نگاهی به «سبزپوشان اروپا از احمدی نژاد در کپنهاک « پذیرایی»

نگاهی و نظری به

«سبزپوشان اروپا از احمدی نژاد در کپنهاک « پذیرایی» می کنند»

برنامه استقبال سبز از رئیس جمهور برگزیده علی خامنه ائی، در مقام رهبری ماشین حکومتی بشمول ماشین بگیر و ببند و بکش سپاه و بسیج، کاریست در خور تحسین و کاری که میباید بشود. در آینده هم این معرکه گیر سیاسی که سکان میهن ما را بعنوان رئیس جمهور دردست های خود گرفته است باید با چنین استقبال هائی در خارج کشور هرکجا که میرود روبرو شود، اما:

تجربه جنبش اعتراضی بویژه در خارج کشور حاکی از یک کاستی جدی در آنست و آن اینستکه قادر نیست از خود و صفوف خود در برابر ویروسهای ضد سبز، گاه افراطی گرایانه یا افراطی نمایانه و گاه اطلاعاتی و گاهآ هم هردو، محافظت کند.

پس از قریب 6 ماه از تولد جنبش سبز، این جنبش ویژگیهای ممیزه خود را و رهبری سیاسی خود را یافته است.

در این هیچ گونه ابهامی نمانده است که :

1 ـ این جنبش خشونت گریز است

2 ـ منشاء رخدادی این جنبش، انتخاباتی بوده است که بفرمان رهبری نظام در اعلام نتیجه آرای مردم، عدد سازی جای شمارش و اعلام واقعی آراء را گرفته است و آنهم در سطحی ماورای تقلب. « تقلب دومیلیون، سه میلیون نه بیست و سه میلیون!»*.

3 ـ این جنبش در چهارچوب جمهوری اسلامی و قانون اساسی آن حرکت خود را آغاز کرده و همچنان در این چهار چوب حرکت میکند و با شعار هائی از قبیل مرگ و سرنگونی هم قرابتی ندارد.

( هیچ کس جلوی آنانی را که میخواهند رژیم را سرنگون کنند و بجای آن، رژیم سلطنتی، خلقی، سوسیالیستی و یا جمهوری ایرانی را بگذارند، را نگرفته است ولی آنان بنا بحکم شفافیت اخلاقی و منش سالم سیاسی میتوانند صفوف خود را مشخص و از درآمیزی با آنان که خود را ، این چنین تعریف شده، سبز میدانند پرهیز کنند . کوشش برای تحمیل خود به این جنبش نه برای آنان سودی خواهد داشت و نه برای جنبش سبز. این تحمیل گری با نمایشات بسیار نمادیِنِ نماد های غیرسبز، جز احساس بدبینی در اعتراض کنندگان سبز را نمی آفریند و این درست آن روزنه ائی است که نیروهای نفوذی رژیم برای تخریب چهره سبز از آن وارد شده و سوء استفاده میکنند. عوامل اطلاعاتی و تظاهراتچی های حرفه ائی رژیم، از اینسو با علم کتل های سلطنت نشان و یا سرخ، سعی در نمایندن این حرکت های اعتراضی بعنوان ضد انقلابِ براندازیِ که، از پشت صحنه، جنبش سبز را میراند میکنند و . در آنسو، پرونده سازان قضائی حکومتی و رسانه های رژیم، در داخل، با استفاده از این برچسب سعی در از هم پاشاندن این جنش و پرونده سازی برای فعالین آن دارند. در این میان سلطنت طلبان واقعی، جمهوریخواهان واقعی و چپ های واقعی که نگارنده هیچ گارد گیری ویژه ائی علیه اشان نداشته و حتی با هریک بنوعی، هم احساسی و هم فکری نیز احساس میکنم، در اغلب موارد در تله این عملیات پرو واکاتیو ـ تحریک گری ِ اغوا آمیز ـ می افتند. و این آن هدفی است که ستاد های اطلاعاتی رژیم انتظارش را میکشند.).

کار دستگاه های اطلاعاتی به اینجا خلاصه نمیشود. آنها با تعذیه از صحنه سازی های عوامل اخلاگر خود در رنگهای مختلف، خوراک برای تبلیغا ت و برانگیختن نیروهای متدین و اصول گرای جنبش سبز علیه دگر اندیشان و تخریب آنان و فاصله سازی دردرون نیروهای ملی متمایل به همگرائی تهیه میکنند.

4 ـ جنبش سبز اهداف سیاسی و تاریخی محدوی را در برابر خود گذارده است و آنهم: ابطال انتخابات تقلبی، برگزاری انتخابات آزاد و رسیگی به تخلفات و جنایت متعاقب این انتخابات سربه نیست شده است. برای مطالبه چنین مطالباتی رنگ نمادین سبز برگزیده شده که رنگ برگزیده می حسین موسوی در فعالیت انتخاباتی اش بوده است.

در فردای پیروزی جنبش سبز، همه ما میتوانیم هر پرچمی را که مایلیم برافرازیم و هر کس را که میخواهیم رهبر خویش بدانیم و تا آن روز این جنبش یکرنگِ سبز، رهبری بجز میر حسین موسوی و شیخ مهدی کروبی ندارد. تضعیف و تخریب ایندو هدف رژیم است پس بر ماست در تله ی این تخریب گری نیفتیم.

با امید به شرکت وسیع ایرانیان سبز در اکسیون کپنهاگ!

*این، یکی از شعار های معترضین به تقلب انتخاباتی در فردای انتخابات بود

حبیب تبریزیان