پیام به آقای کیانوش توکلی، مدیر "ایران گلوبال"!

--------------------

هم میهن گرامی، آقای کیانوش توکلی!

با درود.

پیرو گفتگوی تلفنی دیروز من با شما و دلایل منطقی تان، من به "ایران گلوبال" بازگشتم.

بازگشتم تا بازهم و اندکی بنویسم و بگویم از:

-رنج و محنت مردم ایران، گرفتار شده در بند رژیم اشغالگر جمهوری اسلامی؛

-که، در برون از مرزها نشسته ام و برای مردمان در درون مرز "تعیین تکلیف" نکنم؛

-نژادپرستی را باید در همۀ اشکال آن محکوم کنم؛

-دیدگاه های دیگران را با حق باور نداشتن و احترام نگذاشتن به آنها تحمل کنم.

..

آقای کیانوش توکلی!

در "ایران گلوبال" انسانهایی "کِلک" بدست، آن را به "گوهر"(جوهرۀ) خویش می زنند تا اگر و شاید از حقیقت سخن بگویند.

این انسانها و از جمله من، حال یا از روی تصادف و یا خود خواسته "دُهل" را از نزدیک دیدند . به معنای دقیق کلمه فهمیدند:"آواز دُهل از دور خوش است!"

آقای کیانوش توکلی!

در میان مردم مازندران ضرب المثلی است که می گوید:

"نا سر سوس هس سمهف نا بنه گوز!"(نه سبوس در بالا هستم و نه گوز در پایین)!

ضرب المثل بالا وصف حال من نیز می باشد.، اما:

زندگی بیش از سی و سه سال گذشته در برون مرز به من آموخت که باید با دیگران گفتگو کرد، پیش از آنکه خنجر بکشی و شمشیر از نیام برآوری!

مدیریت شما آقای کیانوش توکلی در "ایران گلوبال" نشان از درستی اندیشۀ شما در زمینۀ دفاع از "آزادی" دارد.

هیچ کس و هیچ چیز در زندگی انسان "مطلق" نیستند. همه چیز نسبی است، بغیر از "آزادی" و "حقیقت"!

باورم بر این است که برای دفاع از "آزادی" و "حقیقت" و بخاطر اینکه این دو واژه مورد "تجاوز" قرار نگیرند، راه رسیدن به آزادی و حقیقت را اندکی صیقل دهید:

"طرحی نو در اندازید"!

تندرست، شاد و پیروز باشید.

با احترام

هم میهن شما

کیانوش رشیدی قادی

بیست و یکم اردیبهشت ماه سال 7038 میترایی

----------------------

طرح های همراه از من است.-کیانوش رشیدی قادی