاست‌های سرکوب در داخل و بلند پروازی‌های هسته‌ای و همچنین حمایت از گروه‌های تروریستی، جهان آزاد را نیز در تنگنا قرار داده و با تداوم واگرایی اپوزیسیون و ناامیدی جهان آزاد از تغییر این رژیم توسط خود ایرانیان، چاره ای برای آنها جز دخالت نظامی باقی نخواهد گذاشت، و باز در چنین صورتی علاوه بر ویرانی زیر ساخت‌های اقتصادی ایران و آسیب رسیدن به ملت ایران ،حتا خطر تجزیه کشور نیز وجود دارد.
۲- اتحاد سریع و بدون قید و شرط اپوزیسیون و نشستن دور میز، پيرامون تصمیم‌گیري مشترک برای آینده ایران.
بدون قید و شرط می‌گویيم، چرا که اعتقاد داریم هیچ حزب ،گروه یا افراد سیاسی نباید برای نشستن دور میز اتحاد ،برای همدیگر شرط و شروط تعیین نمایند. در واقع هیچکدام از آنها در شرایطی نیستند که بتوانند به تنهایی منشأ اثر باشند.
.تنها شرط لازم و کافی برای نشستن دور چنین میزی و کسب کرسی در آن، اعتقاد به سرنگونی جمهوری اسلامی حاکم بر ایران می‌باشد .
با توجه به این شرایط ،بر افراشتن پرچم‌های حزبی و گروهی قبل از بر افراشته شدن پرچم ایران مساوی با مرگ ایران خواهد بود. پرچم‌های حزبی و گروهی را پایینتر از پرچم ایران و فقط روي میز اتحادومقابل نام خویش قرار دهید.
جای پرچم‌های حزبی و گروهی روی میله پرچم ایران نیست .اگر اتحاد ما زیر پرچم واحدی به نام پرچم سه رنگ ایران عملی نشود ایرانمان را از دست خوهیم داد آنهم برای همیشه تاريخ و این حقیقتی است که باید جدی گرفته شود.
با توجه به سوابق سیاه جمهوری اسلامی و تهدید صلح و امنیت جهانی توسط آن رژیم، جهان آزاد در انتظار اقدام عملی ایرانیان در بر اندازی جمهوری اسلامی می‌باشد، اما اين صبر ابدی نخواهد بود و دنیا تا ابد منتظر اقدام متحد ایرانیان نخواهد ماند.
علاوه بر این، ملت ایران درگیر نبردی نابرابر با رژیمی به غایت خونخوار و تا بن دندان مسلح می‌باشد و در این شرایط ،شرط عقل و سیاست و حتا جوان‌مردی نخواهد بود که با شعارهای حزبی خویش و کوبیدن بر تک رویهای حزبی، از اتحاد یک‌پارچه، علیه حاکمیت جلوگیری نمائیم که در چنین صورتی عملا ملت ایران را درهنگامه کارزار، تنها رها کرده‌ایم.
اتحاد اپوزیسیون کمترین کاری است که می‌توانیم برای ایران انجام دهیم.
امیدواریم تمامی گروه‌های سیاسی و افراد با درک شرایط حساس کنونی آمادگی خودرا برای نشستن دور یک میز اعلام نمایند. زمان به سرعت و به زیان ایران و ملت ایران در حال سپری شدن می‌باشد و اگر اقدام عملی برای اتحاد صورت نپذیرد، آنچه که از این رهگذر سود می‌برد دشمنان ایران و آنکه زیان خواهد دید، ایران خواهد بود. اینک زمان اتحاد است و ما، فردا قادر نخواهیم بود زمان را بعد از خرابی ایران به عقب برگردانیم.
دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.
توجه داشته باشید کامنت‌هایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد!
افزودن دیدگاه جدید