صبح امروز، در مراسم معرفی برندگان جایزه امسال، شادی صدر طی پیامی اعلام کرد که جایزه خود را به شیوا نظرآهاری، فعال جنبش زنان و مدافع حقوق بشر که هم اکنون در زندان است تقدیم می کند. وی برای ابراز همبستگی با شیوا نظرآهاری اعلام کرد که به واشنگتن، برای شرکت در مراسم اهدای جایزه نخواهد رفت "تا جای خالی شیوا، در آن مراسم و تمام جلسه ها و کنفرانس های رسمی پس از آن به چشم بیاید. تا همه جهانیان ببینند و بدانند آنچه بر شیوا و بر سایر مدافعان حقوق بشر، فعالان جنبش زنان و روزنامه نگاران دربند می رود."
کمیه گزارشگران حقوق بشر - صبح امروز، ۱۸ اسفندماه شادی صدر طی پیامی اعلام کرد که جایزه سالانه «شجاعت زنان» که به وی تعلق گرفته بود را به شیوا نظرآهاری، فعال جنبش زنان و مدافع حقوق بشر که هم اکنون در زندان است تقدیم میکند.
وی برای ابراز همبستگی با شیوا نظرآهاری اعلام کرد که به واشنگتن، برای شرکت در مراسم اهدای جایزه نخواهد رفت «تا جای خالی شیوا، در آن مراسم و تمام جلسهها و کنفرانسهای رسمی پس از آن به چشم بیاید، تا همه جهانیان ببینند و بدانند آنچه بر شیوا و بر سایر مدافعان حقوق بشر، فعالان جنبش زنان و روزنامهنگاران دربند میرود.»
قرار بود پیام شادی صدر که در آن دلایل تقدیم جایزه خود به شیوا نظرآهاری را اعلام کرده بود، فردا، ۱۰ مارس طی مراسم اهدای جایزه به وی و ۹ برنده دیگر این جایزه که با حضور هیلاری کلینتون، وزیر خارجه آمریکا و میشل اوباما، بانوی اول آمریکا برگزار میشود پخش شود اما شبکه زنان تحت قوانین مسلمانان ( WLUML) که شادی صدر عضو هیات مشاوران آن است، امروز باخبر شد که وزارت خارجه آمریکا تصمیم گرفته است این پیام را پخش نکند. این شبکه فمینیستی فراملیتی در اطلاعیه مطبوعاتی خود این اقدام را «خاموشکردن صدای اعتراض و همبستگی زنان» خواند.
متن پیام شادی صدر به شرح زیر است:
«بسیار مفتخرم که به عنوان یکی از ده برنده جایزه سالانه شجاعت زنان برگزیده شدهام که بار دیگر فرصتی است برای به رسمیت شناختهشدن فعالیتها و مقاومتهای زنان ایرانی در عرصه جهانی و همینطور، مرییشدن نقض گسترده و سیستماتیک حقوق بشر در ایران، به خصوص، سرکوب وسیع فعالان جامعه مدنی، بعد از انتخابات ریاست جمهوری ۸۸.
این جایزه، همانگونه که از نامش پیداست، هر سال، به زنانی در سراسر جهان داده میشود که شجاعت استثنایی در دفاع از حقوق زنان، عدالت اجتماعی و حقوق بشر از خود نشان دادهاند. درست به همین دلیل، من مایلم جایزه خود را به شیوا نظرآهاری، دختر جوانی که به دلیل دفاع از حقوق زنان و حقوق بشر، هم اکنون در ایران زندانی است، تقدیم کنم زیرا فکر میکنم شجاعت اوست که استثنایی و در خور تحسین است.
شیوا، که در تمام دوران جوانی اش، یعنی از ۵ سال پیش به این طرف، با ایجاد کمیته گزارشگران حقوق بشر، که یک گروه دانشجویی است که گزارشهای معتبری از نقض حقوق بشر در ایران منتشر میکند، و نیز با شرکت فعالانه در فعالیتهای جنبش زنان، دقیقهای از مبارزه برای آزادی و دموکراسی دست برنداشته بود، چند روز پس از انتخابات ریاست جمهوری بازداشت شد و ماهها در سلول انفرادی و تحت فشار بازجوییهای سنگین قرار داشت. شیوا که پس از ۱۰۰ روز حبس در بخش امنیتی زندان اوین، با تودیع ۲۰۰ میلیون تومان (۲۰۰ هزاردلار) وثیقه آزاد شده بود، تنها توانست سه ماه را در کنار خانواده و دوستان خود به سر برد. شیوا که به محض خروج از زندان فعالیتهای خود را از سر گرفته بود، مجددا در ۵ دی ماه ۸۸، در پی بازداشت گسترده اعضای کمیته گزارشگران حقوق بشر، دستگیر شد. از آن زمان تاکنون، مقامات امنیتی، شیوا را تحت فشارهای شدید قرار داده اند تا وادارش کنند اتهام محاربه را که مجازات مرگ دارد بپذیرد. آنها برای مدتی شیوا را در سلول بسیار کوچکی که مانند قفس بوده و او حتی نمیتوانسته دست و پای خود را تکان دهد نگه داشته بودند.
شیوا، تاکنون حاضر نشده بپذیرد فعالیتهای مسالمتجویانه و حقوق بشریاش، جنبه تروریستی داشته است و به همین دلیل، همچنان تحت شدیدترین فشارها قرار دارد. شیوا، یکی از شجاعترین زنان جهان، کسی که جسورانه از حقوق زندانیان سیاسی دفاع میکرد، هم اکنون در گوشه یک سلول، محروم از داشتن حتی یک خودکار و کاغذ، یا ملاقات با وکیل و یا حتی رفتن به دستشویی بدون چشمبند و بدون اجازه زندانبان است.
راستش از آنجایی که جمهوری اسلامی که همه فعالان حقوق بشر و مبارزان مدنی را، جاسوسان و عروسکهای کشورهای غربی به خصوص آمریکا میخواند، ساعتها با خود کلنجار رفتم که آیا بهتر نیست به جای تقدیم این جایزه به شیوا، که ممکن است فشار بازجویان و مقامات قضایی را بر او افزایش دهد، جایزه را به تمامی زنان دربند تقدیم کنم؟ اما در نهایت به این نتیجه رسیدم که دولت ایران، همانطور که پس از انتشار اسامی برندگان امسال، این جایزه را جایزه نوکری من برای آمریکا خوانده بود، حتی بدون تقدیم این جایزه به شیوا نیز چنین اتهامی را به او وارد خواهد کرد.
بنابراین، من به واشنگتن، برای شرکت در مراسم اهدای جایزه نخواهم آمد تا جای خالی شیوا، در آن مراسم و تمام جلسهها و کنفرانسهای رسمی پس از آن به چشم بیاید. تا همه جهانیان ببینند و بدانند آنچه بر شیوا و بر سایر مدافعان حقوق بشر، فعالان جنبش زنان و روزنامهنگاران دربند میرود. شاید که این، آبی باشد در خوابگه مورچگان»
ویدئو کلیپ پیام شادی صدر را اینجا ببینید:
http://www.youtube.com/watch?v=yUU1ayxcou8&feature=player_embedded#
دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمیکند.
توجه داشته باشید کامنتهایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد!
افزودن دیدگاه جدید