من این کتاب را خواندم. ۱

من این کتاب را خواندم. ۱.شجاعت اش را تحسین می کنم که با صراحت نوشته.۲. در این شغل من به عنوان کسی که سه سال دوره پرستاری سالمندان را گذرانده ام و بیش از یک دهه در این حرفه کار کرده ام(آمبولانس دینس) و اغلب هم دوشیفته کار کرده بودم چون اغلب همکارانم مریض می نوشتند و من و برخی به ناچار دو شیفته کار می کردیم. بدون یک عشق(عشق عمومی) و داشتن احساس مسیولیت فردی نمی توان دوام آورد اگر بخواهیم با مسیولیت کار کنیم. ۳. در کتاب هم وقتی نویسنده به عشق اش دست می یابد رفع خستگی می کند و به یقین در روزهای بعد با آرامش بیشتری با بیماران و سالکمندان همراهی خواهد کرد.۴. اکثر ما مهاجرین و تبعیدیان با کوله باری از زخم های درونی، تحقیردشگی های بیشمار، خستگی های مفرط در جنگ های روزانه با حکومت و اطرافیان و عزیزان خود و خرد و له شده به اروپا وارد می شویم