● جهان

1. جنبه كاربردي مباحث اين مقاله 2. تيراژ مطبوعات و آمار مراجعين به سايتهاي اينترنتي 3. سابقه و ادامه¬كاري سايتهاي اينترنتي 4. سايتهاي مستقل خبري، تحليلي و تركيب ايندو 5. سايتهايي كه ارگان يك تشكيلات سياسي هستند 6. ميزان مطالبي كه هر مراجعه كننده در سايتهاي مختلف مطالعه ميكند. 7. عامل كميت و كيفيت كار در شكل دهي افكار عمومي 8. استعداد تأثيرپذيري جامعه مخاطب نسبت به ايده¬هاي جديد و پيامهاي روشنفكران 9. چند نكته مهم در استفاده از اطلاعات آماري مورد استفاده در اين مقاله 10. تغييرات مهم در سال گذشته

فاجعه‌ی قره‌باغ یکی از واضح‌ترین موارد ژینوساید است. طبق تعریف ژینوساید هرگونه پاک‌سازی دینی، نژادی، قومی و ایدئولوژیکی تحت شمول “جنایت علیه بشریت” می‌گنجد. مسلمن پاکسازی قره‌باغی که تا سال 92 حداقل پانزده درصد از مردمانش تورک بودند، از هرگونه تورک! یک جنایت واضح است بر علیه بشریت.

جمهوری اسلامی ایران یک سیستم و یا نظام سیاسی استبدادی با ایدئولوژی شیعی و بربنیاد اتنیکی فارس برپا شده و این مفاهیم در قانون اساسی آن تعریف شده است. رسمیت زبان رسمی فارسی در مقابل ممنوعیت تحصیل به زبانهای غیرفارسی (و از آن جمله زبان ترکی) در ایران ماهیت اتنیکی جمهوری اسلامی را بیش از هر چیز دیگری برملا میکند. زبان، تاریخ، ادبیات، سینما، تلویزیون، دادگاهها، ارتش، نظام آموزشی، تحصیل در دانشگاهها و خلاصه همه و همه براساس زبان فارسی و در جهت تبلیغ، ترویج و سیطرهء یک قومیت و ملیت بنا شده است و...

چرا فدرالیسم برای ایران قاجعه است؟ برای اینکه ایران فدرال شود ابتدا باید پاره پاره شود و حکومت‌هایی پیدا کند تا اگر تصمیم گرفتند و خواستند بعدا بیایند متحد شوند. این فدرالیسمی که این ملت‌سازان میخواهند درایران برپا کنند و شاهزاده هم متاسفانه آنرا گزینه‌ای برای رفراندم دانسته است قومی و زبانی است. طبیعی است که این مرزکشی‌ها الزاما به نفرت‌های قومی و پاکشویی قومی بیانجامد. چگونه میتوان مرزهای قومی در کشوری که سی قرن مردمانش با یکدیگر زندگی کرده اند ترسیم کرد؟

در حکومتهای غیر متمرکز یا فدرال چهار ایده لیبرالها یعنی تحدید قدرت سیاسی، فردگرایی، پلورالیسم و دولت کوچک محقق می شود.حکومتهای مستبد به خوبی می دانند که بسیج مردم در آرایش های فرهنگی، قومی و مذهبی می تواند در زمان مقتضی سدی در راه خودکامگی حاکمان باشد. بنابراین روح کلی چنین حکومتهایی در دشمنی دایم با پلورالیسم بوده و می کوشد چنین تنوعاتی را سرکوب و گام به گام به سمت تجمیع قدرت سیاسی در مرکز حرکت کند.

در واقع این یک دروغ محض و تبلیغات دولتی است. زیرا بنده به شخص دهها نفر از خانواده های گونا گون یارسانی را می شناسم، با وصف اینکه جوانان آنها حتا تغییر دین داده اند و مرتب نماز می خوانند، ولی چون نتوانسته اند والدین خود را قانع کنند که تغییر دین بدهند و یا حد اقل در مقابل حق کشی های جمهوری اسلامی درمورد یارسانیان، بسکوت وا دارند، از کار دولتی برکنارشان کرده اند و هم اکنون مجبور به تاکسی رانی و یا کتاب فروشی شده اند.

عزالدين حسينی، مهمان برنامه به عبارت ديگر، با حکومت شاه مخالف بود اما با حکومت جانشينان شاه هم کنار نيامد و به جای آن، رهبری مبارزاتی را برعهده گرفت که کردهای ايران، از فردای پيروزی انقلاب برای کسب خودمختاری شروع کردند. او که حالا در آستانه 90 سالگی است و راه درازی را از کردستان تا تبعيدگاهش در اوپسالای سوئد پيموده، در باره عملکردش چه می گويد و آيا اين راه دراز در موضع و عقيده او هم پيموده شده است؟

در شرایطی که طّی یکسال و نیم گذشته با اصرار تمام این جریان فکری مانع از اتحاّد عمل بخشهایی از نیروهای فعّال و دموکرات آذربایجان با جنبش سرتاسری شده و خود از هر گونه اتحّاد عملی با دیگر سازمانهای سیاسی سکولار، آزاده و دموکرات خود داری ورزیده است، ناگهان به یک کشف جدیدی نائل میگردد. اینترسکشنالیسم به ما می آموزد که مسائل اجتماعی سیاسی را چند بعدی در نظر بگیریم، لذا بیائیم و فوائد این مبارزه را از طریق کار ترویجی به ملّت فارس انتقال دهیم و از آن طریق اهرم فشار به جنبش ملّی را بکاهیم.

شکی نیست که جنبش‌های اجتماعی بدون همیاری و هماهنگی نمی‌توانند خواسته‌های خود را بر حاکمیت تحمیل کند. جنبش‌های ملی (ملیت‌ها) به مثابه‌ی جنبش‌های سیاسی، اجتماعی و فرهنگی از پتانسیل مردمی فوق‌العاده‌ای برخوردارند که می‌توانند یاور جنبش‌های زنان و دیگر جنبش‌های اجتماعی در ایران باشند.

خوشبختانه اقوام و ملیت ها در داخل کشور از موسوی و کروبی حمایت و با جنبش سبز همراهی می کنند. ولی در مورد جبهه گیری و آرایش بعضی از نیروهای سیاسی برونمرزی وابسته به اقوام و ملیت ها باید گفته که از منظر تاریخی به استثنای افراد و شخصیت های منفرد ترک آذری هموطن که در حاکمیت و قدرت سیاسی ایران شریک بوده اند، بلوچها، عرب ها، کردها، ترکمن ها و دیگران هرگز این اجازه و یا فرصت را نیافتند تا در تعیین سرنوشت کشور خویش مشارکت داشته باشند.

انتخاب زبان فارسی برای این شبکه، حکایت تلخ آن قانون اساسی ضد فرهنگی و نژادپرستانه جمهوری اسلامی است که زبان فارسی را تنها زبان رسمی ایران می شناسد و نه تنها رسمیتی به زبانهای موجود دیگر در ایران قائل نیست، حتی از آوردن اسامی آن زبانها امتناء می کند. این در حالیست که ترک زبانان در کشور ایران اگر از نظر کثرت بیشتر از فارس زبانان نباشند از آنان کمتر نیستند. براساس تجربه عراق، زبان کردی با 16 درصد جمعیت عراق به زبان رسمی و سراسری عراق تبدیل شد.

ولی گویی هویت طلبان آذربایجانی در اثر سردرگمی، قادر به درک جنبش سبز نیستند. این سردرگمی ریشه در انکار هویت ایرانی دارد. آنان با هر آنچه که رنگ و بوی ایرانی داشته باشد، بیگانه شده اند. اما به نظر می رسد که تاثیر هویت طلبان بر روی قشر خاصی از جامعه، است نه بیشتر. روزی که جنبش سبز به یک خیزش عمومی بینجامد، اکثریت قریب به اتفاق جامعه آذربایجانی، همان گونه که در تمامی جنبش ها پیشتاز بودند، با این جنبش همراه خواهند بود. هویت طلبان که امروز با قهر کودکانه، به این جنبش دهن کجی می کنند

امروزه نیز جنبش ملی آذربایجان بیش از آنکه در پی کسب حمایت خارجی باشد باید بدنبال متفقین داخلی بگردد که در صدر آنها جنبش‌های سایر ملت‌ها قراردارد که بطور مشابه درمعرض سیاست‌های شوونیستی هستند. بغیرازین متفقین طبیعی ملت آذریایجان در مبارزه علیه حاکمیت فاشیسم اسلامی افراد و نیروهای دمکرات دیگری را در کنار خود دارد که جنبش های دمکرات دیگری را نمایندگی میکنند: از مسلمانان غیرشیعه بگیرد تا زنان که نیم جمعیت ایران را تشکیل میدهند یا کارگرانی که تشکیل اتحادیه و سندیکاها برایشان امری حیاتی است تا...

طي بررسي‌هاي بعدي، توجه ما باز هم جزئي تر و دقيق تر شد، به طوري که پس از طبقه بندي جوک‌هاي قوميتي و جاي دادن انها در ۸ گروه توانستيم تعدادشان را با درصدهايي مشخص کنيم که به شرح زير است: جوک‌هاي ترکي: ۷۰ درصد جوک‌هاي شمالي: ۱۰ درصد جوک‌هاي لري: ۵ درصد جوک‌هاي قزويني: ۵ درصد جوک‌هاي جنوبي: ۵ درصد جوک‌هاي تهراني: ۲ درصد جوک‌هاي اصفهاني: ۲ درصد جوک‌هاي کردي: ۱ درصد

اهمیت ژئوپلتیک کوردستان در زمان کنونی از چارچوب مناسبات ترکیه‌ ـ ایران خارج شده‌ است. از آغاز سده‌ 19 سرزمین کوردستان وارد حوزه‌ ی منافع استعماری روسیه‌ و انگلستان و از اواخر همان سده‌، آلمان شد. در اولین دهه‌های سده‌ 20 کوردستان موضوع دعاوی فرانسه‌ و ایالات متحده‌ آمریکا گردید. بدین ترتیب، در اواخر قرون وسطی و عصر کنونی موقعیت جغرافیای سیاسی کوردستان از یک سو از طریق مناسبات ترکیه‌ ـ ایران و از سوی دیگر تلاش های استعمارگرانه‌ روسیه‌ و دول اروپایی (بیش از همه‌ انگلستان) و مبارزه‌ آنها برای...

زبان مادری جزء لاینفک وجود آدمی است و با سلول های بنیادی وجود او گره خورده است. انسان در وجود زبان مادری است که قادر است به معنی واقعی لذت و درد ، عشق و نفرت و دشمنی و دوستی دست یابد و آن ها را با تمام وجود احساس کند . احساسی که از اعماق وجودش نشات می گیرد. من کرد (برای مثال) تنها و تنها در وجود زبان مادریم است که می توانم لذت وجودی جمله دوستت دارم (خوشم ئه وییت) را در عمق درونم احساس کنم و جریان دوست داشتن در رگ هایم جاری شود .

به دنبال اعلان استعفای دکتر محمود علی چهرگانی از رهبری حزب بیداری ملی آزربایجان جنوبی موجی از دستگیریها شروع گردید. از اواخر اردیبهشت تا اواسط تیرماه افراد متعدد در شهرهای مختلف بازداشت شده و به اداره ی اطلاعات تبریز منتقل گردیده است و یا احضار شده اند[1]. بخش اعظم این دستگیر شدگان افراد منسوب به «حرکت بیداری ملی آزربایجان جنوبی» می باشند. این دستگیریهای گسترده این سئوال را ایجاد کرده است که هدف اداره ی اطلاعات از این دستگیریها چه می باشد؟

بابک خرمدين فردي ايراني بود و اغلب دشمنان‌اش نيز همان ترکمنان مزدور خليفه (يعني معتصم ترکزاد) بودند. اما اين جهان هميشه پر از تناقض و شگفتي است، چه، ترك‌هايي كه زماني دشمن و مخالف بابك بودند اينك (در جهت اهداف تجزيه‌طلبانه) براي بابك جشن زادروز مي‌گيرند و او را قهرمان خود مي‌خوانند؛ اين رفتار ايشان مانند آن است که در آينده روزي اسراييلي‌ها براي ياسر عرفات جشن زادروز بگيرند و او را يک اسراييلي اصيل با مذهب ارتودکس يهودي بدانند!

چنگیز آیتماتوف نویسنده ی نامدار قیرقیزستان در رمان روزی برابر یک قرن بر اساس یک افسانه، آدمهائی را به تصویر می کشد که مبدل به مانقورت شده اند. منظور از مانقورت، انسانهائی هستند که با هویت ملی خود بیگانه شده و بمثابه ستون پنجم دشمن بر علیه منافع ملی خود عمل می نمایند. چنگیز آیتماتوف برای نشان دادن عمق تراژدی، مردی را به تصویر می کشد که قادر به شناختن مادرش نمی باشد حتی او را دشمن پنداشته و به قصد کشتن او تیری از کمانش رها می کند و او را می کشد.

با تلاش در جهت فاناتیک و عقب مانده جلوه دادن آن و خلع سلاح جوانان از یگانه مورس تلگرافی اتحاد و همبستگی و شور شوق، با نوشتن مطالبی اینچنینی توتم گرایی، اسطوره گرایی و بوزقورد ها در جنبش ملی – دمکراتیک آذربایجان را که توسط جمعی از رفقای چپ آدی بیلینمز، و با تلقین و الفاء و نشاندادن عقب ماندگی با گرایشات فاناتیک و با نشانه گرفتن آگاهانه سمبل اتحاد ملت ترک، جهت ایجاد تفرقه و دلسردی بدنبال چه اهدافی هستید؟

مبارزه برای تحقق مطالبات بحق اقوام، بخش جدائی ناپذیر از مبارزه آزادیخواهانه و دمکراتیک ملت ایران است و نیروهای آزادیخواه و دمکرات، نباید پرچم این پیکار را بدست فاشیسم قومی بسپارند و اجازه دهند جنبش آزادیخواهانه و متمدنانه شهروندی به درگیری های کور قومی سقوط کند.

تاريخ و تمدن ايرانزمین، هماره، بر پايه چندگانگى قومى و گوناگونى فرهنگى استوار بوده است. اقتدار و سيادت زبان فارسى، تنها پس از جنبش مشروطيت پديدار گشت. اينك مدرنيته ايرانى مستلزم مشاركت و شكوفائى بر پايه آزاديهاى مدنى براى همه اقوام ايرانى است.

بلایای اقتصادی و سیاسی و اجتماعی که در عرض این ٨٥ سال جهت نابودی هویت و موجودیت ملت تؤرک آذربایجان توسط راسیستهای فارس صورت پذیرفته، که در هیچ کجای دنیا شاهد اینچنین ظلمی نمی توانیم باشیم، بطوری که اکثر تحصیل کرده های آذربایجان بخاطر نبود کار و عدم ایجاد شغل از طرف دولت مجبور به مهاجرت گردیده اند و اکثر روستاها خالی از سکنه و نابود گردیده است و رشد جمعیت در شهرها رشد نزولی دارد و چنان به ملت ما به چشم نژاد پست و عقب مانده و تؤرکه خر نگاه می کنند، که اصلا ملت ما را لایق صحبت کردن نمی دانند...

ارتجاع پان اسلامیستی در 31 سال گذشته جامعه و ملت ما را با حربه دین شقه شقه کرده و کشور را به پرتگاه سقوط نزدیک کرده است. در شرایطی که مردم ایران زیر بار سرکوب، استبداد، بیکاری و فقر در حکومت دینی، جان شان به لب رسیده است، همزاد ارتجاع مذهبی، ارتجاع قومی زیرکانه پا بمیدان گذاشته و کوشش می کند تا همبستگی ملی ایرانیان در برابر دیکتاتوری اسلامی را خدشه دار کند.

سال‌ها ست که میگويیم و نیز نوشته‌ایم که جنبش ملی آذربایجان بخشی از مبارزه‌ایست که در راه برقراری دمکراسی در ایران جریان دارد. ولی ناسیونالیسم کور حاکم بر جنبش ملی آذربایجان با طرح مستقل بودن آن سعی دارد که آن را از دیگر جنبش های دمکراتیک جدا کند و ایزوله سازد.٢

اگر راستای روند حرکتی انسان نوین را در مسیر انسان گلوبال یا انسان جهان وطنی بنامیم، آیا این انسان هوّیت ملّی خود را از دست میدهد، یا اینکه هوّیت ملّی بمثابه ژنهایی که بنیه های ساختاری او را تشکیل میدهند، بعنوان بخشی از ( دی _ان _ا) ماهّیت وجودی خود، آنرا در نهاد و وجود و با خود حفظ میکند؟ با نگرش کوتاه به تاریخ تمدّن بشریّت، میتوان سریعاُ این نتیجه را گرفت که حدّ اقّل در دهه ها و صده های آینده بشر هوّیت ملّی خود را بعنوان بخشی از ماهّیت وجودی خود با خود حمل خواهد کرد.

دکتر کاظم علمداری در نوشتاری زیرعنوان بازخوانی مفاهیم استقلال و استعمار به یک مشکل اساسی در ذهنیت فرهنگی ما ایرانیان اشاره کرده اند که ما از کلمه استقلال تنها مفهوم استقلال سر زمین و دولت را درذهن داریم و برای حفظ آن حاضریم به حکومت استبدادی هم تن دهیم. چنین فرهنگی بهانه ای بدست دیکتاتورها داده است که به بهانه دشمن خارجی و تهدید مرزهای کشور بتوانند آزادی و استقلال فردی و جامعه را مورد تجاوز قرار دهند و درواقع ادامه دیکتاتوری خود را بر جامعه مشروعیت بخشند.

پاسخی به کامنت‌ آقای علی سالاری در سايت ايران گلوبال

ایدئولوژی ملی گرایانه مسلط فارس با پنهان شدن زیر مفاهیمی نظیر ایران، ایرانیت، و ملی گرائی ایرانی، این کشور را به دو اردوگاه فارس ها و دیگران غیر فارس تقسیم کرده، که نتیجه فاجعه بار آن در واقع از هم پاشیدگی مرگبار حقوق بشر، دموکراسی، پلورالیسم و تکثر در کشور بوده است.

استان سیستان و بلوچستان از دیرباز استان سنی‌نشین ایران بوده و اکثریت آن را سنی‌مذهب‌ها تشکیل می‌دهند. از سوی برخی از ناظران و تحلیل‌گران سیاسی عنوان می‌شود که این استان در سال‌های اخیر ناآرام‌‌ترین روزهایش را گذرانده است. آیا به نظر شما هم این طور است، یعنی آیا قبلاً ما شاهد این مقدار ناآرامی در استان سیستان و بلوچستان بودیم یا نه؟

آقايان! ملت آذربايجان تنها مرجع تعيين سرنوشت خويش است نه شماها كه با عناوينى چون جنبش ملى آذربايجان دوره افتاده‌ايد و قيم ‌وار برايش تعيين تكليف ميفرمائيد. دولت دمكراتيكى هم كه درآينده‌ برايش خواب ديده‌ايد البته كه چيزى بهتر از جمهورى خانواده گى على‌اوف ها نخواهد بود. سالى كه نكوست از همين بهارش پيداست.

دوستان عزيز، فردی به‌ نام دوستدار سلمان پارسی بار ديگر کامنتی زير مطلب بنده‌ در سايت ايران‌گلوبال گذاشته‌اند که‌ بدون اينکه‌ وارد جزئيات بحث ايشان شوم (چون اينکار را بيهوده‌ می‌دانم) در مورد موضوعی ديگر، يعنی آسيميلاسيون ايشان با وی جدل می‌کنم. اينکه‌ می‌گويم آنچه‌ بايد به‌ چالش کشيد‌ شووينيسم فارس به‌ مثابه‌ی يک اعتقاد، يک نظريه‌ است و نه‌ سخنوران پارسی‌زبان، منظورم همين است: اينجا آقای ظاهرا کردزبان دوستدار سلمان پارسی ما وارد بحثی بين دو شهروند کرد و فارس ايرانی شده‌ است و...

آيا من بعنوان يک شهروند کرد حق تشکيل يک حزب کردی را دارم؟ آيا بعنوان يک کرد حق تأسيس روزنامه‌ای کردی در شهری چون کرمانشاه‌ را دارم؟ آيا من بعنوان يک شهروند کرد در نظام قضايی فی‌النفسه‌ مظنون نيستم؟ آيا اصلا در دادگاهی که‌ محاکمه‌ می‌شوم، در مقابل حاکم و جلادم اجازه‌ دارم به‌ زبان خودم سخن گويم؟ آيا بعنوان شهروند کرد حق آموزش به‌ زبان کردی را دارم؟

اسفند 1377 بود که کُردها بعد ازچند سالی سکوت، اینبار خیابان رابا قدرت تمام تسخیر کردند. همان خواستهایی که سالها بود به خاطرش زندان، شکنجه، اعدام شده بود و برایش جنگیده بود، اینبار در خیابان و بدون آنکه اسلحه ای در کار باشد، مطرح شدند. اینبار نسلی داشت اعتراض میکرد که مبارزه ی مسلحانه را تجربه نکرده بود، اما زبان مقاومت را خوب میفهمید و برای همین هم به خیابان آمده بود. ولی باز سرکوب شد. گویا حاکم هیچ چیزی سرش نمی شود و کاری جز کشتن بلد نیست.

هیئت رهبری جنبش دمکراتیک یارسان در خارج از کشور، به عنوان نماینده سازمان خود که مورد حمایت بخش بسیار زیادی از مردم یارسان چه در داخل کشور و چه در خارج از کشور است، در این رابطه نکات زیر را به عرض مبارکتان می رساند.