به گزارش کانون حقوق بشری نه به زندان – نه به اعدام چهارشنبه ۱۵بهمن۹۹، زندانی سیاسی ۶۱ساله غلامحسین کلبی که در بیست و یکمین سال حبس خود در زندان شیبان اهواز بسر میبرد، از ناحیه گردن و کمر دچار سوختگی شدید با آب جوش حمام زندان شده اما عوامل زندان تنها به دادن پماد سوختگی اکتفا کرده و از انتقال فوری وی به بیمارستان جلوگیری کرده اند.
سوختگی بدن این زندانی سیاسی با آب جوش حمام رخ داد. چرا که سیستم آب حمام زندان شیبان خراب است و معمولا آب گرم ندارد. اما بدلیل خرابی سیستم بعضا آب جوش پرفشار به ناگاه وارد دوش می شود.
یک منبع مطلع گفت: «مشکلات آب گرم بند پنچ زندان شیبان تمامی ندارد. بیشتر وقتها آب گرم برای حمام رفتن وجود ندارد و وقتی که آب وصل می شود، مرتبا قطع و وصل شده و یکباره آب جوش و بخار شدید از لوله خارج میشود و روی سر زندانی می ریزد؛ همین اتفاق برای غلامحسین افتاد و گردن و کمرش سوخت. اما او را به بیمارستان نبرده و فقط به دادن پماد سوختگی اکتفا کردند».
زندانی سیاسی غلامحسین کلبی در حالی محروم از رسیدگی پزشکی نگهداری می شود که وارد بیست و یکمین سال حبس خود شده است.
این زندانی سیاسی از عفونت گوش چپ، مشکلات آرتروز، درد کمر و مشکلات فک و دهان و دندان رنج می برد و امکان مراجعه به پزشک در بیرون زندان را هم به وی نمی دهند.
این زندانی سیاسی ۶۱ ساله به دلیل عفونت گوش و عدم رسیدگی پزشکی، دچار ناشنوایی شده و همچنین به یک نوع بیماری پا مبتلا گردیده که انگشتانش بصورت عمیقی زخم می شوند. دندانهای غلامحسین کلبی نیز بدلیل شکنجه و محرومیت غذایی سالیان زندان، از بین رفته اما از رسیدگی پزشکی و مراجعه به دندانپزشک محروم است.
درباره زندانی سیاسی غلامحسین کلبی:
غلامحسین کلبی متولد ۱۳۳۸ مجرد در بندر ماهشهر ۱۸ سال است که در زندانهای ایران محبوس است.
زندانی سیاسی غلامحسین کلبی از زندانیان سیاسی دهه ۶۰ می باشد که از سال ۶۰ تا ۶۶ مدت ۶ سال به اتهام هواداری از سازمان مجاهدین خلق در زندانهای جنوب ایران محبوس بود.
غلامحسین کلبی در تاریخ ۱۹ دی ماه سال ۷۹ برای دومین بار در شهرستان دزفول بازداشت شد.
غلامحسین کلبی پس از دستگیری به بازداشتگاه سپاه اهواز (زندان ششم سپاه اهواز) منتقل شد که مدت ۱۴ ماه در این بازداشتگاه زیر شکنجه و بازجویی بود. سپس به بند ۲۰۹ و پس از آن به بند ۳۵۰ زندان اوین منتقل گردید.
در سال ۱۳۸۱ به دلیل ارتباط با سازمان مجاهدین خلق به اتهام محاربه در شعبه ششم دادگاه انقلاب تهران محاکمه و به اعدام محکوم شد. غلامحسین کلبی اتهاماتش را قبول نکرد و گفت که اعترافاتش زیر فشار بوده است. در دادگاه تجدید نظر در دادگاه انقلاب استان تهران حکم اعدامش مجددا تایید شد. ولی در نهایت حکم وی به حبس ابد تقلیل پیدا کرد.
به گفته یکی از اعضای خانواده این زندانی؛ غلامحسین کلبی حق گرفتن وکیل نداشت و دادگاه برای او یک وکیل تسخیری مشخص کرده بود.
در مهر ماه سال ۱۳۸۶ به درخواست خودش از بند ۳۵۰ زندان اوین به زندان ماهشهر (محل سکونت خانواده‌اش) منتقل شد. پس از مدتی به زندان کارون اهواز منتقل گردید. در بهمن سال ۱۳۹۴ بعلت تعطیلی زندان کارون به زندان شیبان اهواز (مجتمع حرفه آموزی) منتقل گردید.
در سال ۹۴ خواهرش فوت کرد. اما به دلیل مخالفت اطلاعات از رفتن وی برای سوگواری خواهرش ممانعت به عمل آمد. در آبان ماه سال ۹۵ برادر وی بعنوان تنها عضو باقی مانده از خانواده‌اش در راه زندان برای ملاقات حضوری با وی که پس از پنج سال تلاش موفق به اخذ آن شده بود، سکته کرد و فوت نمود. اما اجازه حضور در مراسم خاکسپاری برادرش را هم نیافت.
این زندانی سیاسی هم اکنون در زندان شیبان اهواز زندانی است و پس از گذشت ۲۱ سال حتی یک روز هم مرخصی نداشته است. مسئولان اطلاعات با مرخصی وی مخالفت می کنند.
او از عفونت گوش چپ، مشکلات آرتروز، درد کمر و مشکلات فک و دهان و دندان رنج می برد و امکان مراجعه به پزشک در بیرون زندان و مرخصی استعلاجی را هم ندارد.
به کانال نه به زندان نه به اعدام در تلگرام بپیوندید
https://t.me/NoToPrisonNoToExecution
دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.
توجه داشته باشید کامنت‌هایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد!
افزودن دیدگاه جدید