محسن هاشمی در مقدمه‌ای در روزنامه جمهوری اسلامی نوشته از آنجایی که این بخش از خاطرات پدرش ۱۳ فروردین سال ۱۳۹۴ نوشته شده، «بصورت عادی، سال‌ها بعد نوبت انتشار پیدا می‌کرد».
اکبر هاشمی رفسنجانی در این بخش از خاطراتش نوشته «در روز‌های آخر جنگ ۹ ساله با عراق روشن بود که ادامه جنگ مصلحت نیست. ولی با وجود شعار‌های جنگ جنگ تا پیروزی و تایید امام، نقش مهمی ایفا کردم به عنوان فرمانده جنگ و جانشین فرمانده کل قوا، واقعیت‌های جبهه را که با هیاهوی .. روشن نبود به مسئولان و سپس به امام گفتم و سپس در جلسه سران قوا، در خدمت امام، عدم امکان پیروزی نظامی را ثابت کردیم».
او در ادامه با اشاره به تصمیم آیت‌الله خمینی مبنی بر کناره‌گیری از سمت رهبری جمهوری اسلامی گفته «امام مشکلشان این بود که با آن همه تصریحات که تا آخرین نفر و آخرین قطره خون و تا رفع فتنه می‌جنگیم، چگونه ناگهان اعلان پذیرش قطعنامه نماییم؟ و اضافه کردند، خودشان از مسئولیت رهبری کنار می‌روند و ما اداره کنیم».
اکبر هاشمی رفسنجانی می‌نویسد «او با تصمیم آیت‌الله خمینی مخالفت می‌کند» و پیشنهاد می‌دهد خودش کناره‌گیری کند.
اکبر هاشمی رفسنجانی نوشته است «من در جواب گفتم: این که کار را مشکل‌تر می‌کند و بهتر است، من به عنوان جانشین فرمانده کل قوا و فرمانده جنگ قطعنامه را امضا کنم و شما برای حفظ حیثیت من را محاکمه کنید و با قربانی شدن من کشور و مردم و انقلاب نجات پیدا می‌کنند.»
به نوشته اکبر هاشمی رفسنجانی، خمینی «با نظر عطوفانه» پیشنهاد محاکمه را نمی‌پذیرد: «امام با نظر عطوفانه‌ای به من، آن را نپذیرفتند و پذیرفتند خودشان بپذیرند، ولی از ما خواستند که دیگران را توجیه کنیم».
پیشنهاد هاشمی رفسنجانی مبنی بر محاکمه خودش و مخالفت آیت‌الله خمینی با آن پیشتر نیز در خاطرات او منتشر شده بود.آیت الله خمینی در ۲۵ تیر ۱۳۶۷ جلسه‌ای با حضور مسئولان ارشد حکومتی تشکیل داد و در جمع آنان، از تصمیم خود برای پذیرش قطعنامه ۵۹۸ خبر داد.
سرانجام ایران در ۲۷ تیر ماه در نامه‌ای به دبیرکل وقت سازمان ملل، قطعنامه را پذیرفت و همان شب، خبر پذیرش قطعنامه از صدا و سیما اعلام شد.
در ۲۹ تیرماه، پیام معروف آیت الله خمینی در مورد پذیرش قطعنامه انتشار یافت که در آن او «قبول قطعنامه» را «مسئله بسیار تلخ و ناگوار» عنوان کرده بود.
او در این نامه با تشبیه قبول قطعنامه به سرکشیدن «جام زهر» نوشته بود «با توجه به نظر تمامی کارشناسان سیاسی و نظامی سطح بالای کشور، که من به تعهد و دلسوزی و صداقت آنان اعتماد دارم، با قبول قطعنامه و آتش بس موافقت نمودم.»
تنها چند روز بعد از پذیرش قطعنامه ۵۹۸، در نامه ۲ مرداد ۱۳۶۷ آیت الله خمینی به علی رازینی رئیس سازمان قضایى نیروهاى مسلح دستور می‌دهد تا «دادگاه ویژه تخلفات جنگ در کلیه مناطق جنگى»، آن هم «بدون رعایت هیچ یک از مقررات دست و پاگیر» تشکیل شود. به نظر می‌رسد این دستور، متوجه محاکمه فرماندهان مقصر در شکست های نظامی ایران است که عملا بلااجرا می‌ماند.
در خاطرات ۲۹ تیر ۱۳۶۷ اکبر هاشمی رفسنجانی نیز با اشاره به وضعیت فرماندهان نظامی آمده که محسن رضایی فرمانده وقت سپاه پاسداران نیز قصد داشت استعفا دهد.
دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.
توجه داشته باشید کامنت‌هایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد!
افزودن دیدگاه جدید