تشدید خشونت حکومتی

خشونت و دستگیریهای گسترده ای که طی روزهای اخیر توسط حکومت اعمال می شود، بازتاب تب و تاب مردمی است که در برابر استبداد مقاومت می کنند و واکنش حکومتی که با هر شگرد و وسیله ای می خواهد شرایط را به رکود و خاموشی بکشاند.

ماموران حکومتی با یورش گسترده به خانواده های مجاهدین که فرزندانشان در شهر اشرف هستند، تعداد زیادی را دستگیر و به بند 209 زندان اوین منتقل کرده است. در میان آنان از زنان و مردان سالخورده دیده می شود تا جوانان. رژیم این خانواده ها را از حق طبیعی شان یعنی دیدار فرزندانشان محروم کرده و این حقوق اولیه را جرم دانسته و انها را به بند می کشد. این عمل ضد حقوق بشر و محکوم است.

روز سه شنبه 6 اسفند ماموران حکومتی به خانه تعدادی از دانشجویان فعال یورش برده و آنها را دستگیر نموده است. دانشجویان امیر کبیر طی روزهای اخیر شجاعانه در برابر قبرستان سازی دانشگاه دست به حرکتهای اعتراضی زده و با شعارهای «مرگ بر دیکتاتور و بسیجی برو گمشو» تنفر خود را از سیاستهای سرکوبگرانه بیان کردند. اگر چه تقریبا 70 نفر توسط مزدوران حکومتی دستگیر و زخمی شدند اما دانشجویان عقب ننشستند.

سرکوب دانشجویان نشان می دهد که حرفهای احمدی نژاد در سالگرد انقلاب که گفت «سایه تهدید برای همیشه از سر ملت ایران برداشته شده است» به چه میزان مسخره است. دانشجویان با حرکت خود نظام حاکم را تهدید و به چالش کشیده اند.

هر میزان که رژیم سرکوب و خشونت را بالا می برد واکنش آن دقیقا تهدید برای نظام است. شرایط جامعه ایران دیگر آن شرایطی نیست که جوانان را بر تیرکهای اعدام ببندد و با رعب و وحشت صداها را در سینه ها حبس کنند. این نوع مقاومت علنی و بی باکانه از چالشهای پیش روی رژیم است که گستردگی و پیوستگی آن ابزارهای سرکوب را غیر موثرتر خواهد کرد.