سرانجام زندگی ننگین آخوند خونخوار و آدمکش سیدعبدالکریم موسوی اردبیلی از سردمداران کشتار تابستان ۶۷ در نود و یک سالگی به پایان رسید اما آن چه که مایه اندوه و افسوس است این است که چرا باید چنین ستمگرانی پس از ده ها سال بیداد و ستم با آسایش و امنیت زندگی ننگینشان را دنبال کنند و سرانجام با مرگی طبیعی بمیرند؟ و چرا در میان ستمدیدگان چند آدم رگدار پیدا نمی شوند که این آشغال ها را به کیفر ددمنشی ها و ستم های بی شمارشان برسانند؟ و چرا در همه جا جز خاموشی یک گورستان چیز دیگری دیده نمی شود؟