چه کسی به یاری ایرانیان آمده است؟

هم میهنان گرامی درود بر شما

شمار نکوهش گران جمهوری اسلامی در برلین، تورنتو و بسیاری دیگر از شهر‌های سراسر جهان در روز شنبه ۲۲ اکتبر آن اندازه زیاد بود که  برخی به جای خوشحالی از خود میپرسند چه دست هأیی در پشت پرده است که ما ناگهان این همه متشکل و جهانی شدیم؟

جمهوری اسلامی  نیز با ترس و هراس کوشش دارد رد گم کند، به این و آن انگ بزند و پرخاش‌ها و تظاهرات و مبارزه راستین مردمی را مانند همیشه به آمریکا نسبت دهد ، در حالیکه دولت آمریکا که یک ستون از اقتصادش بر فروش اسلحه بنیان گذاشته شده است ، از سرنگونی لولو سرخرمنی بنام جمهوری اسلامی ، هیچ سودی نمیبرد.

پس چه کسی ناگهان به یاری ایرانیان آزاده آمده است و چرا؟

پاسخ این پرسش نزدیک به دو ماه پیش از خیزش اخیر، در این نوشتاری دیده میشود که به ده زبان برگردان شد و به همه احزاب اروپا فرستاده شد 

https://iranglobal.info/node/183143

https://iranglobal.info/node/182609

اروپایی که نیم سده پیش با خودخواهی همه گیر در فروپاشی شاه فقید دست درازی داشت ، این روز‌ها با پشتیبانی از آزادگان ایران وام خود را به مردم ایران باز میپردازد و آن هم نه به خاطر و از برای ما بلکه باز به سود خودش.

چگونه؟ 

سران اروپا از جنگ در نزدیکی مرز‌های خود احساس نا امنی میکنند و با از دست دادن آبشخور انرژی ارزان، اقتصادشان نیز به هم خورده و رسما پوتین را دشمن خود نامیده ا‌ند.

از زمان‌های بسیار دور، یکی از راه‌های کاری و مؤثر برای نا توان کردن دشمن ، یورش به دوستان و اقمار دشمن بوده است، همان گونه که اسکندر گجسته  پیش از یورش به شوش و تخت جمشید نخست به مصر یورش برد، اروپا نیز با پشت گرمی دادن به ایرانیان مبارز در گامه نخست به در گیر کردن ، ایجاد درد سر و  سست کردن جمهوری اسلامی میپردازد.

بنابراین اگر جمهوری جنایتکار اسلامی فرو بپاشد ، پوتین یار و یاور خود را از دست میدهد که به سود اروپا است و اگر هم فرو نپاشد باز این جوانان ایران اند که هزینه را پرداخت می کنند و اروپا هزینه ای نخواهد کرد

پس بیاییم بجای نگرانی ، از این موقعیت زرین بهره برداری کنیم و با سامان دان مبارزه خود فقط و فقط روی پای خودمان بایستیم زیرا اروپا نه به اوکراین سرباز میفرستد نه به ایران و ما میباید خودمان با ضحاک زمان بجنگیم 

 جنگ با جنایتکارانی همچو رئیسی و خامنه‌ای و دستگاه دروغ پردازی و فریب آنها  با دستان خالی و تنها با و تظاهرات و داد و فریاد پیش  نمی‌رود. . اعتصاب های سراسری ، تقدیم گل به ارتشیان و‌سپاهیان همراه با مبارزه های جدی با بسیجیان نیز نیاز داریم

حال که چشمان دنیا بروی ما است و نقاب روحانی نما‌ها از چهره اهریمنی آنها بر افتاده چه بسا جامعه بین المللی ما را سزاوار بدانند که در مبارزه خود یک پله فرا تر برویم و بگونه‌ای کاری و مؤثر  ، لباس شخصی ها، یگان‌های ویژه و  سران دشمن داخلی خودمان را زمین گیر کرده و کاری کنیم که مراکز قدرت و پخش اخبار دروغین آنها از کار بیفتند.

 بیایم به سخنان یاوه نفوذی‌ها گوش ندهیم. این‌ها ما را از تجزیه میترسانند ولی دیدیم که حتی کرد‌های سوریه و عراق هم با ما هستند. به وجود پرچم اقلیم کردستان در تظاهرات حساسیت نشان ندهیم زیرا هر کجا کرد هست آنجا ایران است  و بابت تجزیه  ایران نباید حتی ذره ای نگران باشیم و یا بترسیم زیرا هیچ تکه از خاک ایران بدون همه پرسی جدا نتوان شد و نتیجه همه پرسی در این مورد پیشاپیش روشن است.

اراجیفی از جمله " از چاله در نیایم به چاه بیفتیم " نیز ساخته و پرداخته جمهوری اسلامی است. ما هم اکنون در ته چاه افتاده ایم و میباید از این چاه کثیف و عمیق و تاریک با کمک یکدیگر و با همبستگی و مبارزه سازمان یافته بیرون آییم .

از اندکی انگشت شمار مجاهد میان مردم نیز نترسیم، هیچ کسی فریاد "زنده باد رجوی" نمیزند و نخواهد زد. ملت از هیچ سازمانی که بر پایه مردم سالاری نباشد هواداری نخواهند کرد.

و اما مهم تر از هر چیز، نیاز به وجود یک نشان یا عنصر مشخص در تظاهرات آینده است زیرا "زن - زندگی - آزادی" آرمان همه ما است ولی هدف و آماج پله پسین و قدم بعدی باید به گونه‌ای عملی  مشخص و روشن شود .  پس در کنار پرچم سه رنگ ایران میباید بنر‌ها و پلاکارت هایی مبنی بر نیاز به همه پرسی آزاد را نیز با خود همراه داشته باشیم زیرا فقط از راه همه پرسی آزاد است که ما به آرمان خود میرسیم.