ژوئیه 2009

خونم از خون ندا ها رنگین تر نیست- از یک سو به دلیل شنیدن اخبار و گزارش های مربوط به شکنجه و کشتار جوانان،گرفتار سر درد شده ام از دیگر سو شاهد وقایع شگفت انگیز در حوزه ی حکومت داری هستم و از دیگر سو نگران این هستم که سرنوشت مردم و کشور به کجا کشیده خواهد شد. در عین حال در زیر سرنیزه زندگی کردن مانع از این می شود که مسائل را ان گونه که می فهمی بیان کنی

پارلمان واژه ای هست فرانسوی و از کلمهء پارلِر [ Parler] که معنی گفتگو را میدهد گرفته میشود، امّا در سیستمهای سیاسی کشورهای دمکراتیک، پارلمان به نمایندگانِ سیاسی برگزیده از سوی شهروندان اطلاق میشود و تنها ارگانِ قانونگذار در امر گردش سیاسی عمومی یک کشور میباشد که در واقع قوهء قانونگذاری را در کنترل خود دارد. از دیگر وظایف محوری پارلمان، نظارت بر اقتصاد و بودجه، کنترل عملکردِ کابینهء حکومت با رئیس جمهور و یا صدر اعظم و وزراء با وزراتخانه های وابسته میباشد.

دولت آمریکا چه از نظر اخلاقی (انسانی) و چه از نظر سیاسی هیچ حقی ندارد که به ایرانیان بگوید چه باید بکنند. ایرانی‌ها خود کاملاً قابلیت تصمیم گیری برای خود را دارند. آیا مردم ایران نگران امر و نهی آمریکا به خود هستند یا برعکس، انتظار دارند که هم آمریکا و هم دیگر دولت های جهان آزاد یکپارچه به حمایت از جنبش دموکراسی خواهی شان برخیزند؟ آیا تا کنون در هیچ کجای دنیا شنیده اید که تبعیدیان و مردم مترقی این کشورها از دولت های خارجی بخواهند که به یک ملت تحت ستم کمک نکنند؟

فکر کنید عده ای زن و مرد، پیر و جوان، در دهکده ای بسته، برای آزادی مبارزه، و زندگی می کنند، آنهم زندگی ایی که سالهای طولانی، توأم با زجر و سختی بوده است. ناگهان پلیس فاشیست عراقی و نیروهای سرکوبگرش به این دهکده ی پُر از عشق و محبت که سالیان دراز، ساکنین آن علیه رژیم جمهوری اسلامی مبارزه می کنند، حمله کرده، و با شدیدترین شیوه های سرکوب،

در حالی که نیروهای سرکوبگر رژیم جهل و جنایت در تهران و شهرهای دیگر ایران حکومت نظامی را با زور باتوم وگاز اشک آور و گلوله اعمال می کنند، همتایان بی رحم عراقی آنها جان عده ای دیگر از ایرانیان را درپایگاه مجاهدین در عراق، شهر اشرف، به وحشیانه ترین طریق ممکن سلب می کنند. بیش از 4 کشته و260 زخمی آمار روز اول این تهاجم است که یادآور رفتار ارتش ضد بشر اسرائیل با فلسطینی های بی دفاع و مظلوم است.

الان درست دو روز است كه بيرون آن ديوارهاي بلند لايه لايه ام. دو روزپيش اين موقع در راهروي دراز طبقه پايين 209، با چادر زندان و چشم بند، نشسته بودم، منتظر كه كسي بيايد و مرا از در بيرون ببرد و بعد از 12 روز بگويد: چشم بندتونو برداريد! و اين، يعني آزادي كه در تمام آن روزها، چهره آبيش پيدا نبود. در تمام آن روزهايي كه در سلول راه مي رفتم و به دريا فكر مي كردم. دختري كه مثل همه بچه هاي دنيا، مادرش را انتخاب نكرده است

مساله ناسيوناليسم و خواست های دمکراتيک و ملی مردم غيرفارس پديده ای عينی و خارج از خواست افراد بوده، دارای پايه های سياسی، اقتصادی، فرهنگی و تاريخی معينی می باشد. وظيفه احزاب و شخصيت های آزاديخواه بايد دفاع از مضمون خلقی، دمکراتيک و مترقی اين ناسيوناليسم در راستای تامين آزادی، رشد آگاهی ملی و برابری تمام مليت ها، ايجاد پيش زمينه های اتحاد و زندگی داوطلبانه، تقسيم واقع گرايانه ثروت، مشارکت نمايندگان مليت های مختلف در مديريت کشور باشد.

براستی چه کسی می داند که در قلب مردم چه می گذرد؟نه در ایران و نه هیچ کجای دنیا ،هیچکس نمی تواند بداند که در قلب انسانها چه می گذرد.اگر روزی راز قلب انسانها کشف گردد ،زندگانی بشریت هیچ ارزشی نخواهد داشت.زیبائی انسان در رازهای مرموزش نهفته است . چه زیباست رازهائی که از درون قلب انسانهای جهان به مروردر طول آشکارشده و می شود.

اين از برکات اين کودتا بود که به يک باره، تمام اسناد و مدارک جنايات نظام ولايی را رو کرد. تا آن اندازه که کمپ کهريزک را به اردوگاه آشويتس تبديل نمودند و يک هالوکاست اسلامی به دست آقای خامنه ای و کودتاچيان رقم خورد که ابعاد واقعی جنايات در آن، حتی با دستور نمايشی تعطيلی آن، مخفی نخواهد ماند!

خامنهاى ولىفقيه ارتجاع از طريق پسر خوانده مسلكىاش در عراق، انتقام قيام مردم ايران را از اشرف كه آن را كانون استراتژيكى نبرد براى آزادى مى‌داند، گرفت. بيهوده گمان مى‌كنند با هدف قراردادن اشرف، قيام باز مى‌ايستد، آب رفته به جوى ولايت باز مىگردد و طلسم درهم شكسته آن التيام مىپذيرد.