در آستانه نزدیک شدن به انتخابات فرمایشی ریاست جمهوری،شبکه اول جمهوری اسلامی روز دوشنبه ۷ اسفند فیلمی موسوم به “مستند مثلث” را روی آنتن قرار داد که اظهارات شخصی به نام “محمود زمانی” را بر علیه امیر حسین جهان شاهی،علیرضا نوریزاده و مهرداد خوانساری و جنبش سبز منعکس میکرد.محمود زمانی این اظهارات را با تکیه بر همان صندلی که قبلا “محمد رضا مدحی” بر آن تکیه کرده بود بر زبان راند.
سناریوی این به اصطلاح مستند به گونه‌ای نگاشته و اجرا شده است که به مخاطب خود چنین القا کند که گویی سرویس‌های اطلاعاتی دنیا دست به دست هم داده اند تا در ایران نارامی و آشوب و فتنه به پا کنند! برای تقویت و جا انداختن این دیدگاه بازیگر نقش اول این سناریو در بخشی از اظهارات و شاید هم اعترافاتش به شکل مضحک و اغراق آمیزی مدعی میشود که وی “بخش مهمی از پروژه‌های اطلاعاتی و امنیتی غرب بوده که از طریق او تلاش میکرده اند تا خواسته‌هایشان را در ایران اجرا کنند”. محمود زمانی در تکمیل این اغراق تا آنجا پیش میرود که خود را “نقطه ثقل سرویس‌های اطلاعاتی آمریکا،انگلیس و ضّد انقلاب خارج از کشور و جریان سبز در داخل عنوان می‌کند”.
محمود زمانی از آغاز مستند تلاش وافری دارد که آرامش و خونسردی خود را به صورت مصنوعی هم که شده، حفظ کند اما استرس و لرزش صدا و دستپاچگی محمود زمانی و تلاش نا موفق و بیهوده برای آرام نشان دادن خود،از جمله نکات باریکی است که از دید مخاطب آگاه تا پایان مستند نمی‌تواند پنهان بماند،همین امر باعث ایجاد سوال اساسی در ذهن مخاطب میشود: آیا این نمایش، اعتراف اجباری یک قربانی سیستم اطلاعاتی و امنیتی جمهوری اسلامی است؟
فیلمی که تلویزیون ایران از آن به عنوان مستند مثلث یاد می‌کند توسط “باشگاه خبرنگاران جوان” که یکی از بازوان امنیتی و تبلیغاتی وزارت اطلاعات است تهیه و تولید شده است.
دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.
توجه داشته باشید کامنت‌هایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد!
افزودن دیدگاه جدید