رفتن به محتوای اصلی

دوست گرامی، کیانوش توکلی، سخن

دوست گرامی، کیانوش توکلی، سخن
تبریزی

دوست گرامی، کیانوش توکلی، سخن من این است که اگر دشمنان رژیم با بهانه های گوناگون باهم درگیر شوند سودبر رژیم آخوندی خواهد بود نه من و شما که دشمن رژیم هستیم و باید دشمنان رژیم با شعار: (باهمی، پیکار، پیروزی) به کوبیدن رژیم بپردازند نه کوبیدن همدیگر و دشمنان رژیم اگر زمان و نیروئی را که باید برای نابودی رژیم دژخیمان و شکنجه گران به کار گرفته شود برای تاختن به همدیگر به کار گیرند گردانندگان این رژیم دوزخی پیروز میدان خواهند بود نه من و شما که می خواهیم رژیم گندیده و پوسیده ولایت فقیه نیست و نابود شده و لاشه پلشت آن به زباله دان تاریخ پرتاب شود! دوست گرامی، کیانوش توکلی، در کشمکشی که بدبختانه به تازگی میان شما و آقای مصداقی پیش آمد چه اندازه زمان و نیروئی که می توانست برای کوبیدن رژیم آخوندی به کار گرفته شود به باد رفت؟ آن هم برای چی؟ برای هیچ چی! آیا در کشمکش میان شما و آقای مصداقی .....

..... رژیم و گردانندگان آن زیان دیدند و یا شاد شدند از این که دشمنانشان به جان هم افتاده اند و آنها با آسودگی می توانند همچنان به فرمانروائی ننگینشان در دوزخی بی همتا در جهان به نام ایران بپردازند؟ دوست گرامی، یکی از بزرگترین بدبختی های دشمنان رژیم این است که هرگز نمی توانند با همدیگر یکپارچه شده و به این رژیم بتازند و رژیم نیز با روش: (چند دستگی بینداز و فرمانروا باش) هر چه در توان دارد برای چند دسته کردن و پیشگیری از یکپارچگی دشمنانش به کار می برد! این رژیم دوزخی گاهی از پان های رنگارنگ ناسیونالیستی برای پیشگیری از یکپارچگی ایرانیان سود می برد و گاهی هم از دیدگاه های ناهمسان میان دشمنانش! ********** دوست گرامی، کیانوش توکلی، من سخنگو و یا وکیل مدافع آقای ایرج مصداقی نیستم، ایرج مصداقی حتی یکبار نیز مرا از نزدیک ندیده است و من هم حتی یکبار نیز از نزدیک ایرج مصداقی را ندیده ام، ایرج مصداقی فارس و تهرانی است و من ترک و تبریزی هستم اما من آن چه درباره ایرج مصداقی فهمیده ام این است که ایرج مصداقی ده سال در زندان ها و شکنجه گاه های رژیم ولایت فقیه زندانی بوده است، پس از آزادی، ایرج مصداقی می توانست از جهان سیاست کناره گیری کرده و در خود ایران یک زندگی سرشار از آسایش داشته باشد و حتی با گذرنامه ای قانونی به فرامرز برود و در آنجا خوشگذرانی کند! اما ایرج مصداقی با سختی های فراوان به فرامرز رفته و در فرامرز به جای خوشگذرانی درباره ددمنشی های رژیم ولایت فقیه و شناساندن دژخیمان و شکنجه گران رژیم آخوندی به جهانیان کار کرده است، دوست گرامی، کیانوش توکلی، شاید من و شما و هر کس دیگری در نوشته های آقای ایرج مصداقی و یا نویسندگان دیگر سخنانی صد در صد زیانبار و نادرست پیدا کنیم و از این که چنین سخنانی نوشته شده اند اندوهگین و افسرده شده و با خود بگوئیم ایکاش چنین سخنانی نوشته نمی شدند اما راه درست برخورد با سخنان نادرست یک نویسنده چیست؟ آیا راه درست این است که کسی که حتی ده روز نیز زندانی نشده است چه رسد به ده سال درباره ایرج مصداقی بگوید: ( ..... هیچ خاطره ای به تمامی در ذهن بشر بایگانی نمی شود بلکه هر خاطره ای بنا به دوره آن کودکی - نوجوانی - جوانی - پیری و الزاما در اینجا دوران حبس و زندان، تنها بخش عمده و برجسته آن در ذهن باقی می ماند! ..... آیا او با حمایت وزارت اطلاعات و با همکاری با آنها به اطلاعات وسیعی دست نیافته و دست هائی در پرده نیستند که او را برای رسیدن به مقاصدش حمایت می کنند؟! ..... ) آیا باید هر کس که زندانی می شود همه چیز را فراموش کند و دچار آلزایمر شود و یا اگر درباره ددمنشی های رژیم و گردانندگان آن چیزی نوشت مأمور وزارت اطلاعات است؟! ********** دوست گرامی، کیانوش توکلی، حتی اگر شما در پاره ای از گفته ها و نوشته ها ایرج مصداقی را گناهکار می دانید به این کشمکش پایان دهید و هیچ نوشته ای را چه به سود ایرج مصداقی و چه به زیان ایرج مصداقی در ایران گلوبال نگنجانید تا این درگیری زیانبار و رژیم شادکن به پایان برسد و گر نه با این کشمکش های بیهوده و بی فرجام آن کس که سودبر خواهد بود رژیم دژخیمان و شکنجه گران و رژیم آخوندهای مفت خور است نه من و شما و دیگر دشمنان رژیم!