چرا راننده کامیون‌ها در ایران اعتصاب کردند؟

تعدادی از رانندگان کامیون در ایران مشکلات صنف خود را برای بی‌بی‌سی فارسی فرستاده‌اند. دلایل این اعتصاب را از زبان چهار راننده بشنوید:
راننده ۱: قانون حمل و نقل، قانون جنگل است
سلام. من راننده کامیون هستم. اعتراض شدید دارم به وضع حمل و نقل کشوری، قانون حمل و نقل، قانون جنگل است، نه نظارتی وجود دارد، نه حمایتی از رانندگان کامیون می‌شود، هیچ، هیچ.
ما کامیون‌دارها کرایه دریافتی‌مان را بر حسب تناژ (وزن بار) می‌زنیم و تناژِ چندین و چندساله ما ۴۴ تن است. با این وجود ما کلی مشکلات داریم و کار ما همه‌اش صرف پول لاستیک و تأمین سوخت خودرو و لوازم یدکی - که نگو و نپرس - روز به روز گران‌تر می‌شود.
حالا چه‌کار کرده‌اند؟ از اول همین برج خرداد تناژ بار را کم کردن یعنی ۴۴ تن که می‌زدیم شد ۴۰ تن. خب اینجا کرایه بر حسب تناژ است، یعنی کرایه هم کم شد.
حالا شما بگویید، از کارشناس و راننده با سابقه بپرسید آیا این درست است. حتی سهمیه سوختی که هر ماه در کارت شارژ می‌شود، کفاف ما را نمی‌دهد. یعنی آخر ماه باید سوخت آزاد لیتری ۶۰۰ تومان بزنی آن هم اگر باشد که نیست. خدا شاهد است هر چه گفتم عین حقیقت است.

راننده ۲: اجازه بار زدن نمی‌دهند

با سلام. در شرکتی در سمنان کار می‌کنم. از دیروز صبح یک تریلی بار هم نتوانستیم ارسال کنیم. دیروز بعضی از باربری‌ها گفتند ابرای شب ( یعنی دیشب) می‌توانیم برایتان ماشین بفرستیم که به دلیل اهمیت بالای تولیدات‌مان این کار را نکردیم. امروز چهارشنبه دوم خرداد اعتراضات شدیدتر شده. معترضین رفته‌اند جلو ورودی و خروجی شهرک صنعتی و اجازه به هیچ شرکتی نمی‌دهند که ماشین بار بزند.

شیشه یک تریلی را که از شهر دیگری آمده بود و قصد بار زدن برای یک شرکت را داشت شکستند و چند تریلی را بدون اینکه اجازه بدهند بارگیری کنند از داخل چند کارخانه بیرون کردند.

راننده ۳: ادامه پیدا کند، کشور فلج می‌شود

باید بگویم که این اعتصاب فراگیر نشده یعنی هنوز خیلی از رانندگان از آن اطلاع ندارند. اگر این وضعیت فراگیر شود و خبرش بپیچد و همه راننده‌ها دست به دست هم بدهند‌، اگر این اتفاق بیفتد، آن وقت جمع کردنش خیلی سخت خواهد بود. شما می‌دانید که شغل رانندگی جزو شغل‌های زیرساخت هر کشور است یعنی اگر نخواهند انجام بدهند کل کشور واقعا فلج می‌شود و تمام بارها می‌ماند.

البته الان هم که یک سری هستند که مجبودند کار کند مثلا ماشین مال خودشان نیست یا قسط دارند، هر ماشینی شش هفت میلیون قسط دارد و به همین دلیل مجبورند و کار می‌کنند. ولی در هر صورت مسئولان ما باید سختی‌های این کار را درک کنند و بیشتر به این شغل بها دهند وگرنه این مسئله ادامه‌دار خواهد بود.

راننده ۴: کرایه‌ها پایین است

من یک راننده‌ام که با پدرم کار می‌کنم. ما ده سال پیش هم کار می‌کردیم و کرایه‌ای که می‌گرفتیم ۵۰۰ تومان بود، الان هم بعد از ده سال همان ۵۰۰ تومان را می‌دهند. آن موقع دلار هزار تومان بود الان شده هفت هزار تومان. هزینه زندگی هزینه ماشین همه هفت هشت برابر شده ولی ما همان کرایه را داریم می‌گیرم. این یک موضوع است و موضوع دیگر این که هیچ سازمانی هم تا الان از راننده‌ها حمایت نکرده‌اند. در جاده می‌روید، پلیس یک جور بی‌احترامی می‌کند...

شرایط طوری شده که حتی صاحب بار هم به راننده از بالا به پایین نگاه می‌کند. موضوع دیگر هم کرایه‌های عقب‌افتاده است. من خودم دو سال یا سه سال پیش برای یک شرکت پیمانکاری دولتی کار کردم و هنوز کرایه‌اش مانده است. با همه این مشکلات آیا می‌ارزد کار کنیم؟