هشت مارس، طعم گس خون و فریادهای فرو خورده

ه. در ابتدا فکر می‌کرد که این نوع رفتار نوعی توجه و دوست داشتن است:

"دو سال به همین شکل گذشت. یک روز به خانه آمد و گفت من ترجیح می‌دم خودم از این به بعد برات لباس بخرم، مغازه‌ها محیط کثیفی دارند. اوایل به نظرم خیلی کار جالبی بود. اما شرایطم روز به روز بدتر می‌شد، تمام مدت در منزل بودم و اگر جایی می‌رفتم برایم آژانس می‌گرفت که مبادا در خیابان راه بروم."

او که در رشته شیمی لیسانس دارد و پیش از ازدواج در آزمایشگاه کار می‌کرد، بعد از ۵ سال ازدواج حالا تصمیم به طلاق گرفته اما دادگاه خانواده در دو نوبت با طلاق وی موافقت نکرده است.

قاضی پرونده به او گفته: "شوهرت دست بزن ندارد، خرجی هم می‌دهد، تندی هم که نمی‌کند، پس مشکلت چیست، حالا حساس است شما باید اعتمادش را جلب کنید."

خانم ه می‌خواهد مهریه‌اش را ببخشد تا بتواند طلاق بگیرد، هر چند شوهرش هنوز هم به او می‌گوید که تمام این کارها را به خاطر علاقه به او انجام داده است.

مقوله خشونت خانگی موضوعی است که به نظر کارشناسان نیازمند آموزش از دوران کودکی است. دختران و پسران باید در خانواده، مدرسه و جامعه با خشونت خانگی آشنا شوند و یاد بگیرند در آینده از چنین رفتارهای ناهنجاری پرهیز کنند.

براساس تحقیق ملی در ایران ۶۶ درصد جامعه زنان در این کشور خشونت را تجربه کرده‌اند و خشونت روانی و کلامی بالاترین آمار را به خود اختصاص داده است. همچنین کمتر از یک سوم زنان ایرانی حاضر هستند که خشونت را گزارش داده یا به نظام کیفری مراجعه کنند.

فریده طاها، دبیر کارگروه حقوقی انجمن ایرانی مطالعات زنان با اشاره به مشکلات قانونی برای برخورد با خشونت خانگی در ایران می‌گوید: "فعلا قانونی درباره منع خشونت خانگی نداریم، البته لایحه تامین امنیت زنان در برابر خشونت در دولت دهم تدوین شده است."

مریم رسولیان، روانپزشک و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران تاکید می‌کند که نباید قربانیان خشونت خانگی و همسر آزاری را مقصر شمرد یا تحقیر کرد. خشونت خانگی باید افشا شود و تنها با افشاگری خشونت می‌توان از تکرار آن کاست.

مهنا، ۳۰ ساله است، همسرش بعد از درگیری او را از خانه بیرون کرد. یکی از همسایه‌ها او را به بیمارستان برد. پرستار بیمارستان به مهنا گفت که می‌تواند به کمک مامور پزشکی قانونی حاضر در بیمارستان شکایتی علیه شوهرش تنظیم کند.

مهنا شکایت کرد و همسرش به پرداخت دیه به خاطر شکستگی دندان و پارگی لب محکوم شد.

اما مادر مهنا به خاطر اینکه پای خانواده به کلانتری و دادگاه باز شده، از دخترش ناخشنود است و به دخترش گفته: "خب پدر تو هم یکی دو بار دست روی من بلند کرد اما من خانومی کردم و این اتفاق دیگه تکرار نشد، تو هم می تونستی دندون رو جیگر بزاری، بجای آبرو ریزی تو در و همسایه."

شهلا اعزازی، جامعه شناس می گوید: "خشونت ساختاری روز به روز در ایران رو به افزایش است."

به گفته این جامعه شناس به هیچ عنوان نمی‌توان گفت آمار خشونت علیه زنان در ایران چه قدر است، چون آمار درستی در این باره وجود ندارد.

براساس گزارش کمیسیون حقوقی و قضایی مجلس ایران که خرداد امسال منتشر شد "آمار مرگ ناشی از خشونت میان زنان ۱۵ تا ۴۴ سال با مرگ ناشی از سرطان در ایران برابری می‌کند."

بر اساس تحقیقی که در مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی گرگان در بهار سال ۱۳۹۳ منتشر شد "۱۳ درصد شکستگی فک و صورت در زنان در تهران به علت خشونت خانگی است. همچنین در بندرعباس ۹۲ درصد زنان خشونت خانگی (روانی، کلامی، فیزیکی و جنسی) را تجربه کرده‌اند."

تحقیقات نشان می‌دهد زنانی که در معرض خشونت از جانب همسرانشان قرار می‌گیرند، ۵ برابر بیشتر از سایر زنان در معرض آسیب‌های روانی ،خطر خودکشی و ۶ برابر بیشتر از دیگر زنان در معرض اختلالات روانی قرار دارند.

س. بیش از ۲۰ سال است که با همسرش زندگی می‌کند و حاصل این زندگی مشترک یک پسر است. به گفته س. همسرش بندرت به او ابراز علاقه می‌کند اما براحتی او را مسخره کرده و به او توهین می‌کند و این رفتار باعث شده پسرش هم از شوهرش الگوبرداری کند و به او توهین کند.

س تا زمانی که به مشاور مراجعه نکرده بود، نمی‌دانست که مورد آزار کلامی قرار گرفته است و فکر می کرد که چنین رفتاری عادی است. حالا او تلاش می‌کند که فرزندش را طور دیگری تربیت کند تا به گفته خودش "حداقل زنی از نسل دیگر تجربه تلخ او را نداشته باشد."