چه فرمایی بساجی یا بسوجم؟!

 

بالاخره صداهای اعتراض به گوش مسئولان رسیده و به همت وزیر اقتصاد و وزیر صمت و قانع شدن آقای رئیسی گویا قرار است اصلاح قیمت خودرو مجددا اعمال شود و قیمت های دستوری ظالمانه شر خود را از سر سهامداران کم کند.

این اقدام می تواند به بازار سرمایه که قلب اقتصاد است اطمینان بخشد و اطمینان یابی این بازار قوام زندگی اقتصادی ده ها میلیون سهامدار را تضمین خواهد کرد.

سهامدارانی که جذب وعده های دولت ها شدند و به جای دلالی یا انباشت سرمایه خود در بانک ها و بهره گرفتن ماهانه، لوکوموتیو بازار مالی را به حرکت در آورده اند سزاوار این همه زیان نیستند.

متاسفانه مافیای خودرو در ایران تاکنون اجازه نداده است سهامداران این شرکت ها خیری از سرمایه گذاری خود ببرند.

در یک جمله باید به دولت گفت که هر چه که مافیای خودرو و دلالان تا الآن خورده اند بس است. اکنون به فکر سهامداران باشید. حتی اگر به درآمد دولت هم فکر می کنید باز هم باید دست دلالان را کوتاه کنید زیرا دولت هنوز سهامدار عمده شرکت های بزرگ بورسی است و نباید از حقوق خود در این شرکت ها که حقوق ملت است تنازل کنید.

نقد عملکرد دولت ها یا گفتگوی انتقادی با دولت هر چه تند و تلخ هم که باشد باید به فرهنگ تبدیل شود و دولت هم نباید بر پیمودن مسیر غلط اصرار ورزد.

امیدوارم دولت به حکم عقل تن در دهد و با فعالان بازار سرمایه سازگار شود و حامی قابل اعتمادی برایشان باشد چنان که در سیاست خارجی هم باید به دنبال سازگاری و تنش زدایی باشد و آزموده ها را نیازماید و دنبال ابراز خاص بودگی و تمایز خودش از دولت پیشین نباشد. مذاکرات هسته ای هم جای بازی با سرنوشت ملت ایران نیست. راهی را نروید که قابل بازگشت نباشد یا هزینه بازگشتش گران باشد.

هنوز البته نمی دانیم که آیا وعده تصحیح اشتباه رئیس جمهور، عملی خواهد شد یا شعله های بی اعتمادی همچنان به سوزاندن بازار سرمایه ادامه خواهد داد و آتش، پیشروی خواهد کرد؟

زبان حال فعالان بازار سرمایه و عامه ملت اکنون این سوال عریانِ باباطاهر است که

چه فرمایی بساجی یا بسوجم؟!

فرقی نمی کند چه بازار سرمایه و چه مذاکرات برجام!