رفتن به محتوای اصلی

میزبان ِ ناخوانده

میزبان ِ ناخوانده

 چندی پیش در پیِ تَب و تابِ فراپرسش ِ (مسئله) فدرالیسم اُستانی، آقایِ کیومرث نویدی با رنج برگرفته برنامه ای برایِ پاسخگویی به ساختار ِاین شیوه از کشور داری ساماندهی کردند و در خاستگاهِ یک پیشنهاد، این برنامه را در این تارنما پراکُنیدند (انتشار دادند). از دیدگاه من این برنامه رویهم رفته سِپِنتِهمَن (مثبت) بود، زیرا تلاشی است برایِ ساختن ِیک همبودگاه (جامعه) بی گَزَند و پویا بر پایۀِ مراوده هایِ دوستانه و دادگرانه میان ِاقوام ِایرانی که فرهنگ هایِ رنگارنگ و ریشه هایِ گوناگون دارند. گوهر این برنامه، دادن ِشانس ِبرابر به همۀِ اقوام و مردم ایران بوده است تا هرکس که ایران را میهن خود میشناسند، با رای برابر در اداره کشور به هُماسد (شرکت کند) و از بهره ای برابر در توانایی هایِ ساستاریک و داراکی (مالی) کشور برخوردار باشد. با اینکه بر پایۀِ این برنامه هودۀِ شهروندیِ مردم در استان ها با هودۀ ِ قومی آنها برابر است، ولی نگر به اینکه در شهرهایِ باستانی ایران مانند کُردستان، و تبریز، شهروندان ِبوُمی بیشترین شمارگان را دارند، نمایندگانِ برگزیده شده برایِ انجمن هایِ (مجلس های) اُستانی و پایتخت، نماینده های بوُمی خودِ اقوام خواهند بود. بزبان دیگر، اقوام ایرانی در این شهرها بالاترین بهره را از این برنامه در برخورداری از شانس برابر و هُماسیدن (شرکت کردن) و ساختن میهن خودشان، ایران خواهند برد.

همانگونه که پیش از این نیز دیدگاه خودم را در این زمینه بیان کردم ، یک سامان ِفدرالیسم ، بهترین شیوه برایِ ادارۀِ کشور ِ ایران میباشد. زیرا که میتواند با ایجاد پیغان ها (شرایط) و شایَندگی هایِ (امکانات) برابر برایِ همه اقوام ِ ایرانی، انرژی سازنده و گوناگون ِآنها را برایِ ساختن ِایرانی آباد و آزاد بکار بگیرد. آدم نمی تواند نام خود را دِمُکرات بگذارد ولی همزمان با این برنامه به پَتکارد (مخالفت بکند).

با این امید که گُفتاورد (بحث) فدرالیسم و ایجاد شانس ِبرابر برایِ همۀِ قوام ایرانی در اداره کشور دستِ کم در این تارنما به پایان رسیده باشد و اینکه نویسندگان ِ این تارنما بتوانند از این به پس، انرژی خود را برایِ آزادیِ ایران از دست ملاهایِ تبهکار که دشمن ِنهادین ِآزادی، دمکراسی و همۀِ اقوام ایرانی هستند، به ِوَندسارند (متمرکز کنند)، آقای آیدین تبریزی با به میان کشیدن ِیک رشته از گفتاوردهایِ کژگرایانه همچون "ملت ایران یا مردم ایران" که تنها نَمادی از ناخشنودیِ ایشان را از ایرانی بودن شان به نمایش میگذارند، بنزین به آتشِ کژبرداشتی ها (سو تفاهم ها) و ناسازگارهایِ (اختلافات) قومی میپاشند. گفتاوردهایی که تنها این آماج را دنبال میکنند که قوم پارس را قوم ستمگر بنمایانند. و از ارج ِ نام ِکشور ایران به نامی که تنها "آفریدۀِ اندیشه هایِ رضا شاه بوده است"، بکاهند و به زیر پرسش ببرند.

آقای آیدین تبریزی! ساکنان باستانی پَشته ایران (فلات ایران) این سرزمینها را آن گونه که در اوستا آمده است "اَئیریانَه وائی جا" می گفتند ، به چم (معنی) جایگاه نشیمَنِ آریان، که رَندِشِ (تلفظ) امروزین آن میشود "آریا زمین ". "اَئیریان" که همان آریا باشد، سده ها پس از آن به اَئیران و سپس به ایران دگرگون شد [1]. نام کشور ِایران از گذشتۀِ چندهزارساله برخوردار است؛ هزاران سال پیش از اینکه این کشور آماج ِتُرکتازیِ نیکان شما بشود، ایران نام داشت. پس از سرنگونگی شاهنشاهی ساسانی و در ازنای 1400 سالی که از آن زمان سپری شده است پیش از 800 سال از آن را نیاکان شما از غزنویان گرفته تا سلجوقیان و خوارزمشاهیان مغولاها، تیموریان و نوادگان آنها، صفویان قاجاریه در این کشور فرمانروایی کردند و اقوام پارس و کُردها که خداوندگاران (صاحبان) نهادین (اصلی) این کشور بودند، بهره ای در اداره کشور نداشتند، و در همه این دوران با آنها همچون میزبان ِ ناخوانده در خانۀِ خود برخورد شده است.

امید این بود که پس از این همه کشتار ها و زیان هایی که نیاکان شما بر این کشور وارد آورده اند و آن همه بُرگ ها (برج ها) که از سرهایِ دیگر ِاقوام ایرانی ساختند، امروز فرزندان آنها دستِ کم ایرانی شده باشند و ایران را میهن خود بدانند. اگر نام ایران برایِ شما ناخوشایند است و یا ایرانی بودن را نَنگ میدانید، آزاد هستید که ملیت خود را دگرکنید، و شهروندیِ کشوری دیگر را برگُزینید، ولی شما این پروانه را ندارید که نام سرزمین جاویدِ ایران را بیآلایید و یا به زیر پُرسش ببرید.

همبودگاه ایران به این گفتاوردها بسیار سُهَنده (حساس) است. مردم ایران هنوز به آن زینه (مرحله) از رُست (رشد) همبودی (اجتمایی) نرسیده اند، که بخواهند در برابر درخواست هایِ جدایی خواهانهِ شما بُردباری نشان دهند. پیش پیغان (پیش شرط) پرداختن به این گفتگو هایِ جدایی خواهانه، بودن یک فَراخ نایِ (فضای) شَهَند (سالم) در یک سامان ِ دمکراتیک میباشد که در آن همۀِ شهروندان ِایرانی بتوانند بدون جوّ ِ آشوب، و هَنایش (تاثیر) پذیری از آشوبگران، از راه انجمن هایِ برگُزیده خود، برایِ آینده خود رای افکنند (تصمیم بگیرند). امروز جایِ این گفتاوردها نیست، آن هم در زمانیکه گُردۀِ همه اقوام ایران در زیر بار سِتم و بیدادگریِ ملاهایِ خودکامه در جاور (حال ) فروریختن است، و شیرازه کشور زیر پژمَرگ ِ (خطر) از همپاشیدگی میباشد. راه جلوگیری از پَژمَرگِ (خطر) از همپاشیدگی ایران، یگانگیِ همۀِ اقوام برایِ رسیدن به دمکراسی و هوده هایِ شهروندیشان از راه برپایی یک دولتِ ملی میباشد، و نه گسترش این چنین گفتگوهایی. شما با گُسترش ِاین چنین گفتگوهایِ جُدایی خواهانه تنها چوب لایِ چرخ ِ جنبش میکنید و با به بیراهه کشاندن ِ جنبش ِآزادیخواهیِ مردم ایران، ملاها را در ادامۀِ سامانِ خودکامه و گُجسته شان (نکبت بارشان) در ایران یاری میکنید و خُشنود میسازید.

درخواست شما چیست؟ پاسداری از مانداک هایِ (میراث) فرهنگی و آموزش به زبان مادری؟ برخورداریِ اقوام از بهره و شانس برابر در اداره کشور؟ آیا براستی باور دارید که با بیان بیزاری و رَمیدگی (تنفر) از نام ایران، پشتیبانی دگر اقوام ایرانی را بدست بیاورید؟ با این روش شما این بدگمانی را میپرورانیدکه فَراپرسش ِ(مسئله) شما پاسداشتِ ارزش هایِ زبان و فرهنگ نیست، ونکه این ها تنها پوششی برایِ آماج هایِ جدایی خواهانه شما میباشند. با این کارها نه تنها دوستی در بین مردم ایران پیدا نمی کُنید، ونکه پشتیبانی آنها را نیز در رسیدن به درخواست هایِ فرهنگی ای که داوِش (ادعای) آنرا داشته اید، از دست میدهید و خود را را نیز به گوشه میرانید.

امید این بود، بجاییکه آزادیخواهان این زمان ِ تنگ را هزینۀِ پاسخ گُفتن به این چنین کژپنداریها کنند، هزینۀِ کارزار (کَمپین) برایِ نجات انسانهایِ آزاده ای مانند فرزاد کمانگر، عدنان حسنپور، هیوا بوتیمار.... و دیگر فرزندان سِلهشور (سلحشور) این آب و خاک کنند که در مبارزه با ملاها برایِ نهادینه کردن ِدمکراسی در ایران و پاسداری از هودهای شهروندی همۀِ اقوام ایرانی در سیاهچال هایِ سامانِ خلیفه گری اسلامی در شهر هایِ اُستان آذربایجان ، کردستان، تهران و دیگر استان های ایران یا در بند هستند و یا در پِیوس (انتظار) اجرای ِ فرمان کُشتنشان بسر میبرند.

 [1] تاریخ و فرهنگ ایرانزمین

دیدگاه‌ و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.

ایران گلوبال

تصویر

تصویر

تصویر

توجه داشته باشید کامنت‌هایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد! 

افزودن دیدگاه جدید

متن ساده

  • تگ‌های HTML مجاز نیستند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
  • نشانی‌های وب و پست الکتونیکی به صورت خودکار به پیوند‌ها تبدیل می‌شوند.

متن ساده

  • تگ‌های HTML مجاز نیستند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
  • نشانی‌های وب و پست الکتونیکی به صورت خودکار به پیوند‌ها تبدیل می‌شوند.
CAPTCHA
کاراکترهای نمایش داده شده در تصویر را وارد کنید.
لطفا حروف را با خط فارسی و بدون فاصله وارد کنید