وضعیت ومشکلات زندانیان ندامتگاه مرکزی

میترا پورشجری دختر زندانی سیاسی محمدرضا پورشجری گزارشی ازوضعیت ومشکلات زندانیان ندامتگاه مرکزی کرجتهیه و برای انتشار به سایت ایرانگلوبال ارسال داشته اند در این گزارش در موردوضعیت زندان و مشکلات آن را چنین آمده است: با شروع گرماي تابستان و نبود وسايل سرمايشي مناسب و لوازم بهداشتي مورد نياز در سالن هاي زندان ندامتگاه مركزي كرج بستر مناسبي براي افزايش بي رويه شپش، ساس و بروز گرما زدگي، اسهال و بيماري گال و سل فراهم شده است.
گفته ميشود در حال حاضر سه نفر درسالن ٧ مبتلا به سل وخيم ريوي هستند كه باتوجه به علايم ظاهري و تشخيص چندتن از پزشكاني كه خود زنداني هستند اين نوع سل، ريوي واگيردار است. بهداري زندان حاضر به تاييد اين موضوع نيست و به تشخيص پزشك زندان سل از نوع استخواني كه واگيردار نيست.
در پي مرگ دو زنداني بيمار بنام هاي آرش هنرمند(سالن ٧) و نادر معدن نژاد(سالن٢) در تاريخ ٢٣ خرداد و ترس زندانيان براي شيوع بيماري سل، هفتم تيرماه زنداني بنام حسين جعفري فرزند غلامرضا متولد ١٣٥٢ كه  در وضعيت ظاهري او علائم سل، چون سرفه هاي شديد و طولاني همراه با خون، كاهش وزن زياد و تب دائمي و عرق كردن مشاهده ميشد، به اعتراض هم اتاقيهايش به بيمارستان منتقل گرديد و تاكنون خبري از سلامتي آن دريافت نشده است. 
٥ نفر از هم اتاقيهاي آقاي جعفري كه احتمال مي دادند آنها نيز آلوده باشند، خواهان معاينه از وضعيت سلامت خود شدند كه تاكنون جواب آزمايشات آنها اعلام نشده است .آنها همچنين بدليل كوتاهي در درمان و معاينه به موقع و جدا كردن زندانيان بيمار از سايرين به بهداري اعتراض كردند.
با شروع تابستان و گرماي شديد آن، روزانه زندانيان زيادي گرما زده شده و به اسهال دچار ميشوند، آنها مجبورند در روزهاي تعطيل اتاقها را خالي كنند و وسايل خود را بيرون برده و در معرض آفتاب قرار دهند چراكه ساس و شپش بيداد ميكند، آنها مقطع تختها را با صابون ميكشند تا شايد تخمهاي ساس را از بين ببرند و تمامي وسايلي از جنس كارتون و چوب را كه محل تخم گزاري ساس است را بيرون مي اندازند ولي در تمام سوراخها و محفظه هاي كوچك اتاقها و وسايل ساس ديده ميشود.
هم اكنون مشكل اصلي ساس است كه اضافه شده بر شپش كه به فرواني يافت ميشود، هر روزصبح زندانیان همه لباسها را درآورده و به اصطلاح خودشان "بازرسي ميزنند"، طوريكه لباسها را وارونه كرده و يكي يكي سعي در كشتن حشرات ساس و شپش دارند ولي حريف آن نميشوند و نياز مبرمي به سم پاشي كلي اتاقها وجود دارد كه متاسفانه از يكسال پيش سم پاشي انجام نشده است و در پي پيگيري هاي مداوم زندانيان هنوزماموران مربوطه تاريخي براي سم پاشي اعلام نکرده اند.
گزيدگي ها و تاول ها و خارش شديد پوست كه بواسطه وجود ساس و گال كه بيماري واگيردار است، كه منشا بيشتر آنها عدم بهداشت شخصي و نبود وسايل شوينده كافي و آلودگي در سرويس هاي بهداشتي و حمام بوده،عرصه را بر زندانيان تنگ تر از پيش كرده است. ماموران زندان از هفته پيش اعلام كردند كه براي شستن هر پتو بايد زنداني ٣ هزار تومان پرداخت كند و اين مبلغ براي بيشتر زندانيان واقع در زندان ندامتگاه زياد است و قادر به پرداخت آن نيستند و به طبع آن آلودگی و کثیفی محل خواب بيشتر خواهد شد.
نه پزشكان زندان و نه حتي خود زندانيان مبتلا، تمايلي براي تشخيص بيماري خود مبني بر واگيردار بودنش ندارند،پزشکان و رابطین بهداری برای جلوگیری از درگیری زندانیان و صرف هزینه برای درمان و نگه داری بیماران در اتاق جداگانه، سعی در معمولی جلوه دادن بیماری های واگیردار و خطرناک دارند. چراكه اتاقي بنام ايزوله كه مخصوص نگهداري زندانيان با بيماريهايي چون ايدز، هپاتيت، سل و.. ميباشد كاملا مخفي است و هيچ زنداني از موقعيت و تعداد افراد درون آن اطلاعي ندارد و از نظر پزشكان بهداري و ماموران زندان كاملا سري بوده است، همچنين خود زندانيان از ترس ترد شدن و از دست دادن اتاق،بيماري خود را مخفي ميكنند،حتي زخمهاي ناشي از گزيدگي گال و ساس را ميپوشانند تا مبادا هم اتاقي هايشان متوجه آن شده و از اتاق بيرونشان بياندازند و روزها در هواخوري و شبها مجبور شوند در سرويس هاي بهداشتي بخوابند، گفته ميشود از زمان تشخيص زنداني مبتلا به بيماري واگيردار و آشكار شدنش تا اعزامش به بيمارستان ٢-٣ ماه زمان میبرد كه وي مجبور است اين مدت را در خارج اتاق و در وضعيت اسفباري بگذراند براساس همين بهداري حاضر به قبول و تاييد بيماري واگيردار نيست و زندانيان هم نميخواهند سرنوشت فريدون دارابي كه در سال گذشته به بيماري سل دچار بود و شبها در روي سينك هاي دستشويي ميخوابيد و در نهايت در كمال انزوا شبي در همانجا فوت كرد، گريبان آنها را نيز بگيرد.