وقتی اشاره به سابقه ی کسی یا

یک لینکی هم نویسنده مقاله داده اند که آدم را میبرد به انبار کاه معروف و پیداکردن سوزن.
من شخصا مایلم که از ماجراهای اخیر پیش آمده در جبهه ی ملی با خبر شوم تا بتوانم تجزیه تحلیل کنم که حق با کدام طرف است. پس از آن جهت گیری کنم. ولی هنوز صورت جلسه یا متن مذاکراتی را پیدا نکردم تا از اختلافات پیش آمده اطلاع دقیق پیدا کنم.البته در سایت رسمی جبهه ملی (اصلی) بیانیه ها و اخبار جبهه وجود دارد ولی امثال من میخواهند از ریز گفتگو ها با خبر شوند و نه جملاتی از قبیل همه خبر دارند و لازم نیست زیاد باز شود و از این قبیل سخنان.چون از اینها نمیشود درست پی برد که چه کسی چی گفت و بقیه چی پاسخ دادند.چون منی که تا قبل از این یک طرفدار جبهه بودم واحترام برای پیشکسوتان قائل هستم هنوز نمیدانم که چرا آقایان مهمنش و قائم مقامی با فرد تجزیه طلبی مانند آقای حسین بر نشست برگزار کرده اند. چون همانطور که بخاطر بی آبروئی چپ اینروزها حتی رسانه های خود چپ ها هم آشکار نمیگویند که سخنگوی چپ هستند؛تجزیه طلبهای شیرین سخن هم رک و پوستکنده قصد قلبی خودرا رو نمیکنند.
بدید من برنده اصلی نشست آقایان با آن اشخاص تجزیه طلب تنها آنها بودند که اعتبار کسب کردند.شرکت در چنین نشست هائی تنها موقعی مفید خواهد بود که سابقه و عملکرد پیشین آن افراد هم بمیانه ی بحث کشیده شود و نقد گردد.تا مجبور شوند علنی جهت و نیت خود را افشا کنند. یعنی باید در بحث با این اشخاص شرط شود که سابقه ی هریک هم باید مورد گفتگو باشد.چون سابقه ی جبهه ی ملی ها روشن تر از آفتاب است و واهمه ای از آن نیست.