و حالا هی برویم و در میان کاندیداهای بد و بدتر دوباره به یکی بدتر ها رای دهیم! و دوباره و برای چندین باره مکرر نیز فریب سناریوهای از قبل نوشته شده اطلاعات رژیم و سایت های وابسته سیاسی مزدبگیر و مزدوران قلم به مزد رژیم در داخل و خارج کشور و امثال آیت الله بی بی سی ها را بخوریم... و اما بعد از پایان و نتیجه انتخابات نیز در توجیه کارمان بگوئیم که مثلا انتخاب خاتمی نه بزرگ به رژیم و خامنه ای بود؟؟؟ و دیدیم که از همان دوره به بعد هم در نهایت چیزی گیر مردم ایران نیامد و شرایط زندگی مردم بدتر از قبل هم شده است. و امروز هم دم و دستگاه تبلیغاتی وابسته به حکومت در داخل و خارج گزینه انتخاب آخوند حسن روحانی را نه بزرگ به آخوند ابراهیم رئیسی جنایتکار و نماینده خامنه ای میدانند؟؟؟ همان داستان تکرای از دوره اصلاح طلبان اسلامی و اصول گرایان اسلامی!!! و اما بعد از انتخابات اصلا نمی بینیم که اصولا در سیستم و سیاست جمهوری اسلامی حتی ریاست جمهوری نیز کاره ای به غیر از سیاه نمائی و بقول خود خاتمی تدارکاتچی بیش نیست! و نکته دیگر در باره شخصیت حسن روحانی و اعضای منتخب در دولت اعتدالتش که آیا نمی دانیم که آخوند مصطفی پورمحمدی وزیر دادگستری دولت حسن روحانی و جمهوری اسلامی نیز همکار همان ابراهیم رئیسی در هیئت قتل و عام زندانیان سیاسی سال ۶۷ بود؟؟؟ و اگر رئیسی قاتل و جنایتکار است، که است، بنابر این همه همکاران او و حسن روحانی نیز به عنوان قاتل و جنایتکار محسوب میشوند.
و از فارغ از بحث انتخابات در جمهوری اسلامی مهمتر از اینکه چرا ما به عنوان مردم ایران نباید که این سوآل بزرگ را پیش روی خودمان و کسانی که ما را ترغیب به حضور در انتخابات میکنند بگذاریم که ما را چه شده است که سالهای زیادیست که ما حق نداریم که در یک انتخابات آزاد و از میان کاندیداهای خوب و خوبتر کسی را انتخاب کنیم؟ مگر ما مردم ایران چه چیزمان مثلا از مردم کشور آلمان، فنلاند، دانمارک کمتر است؟ مگر خون آنها رنگین تر است که انتخابات آزاد دارند ولی ما مردم ایران که ادعای تاریخ تمدن چندین هزار ساله بشر دنیا را داریم در عجز و ناتوانی و درماندگی باید که از میان دو نفر آخوند، که آخوند ها به واقعیت نماد و سمبل فرهنگ عقب مانده و ضد آزادی و حقوق انسانی و برابری و ضد زن... هستند، یکی را انتخاب کنیم؟
و مگر غیر از این است که با اینهمه انتخابات که حضور داشتیه ایم (البته من هرگز حضور نداشتم :)) و البته بنظر من (فریب خورده ایم و نخواسته ایم که واقعیت های تلخ زندگی روزمره مان را ببینیم و برای تغیرش هم کاری اساسی به غیر از دلخوش بودن به هر چهار سال یک رای از میان بد و بدتر انجام دهیم)، و روزگارمان سیاهتر از قبل شده است که شاهدیم... و هیچ نیازی به توضیح بیشتر از طرف من هم ندارد، و پس حالا چرا دوباره بخواهیم که برای ادامه زندگی روزمرگی مان تن به یک ذلت ادامه این زندگی خفت بار را در پای صندوق های آرای حکومتی جنایتکار بادامه دهیم. حکومتی که هیچگونه برنامه عملی به غیر از دروغگوئی و سیاه نمائی برای زندگی غیر خودی ها و اکثریت ستمدیده ایران ندارد و از آنطرف جهانیان شاهدند که رژیم با صرف هزینه میلیاردها دلار در تلاش برای حفظ و بقاء حکومت و دفاع از حرم بشار اسد در سوریه، حزب اللله لبنان، حماس در فلسطین... و بسیاری دیگر از کشورهای وابسته مالی و فرهنگی به جمهوری اسلامی است، و همه این رفتار ها در کنار زندگی اشرافانه سران و گماشتگان جمهوری اسلامی و دزدی و چپاول میلیاردها تومان پول از منابع کشور ایران است کا دائما خبرهایش منتشر میشود.
و با اینهمه وضعیت بحرانی در ایران از فقر و بیکاری و تن فروشی و کلیه فروشی و اعتیاد و اعدام جوانان و زندانیان سیاسی... و میلیون ها درد بی درمان دیگر که در واقع بخشی از سیاست های جمهوری اسلامی برای به فقر و بدبختی و به ذلت کشاندن مردم ایران نیز است، و چرا به احترام به شخصیت انسانی خودمان، و به احترام به حق برخوداری از آزادی های شخصی و اجتماعی بیائیم و بگوئیم دیگر ما فریب مضحکه انتخابات بد و بدتر شما را نمیخوریم، و به هیچکدامتان رای نمی دهیم و در روز انتخابات در خانه هایمان می مانیم و به خیابان ها نیز نمی آئیم. چرا که نه!
رای ما آزادی ایران و سرنگونی جمهوری اسلامی
مراد شیخی
سه شنبه ۲۲ فروردین ۱۳۹۶
۱۱-۰۴-۲۰۱۷
دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.
توجه داشته باشید کامنت‌هایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد!
افزودن دیدگاه جدید