معلمان ما هنوز بما درس میدهند,

 

 

همه ما از ابتدای ورود به دبستان تا خروج از دبیرستان و یا دانشگاه دانشمان را مدیون قشر ارزشمند و زحمتکش معلم هستیم. آنها بما علوم آکادمیک را آموختند, و در کنار آن از آنها تاریخ و علوم اجتماعی را آموختیم, و حال امروز آنها درس وحدت و باهم بودن, مبارزات مدنی و ایستادگی را بما آموختند. بما آموختند که میتوان قشر عظیمی را مدیریت کرد و سازمان داد, میتوان هماهمگ بود و میتوان با هر گرایشی همه با هم یک هدف مشترک را دنبال کنند. در بین معلمان ما گرایش های مذهبی, چپی, سلطنت طلبی, و هر گونه گرایش دیگری وجود دارد, ولی تنها معلمان چپگرا به میدان نیامدند و یا تنها معلمان سلطنت طلب و سایرین به تنهایی به اعتراضات نبرداختند, بلکه همه با هم در تحت یک مدیریت و یک رهبری فراگیر وارد میدان مبارزه شدند وعظمت و قدرت خود را به نمایش گزاردند.

همه گرو های اپوزوسیون چه در داخل و چه در خارج باید درسی را که امروز از معلم خود آموختند تمرین کنند و بکار گیرند, معلمان یک صنف هستند و ما هم یک ملت لذا همه با هر گرایشی از اصرار بر برتری بر سایر گرایش ها دست برداشته و با هم یک هدف مشترک را که همان تغیر شرایط سیستم موجود و مدیریت کشور است دنبال کنند. دیدیم در مواردی نیروهای سرکوبگر به معلمان مرد هجوم بردند و در پس آن معلمین زن در جلوی سرکوبگران بروی زمین نشستند و به سرکوبگران این پیام را دادند که برای سرکوب مردانمان باید از روی ما عبور کنید, و بما این پیام را دادند که باهم بودن یعنی همین. آنها بما آموختند که نیازی به خشونت نیست, نیازی به تخریب و هرج و مرج نیست, بلکه میتوان با آرامش و متانت به پایداری پرداخت و مطالبات بحق خود را از استبداد حاکم خواست, هرچند که باز هم سرکوب شویم, اما راه موفقیت همین است که با وحدت, یکپارچگی و ایجاد یک رهبری فراگیر فقط یک هدف مشترک را پیگیری کرد و به دور از تکروی گرایشی و با استمرار مطالبات مدنی به مبارزه پرداخت.

درود بر معلمان این آموزگاران با ارزش ما که همچنان بما میآموزند.