اگر این ادعای وزیر دفاع درست باشد، با توجه به اینکه آقای عباس آخوندی وزیر راه و شهرسازی، ابعاد فساد سیستماتیک را بالغ بر یک هفتم کل تولید ناخاص ملی اعلام کرده و همه کار‌شناسان بر سر حضور قدرتمند شبکه مفسدین اقتصادی در سطوح مختلف قدرت و حکومت اتفاق نظر دارند، آنگاه این سوال به حق مطرح می‌شود که برنامه آقای روحانی برای هدایت پروسه واگذاری چیست و او چگونه می‌تواند از دفع فاسد به افسد و انتقال پول از این جیب به آن جیب جلوگیری کرده، اقتصاد عظیم سپاه را در خدمت توسعه پایدار کشور، «واگذار» و مدیریت کند.
می‌توان تصور کرد که آقای روحانی، اگر بخواهد این مهم را به اتکای بوروکراسی فاسد دولتی انجام بدهد، راه به جائی نخواهد برد. همانطور که مثلا گارباچف نتوانست از دستگاه پوسیده دولت و حزب کمونیست به عنوان ابزار رفرم بهره ببرد.
خصوصی‌سازی واقعی اقتصاد عظیم سپاه را می‌توان یک انقلاب بزرگ دانست. روحانی اگر بخواهد پرچمدار این انقلاب باشد، باید مقدمتا تمام پروسه واگذاری را به نهادی مردمی و دارای صلاحیت فنی واگذار کند و هم خود را صرف بسیج افکار عمومی و بستر سازی فکری و اجتماعی برای غلبه بر مقاومت و دسیسه چینی مراکز پاسدار فساد و دزدی و تحقق موفقیت آمیز این انتقال کند.
آیا فرمان خامنه‌ای، فرمانی جدی و واقعی است و او در روند اجرای آن در کنار دولت خواهد ایستاد؟ آیا روحانی هم آنرا جدی تلقی می‌کند؟ آیا شبکه بسیار پیچیده و کارآمد مفسدین اقتصادی و مافیای قدرت و ثروت، اساسا اجازه کلید خوردن این پروژه را می‌دهد و آیا در نهایت همه چیز به نهادینه‌تر شدن فساد بافتاری موجود ختم نخواهد شد؟
گرچه شواهدی که انتظار مثبتی را ایجاد کنند، بسیار اندک‌اند، اما آدمیزاد به امید زنده است! شاید این امید دیری نپاید و خبر فرمان رهبر هم مثل هزاران خبر دلخراش صفحات حوادث روزنامه‌ها و خبر‌های مربوط به نام‌گذاری سال‌ها بوسیله حضرتش، در خاکروبه‌ها گم شود.
دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.
افزودن دیدگاه جدید