رفتن به محتوای اصلی

ژانویه 2008

جانا ؛سخن از زبان هزاران گفتی!

_ غول عمامه،منبر و مسجد، که با افسون آهنگین روضه و نوحه از مغاک قرون به دنیای امروز تنوره کشیده و سایه شوم خودش را بر فراز سرزمینمان گسترده است، میتوان با آوای تار و گیتار هراسند . این طلسم نکبت رامیتوان با بانگ موسیقی میتوان شکست! زیرا موسیقی در ذات خود همسرائی و همساز و همنوائی است و نه تکسرائی ،تکسازی و تک نوائی!
_همان کامنتی را که اینجا گذاشته بودم برای خود سایت بی بی سی نیز فرستادم و آنها بلافاصله خبر را هم از صفحه اصلی و هم از صفحه جهان برداشتند و به آرشیو فرستادند!؟

"نردبان یادتان نرود"!

_بعد از حمله آمریکا به عراق دیدید که کردها بعد از چند ساعت کل کردستان و قسمتی از عراق را به اشغال خود در آوردند.
_مطمئن باش آمریکا هزینه ای دیگر برای جنگ نخواهد پرداخت.همین عراق کفایتش را میکند. برادرم،یک راه بیشتر نداریم باید "ما" شویم.این انرژی و وقتی که برای کل کل با هم هدر می دهیم باید برای شکستن شاخ رژیم مصرف شود.
_عدم شرکت در انتخابات هم رژیم را در موضع ضعف قرار میدهد، هم احساس بی اعتنایی مردم به رژیم آنرا برای امتیاز واگذاری های بیشتر برای بدست آوردن دل مردم بیشتر می کند...

فراسوی ۳۷ سال: در آستانه…!

از فردای قيام – بهمن ۵۷ – "سازمان چريکها" فرايندی را طی کرد که در فاصله‌ای کمتر از دوسال – ارديبهشت ۵۹ - از آن بزرگترين سازمان سياسی چپ ايران را ساخت! اين فرايند زير تأثير مبارزات خشمآهنگ ضد آمريکا و ضد ليبرالها به فرجام خود رسيد؛ مبارزات توفنده-‌ای که به خمينی در ستيز با "جهان غرب" نيرو می‌داد و سرکوب "ليبرال دموکراسی" را برای او آسان می‌کرد! .
اين حرف که "خمينی شعارهای چپ را مصادره کرده بود"، خام و خواب و تنها برای تسلی خاطر است!

مخالفین بر سر دوراهی" رفرم" و یا "سرنگونی"؟! سه شنبه 22 ژانویه ساعت 21 (اروپای مرکزی)

_اینجا یک دوراهی بر سر نوع زندگی سیاسی است. نمیتوان با قطعیت نظر داد که کدام راه صحیح است. اگر اصلاح طلبان به رسیدن به صلح با جمهوری اسلامی راضی هستند بدانند که نهایت آرزوهای شان پارادایم دوسال اول ریاست جمهوری خاتمی خواهد بود.
_واقعيت اين است که سقوط رژيم جمهوري اسلامي همه امکانات مختلف را پيش پاي جامعه قرار خواهد داد ولي بيشترين شانس را آلترناتيو دموکراتيک سکولار در ايران خواهد داشت. ايران عراق يا افغانستان نيست.

شما هم به این لیست اضافه میشوید!

تابحال حدود 14 نفر تمایل خود را برای سفری کوتاه به اسرائیل ابراز داشته اند، شما هم به این لیست اضافه میشوید، شاید مسافرت گروه صلح و دوستی، تکانی برای دست راستیهای اسرائیل و فلسطین و هشداری برای سود جویان خارج از آن باشد که سنگ انداز برقراری صلح در آن منطقه می باشند.
"من از چندماه پیش که با ایران گلوبال آشنا شده ام به خوبی می توانم تغییری را که در نوشته هایم پیش آمده به چشم خود ببینم. احساس اعتماد به اینکه عقایدت سانسور نخواهد شد نه تنها باعث نمی شود که...

با شکنجه و کشتن ...به استقبال! "انتخابات آزاد و سالم و رقابتی" برویم!

اگر مبلغان و کار چاق کن های اصلاحات دروغین اصرار دارند که مردم ایران تجربه ی هشت سال دولت اصلاحات و کنترل آنان را بر دو قوه مقننه و مجریه و بی عملی آنان را در مقابل ولایت مطلقه فقیه به طاق نسیّان بسپارند و یکبار دیگر در خیمه شب بازی "انتخابات" شرکت کنند آیا بهتر نیست که به شیوخ اصلاح طلب توصیه نمایند که از همین امروز با دفاع از دانشجویان زندانی و مبارزه برای آزادی آنان از زندان و شکنجه ، حسن نیت خود را به مردم نشان دهند تا مردم واقعاً باور کنند که آنان عوض شده اند و...

نا کارآمدی دولت اسلامی بحران را فراگیر و خشونت را گسترش می دهد

نظام جمهوری اسلامی در راستای اهداف سیاسی خود به ایجاد بحران و شکاف در بین گروه های ملی و قومی می پردازد تا بتواند خشونت را در جامعه گسترش دهد، نظام های استبدادی نیازمند بحران و تنش درجامعه اند که بتوانند گروه های فشار را بر آن مسلط گردانند، پیگرد و دستگیری جوانان و قتل و جنایاتی که درنقاط مختلف کشور به دست نیرو های انتظامی صورت می گیرد، از یک سو آرامش اجتماعی را برهم می زند، از سوی دیگر پرده استتاری به ناتوانی های دولت مکتبی می کشد، دولتی که با آغاز کار خود در آرزوی برپایی حکومت اسلامی است...

تحریف واقعیت های تاریخی در فیلم «سرزمین گمشده»؟!

اواسط آذر ماه 1385 فیلمی «مستند» به کارگردانی «وحید موسائیان»، در سینما فرهنگ تهران با مضمون وقایع 21 آذر 1325 آذربایجان پخش شد. این فیلم با مصاحبه هایی با افراد فرقه دموکرات آذربایجان رویدادهای سیاسی بعد از شهریور 1320 و تحولات اجتماعی آن دوران را به شکلی وارونه به بیننده القا می کند

پاسخ به درخواست ِ ایرانگلوبال، در مورد ِ "سانسور"

برجسته ترین ویژگی ِ ایران گلوبال، وابستگی ِ آن به مخالفان ِ «ایستار ِ کنونی» ست. ما با status quo مخالفیم. ما، در ایران ِ کوچک ِ ایرانگلوبال، با هر اندازه از "نفوذی" در میان ِ خود، توانسته ایم این بُعد ِ ویژه از هستی مان را دربرنگه داریم: رژیم ِ اسلامی باید برود.
و ما اکنون، ناتوانانی هستیم در اداره ی ِ ناتوانی ِ خود در دم فروبستن و خاموش ماندن. در یک چنین پیرامون و پیرابودی، داوری را بر چه پایه ای باید نهاد؟ آئین ِ قیچی کدام است؟

این سایت را زیاد جدی نمی گرفتم!

اوائل که گهگاهی به ایران گلوبال سر می زدم ؛ راستش این سایت را زیاد جدی نمی گرفتم؛ فکر می کردم مثل بقیه سایت ها یک بعدی است و از دمکراسی فقط ژست اش را دارد و حرف یک گروه و یا قشری را می زند ولی نا خداگاه این بازدید ها زیاد و زیاد شد ؛ بگونه ای کهگاه روزی چند بار در محل کار و یا خانه بازش می کنم؛ بنظر می رسد که یک تیم قوی با یک تجربه سی یا چهل سال کار سیاسی ؛ پشت این سایت خوابیده است،
سایت های دیگر مثل یک دیوار بتونی بنظر می رسند که پشت ان نویسندگانی بر روی برج عاج لم داده اند