نژاد پرستى ؛ از همسر رئيس جمهور تا رضا پهلوى، و از سروش تا سينماى ايران

(مرور كانون مبارزه با نژادپرستى بر يك هفته عرب ستيزى و ترك ستيزى در ايران)

امروزه، نژاد پرستى به ويژگى بارز جامعه ايران بدل شده است و اين را هم در ذهن و زبان همسر رئيس جمهور ايران و هم نزد بخش هايى از اپوزيسيون و هم در ميان لايه هاى مختلف جامعه مى بينيم. در اينجا به چند مورد از اين پديده ضد بشرى اشاره مى كنيم. ابتدا از خانم جميله سادات علم الهدى فرزند امام جمعه قدرتمند مشهد و همسر ابراهيم رئيسى رئيس جمهورى اسلامى ايران آغاز مى كنيم كه ويكيپدياى فارسى از او به عنوان "نويسنده،پژوهشگر و استاد دانشگاه و داراى دكتراى فلسفه تعليم و تربيت" ياد مى كند. از نظر ايشان و رضا پهلوى فرزند شاه مخلوع ، عرب ها و ترك ها تجاوزگرند و ايران در برابر آنان دوام آورد و آنان نتوانستند زبان فارسى و آداب و رسوم شان را از بين ببرند. نخست اين كه كشورى كه اكنون ايران نام دارد نه در دوران فتوحات اسلامى و نه در دوران حاكميت ترك ها و حمله مغول ها، چنين نامى نداشت. حتى در دوره ساسانى ، واژه هاى "ايران" و"انيران" صرفا واژه هاى مذهبى زردشتى بودند و هيچ بار سياسى ملى "ناسيوناليستى" نداشتند زيرا كه پديده ناسيوناليسم يك پديده نوين دو قرن اخير در جهان است و عمر نام ايران، به مفهوم جغرافيايى، سياسى و ملى از يك قرن فراتر نمى رود. نيز در هجوم به امپراتورى ساسانى در نيمه نخست سده هفتم ميلادى افزون بر عرب ها، ديگر اقوام و از جمله" ايرانيان" مخالف يزدگرد سوم ساسانى شركت داشتند و كاربرد حمله عرب ها به ايران خطاست و واژه دقيق تر آن، فتوحات اسلامى است. ضمنا زبان فارسى كنونى (فارسى درى) پيوند چندانى با قبل از اسلام ندارد. و اساسا زبان و ادبيات فارسى پس از قرن هفتم ميلادى - در عهد حاكميت عرب ها و ترك ها - شكوفا شد و توانست شاعران گرانقدرى را به جهان عرضه كند. نيز در جغرافياى ايران بعد (و حتى قبل از اسلام) افزون بر فارس، كرد، عرب، طبرى، لر، ترك و ديگر اقوام، با زبان ها و فرهنگ هاى مختلف مى زيستند و هيچ يك زبان و فرهنگ خودرا از دست ندادند، نه تحت حاكميت عرب ها و نه ترك ها. در واقع، مهمترين آسيبى كه به ملت هاى غير فارس وارد آمد طى صد سال گذشته و پس از سلطه رسمى و اجبارى يك ملت، يك زبان و يك فرهنگ صورت گرفت. اما فراتر از آن، اكنون عرب ستيزى در جاى جاى ذهنيت لايه هاى مختلف جامعه جاى دارد. پديده اى كه تا دويست سال پيش وجود خارجى نداشت. در بيانيه پيشين به ممنوعيت ورود عرب ها به گراند هتل جزيره قيس (كيش) اشاره كرديم و اكنون به مواردى ديگر كه طى هفته پيش رخ داده اند اشاره مى كنيم. يكم، عبدالكريم حاج دباغ معروف به سروش كه نقش اش در تحكيم جمهورى استبدادى اسلامى بر كسى پوشيده نيست، در توصيف انقلاب بهمن از اصطلاح "حمله دوم اعراب به ايران" نام برده است. او در مقاله اى با عنوان "خلافت سفاكان"، ولى نعمت هاى پيشين خودرا سفاكان ناميده و در توهين به ملت عرب چنين نوشته است:"در این حمله، اعراب اصلاً با ما کاری نداشتند و ما نیابتاً از طرف آن‌ها به خودمان حمله کردیم و بعداً فهمیدیم رهبرانی که دنبال‌شان افتادیم از عرب‌ها، عرب‌ترند واصلا از بیخ عربند!" دوم، در فيلم "مسافر رى" -به كارگردانى داود ميرباقرى- كه ابتدا در سينماهاى ايران اكران شد و سپس به صورت مجموعه تلويزيونى در شش قسمت از سيماى ج ا ا پخش گرديد، همين تحقيرها و عرب ستيزى ها را مى بينيم. يكى از بازيگران فيلم، به عربى كه بر زمين افتاده و ظاهرا اسير ايرانيان است، مى گويد"عرب ملخ خور". و ديگرى مى گويد"گناه تو در اين نيست كه عربى، عرب در ميان ما چه مى كند؟" و سومى مى گويد "پناه بر خدا از جهالت عرب"، و در ادامه، ديالوگ بازيگران به همان روال عقده گشايى ضد عربى ادامه مى يابد. كانون مبارزه با نژاد پرستى نسبت به گسترش و ژرفش دامنه عرب ستيزى در ايران هشدار مى دهد زيرا كه اين طاعون سياه، همه لايه ها و طبقات سياسى و اجتماعى را در بر مى گيرد و بايد مهار شود و گرنه هيچ كس نمى تواند از پيامدهاى آن بركنار بماند.نيز معتقديم كه سكوت سازمان هاى حقوق بشر مخالفان راسيسم در ايران به معناى رضايت در برابر اين ديدگاه هاى نژاد پرستانه است و گرنه بايد در برابر آنها موضعگيرى كنند. ٥٥/٢١/٦/٢٠٢٣

23611:57

Today