چالش های سیاسی در خاورمیانه، از موضوعات مهم سومین و آخرین روز کنفرانس امنیتی مونیخ بود؛ فرصتی برای آویگدور لیبرمن، وزیر دفاع اسرائیل تا بار دیگر توافق هسته ای با ایران را به نقد بکشد.
ظریف کوشید تا سفر روحانی به کویت و عمان را گام مهمی در جهت تشنج زدائی با عربستان و بقیه کشور های منطقه عنوان کند. اما مواضع تند ائتلاف ضد ج.ا. نشان داد که آن سفر دستآورد قابل مشاهده ای نداشته است و عربستان در گام نخست دنبال مهار ج.ا. از طریق قطع دسترسی ایران به سامانه بانکی و تجاری ( احیا تحریم های فلج کننده) خواهد
“انتخابات” دورۀ دوازدهم رياست جمهوری و دورۀ پنجم شوراها در ۲۹ اردیبهشت ۱۳۹۶ برگزار می شود. تجمیع این دو “انتخابات” برای بار دوم نیز می تواند انرژی پتانسیل جنبش اعتراضی عظیمی را که در سال های اخیر انباشته شده است بار دیگر به شکلی تازه و تاکنون تجربه نشده تخلیه کند...
دسامبر ۲۰۱۶: ابتدا مطلع شدیم که یک بانک هلندی از مشتریان ایرانی خود راجع به مراوداتشان با ایران بازخواست میکند. بعد فهمیدیم موضوع محدود به یک بانک نیست، هر چند گویا رویه بانکهای مختلف با هم فرق میکند.
ما بیشتر به اسم یک بانک برخوردیم: “رابو بانک” که بزرگترین بانک هلند است. این بانک مشتریان ایرانیاش را مورد بازخواست قرار می دهد و از آنها راجع به سفرشان به ایران و مبلغ پولی که با خود میبرند و نحوه خرج کردن آن می پرسد
لینزی گراهام، سناتور جمهوریخواه آمریکایی، در کنفرانس امنیتی مونیخ خواستار تحریمهای بیشتر ایران به خاطر برنامههای موشکی این کشور شد. سیاست ایران در راستای "ناامن کردن" خاورمیانه خوانده شده است.
آویگدور لیبرمن، وزیر دفاع اسرائیل گفت که هدف نهایی ایران تضعیف عربستان سعودی در خاورمیانه است.
وزیر دفاع اسرائیل همچنین خواستار گفتگو با کشورهای عربی برای مقابله با "عناصر تندرو در منطقه" شد.
آقای لیبرمن گفت که هدف ایران "تضعیف ثبات در کشورهای خاورمیانه و در نهایت عربستان سعودی است."
به گفته وزیر دفاع اسرائیل "اختلاف اصلی بین یهودیان و مسلمانان نیست. بلکه اختلاف اصلی بین میانهروها و تندروها است."
شروط بختیار برای پذیرش نخست وزیری: 1 ـ آزادی مطبوعات 2 ـ انحلال ساواک 3 ـ آزادی زندانیان سیاسی 4 ـ انحلال بنیاد پهلوی 5 ـ انحلال سازمان بازرسی شاهنشاهی 6 ـ انتخاب وزیران منحصراً توسط نخست وزیرباشد 7 ـ خروج شاه از ایران
توفانی شروع شده که دارد گام به گام سراسر کشور را در می نوردد و حق حیات را از مردم میگیرد. عامل اصلی آن سر کار بودن یک حکومت بی کفایت و دیکتاتور و کشتارگر است. و گرنه راههای زیادی هست که خرابی محیط زیست را بتوان در سطح منطقه از راه « صلح و دوستی و همکاری متقابل » با کشورهای دیگر تحت کنترول در آورد ، و از طرف دیگر در داخل با حذف هزینه های بیخودی که صرف « ماجراجویی های پان شیعیسم» میشود جلوی از بین رفتن محیط زیست را گرفت.