هشدار نسبت به احتمال تخریب، جابجایی و دستکاری خاوران

روز جمعه ۶ خرداد ۱۴۰۱ رژیم جمهوری اسلامی  با ایجاد حصار کشی با « دیوارهای بتونی» و« نصب دوربین های مدار بسته» در اطراف «خاوران» در تهران پرداخت؛ این اقدام جنایتکارانه  بیش و پیش از آنکه گامی در جهت محدود سازی، پنهان سازی و پاک کردن حافظه تاریخی مردم ایران از جنایات دهه ۶۰ باشد، نشانگر اهداف شوم جهت پاکسازی آثار جنایت٬ تخریب، جابجایی مزار ها و دستکاری و زدودن آثار جنایات و سنگ مزار ها و...است.

با پایان یافتن محاکمه حمید نوری شکنجه گر و دادیار زندان گوهر دشت در قتل عام ۶۷ در استکهلم و عواقب حقوقی، سیاسی و بین المللی برای رژیم و همچنین بازتاب  این جنایت علیه بشریّت  در میان مردم و بویژه نسل های جوان، و فرارسیدن حکم دادگاه بین المللی که در ۱۴ جولای اعلام خواهد شد، اقدام رژیم معنا و مفهوم دیگری می یابد، بدین سبب نمی توان اقدام جدید رژیم جمهوری اسلامی را صرفاً همچون محدود سازی های سالیان گذشته تحلیل و بررسی نمود.

بنابر این لزوم هوشیاری، اطلاع رسانی، موضعگیری و اقدام عملی سازمانها و نهادهای حقوق بشری..و « درخواست اعزام ناظران بین المللی به خاورا ن» و اعلام « هشدار نسبت به احتمال تخریب، جابجایی و دستکاری... خاوران» مسئولیت و وظیفه عاجل همه دادخواهان و فعالین حقوق بشری و... است.

بویژه آنکه در حیص و بیص تظاهرات مردم به خشم آمده از فاجعه ریزش متروپل در آبادان و آوار گرانی و فساد... رژیم جمهوری اسلامی فرصت مناسبی یافته تا جهت دستکاری، دستکاری،جابجایی تخریب، و نابودی آثار جنایت را به انجام برساند