من زن ایرانیم؛ زائیده نور و آینه، پرورده محبت و طلای ناب عشق، آموخته ادب اصیل ایرانی، خواهرغم و عروس مهتاب، سنگربان آزادی خواهی و حق جویی، پرورشگاه عاطفه و معلم آزادگی.

من زن ایرانیم؛ مظهر شکست ناپذیری در برابرمخوف ترین سیستم دیکتاتوری قرن. قوی ترین مبارز سالهای سکوت. فریاد خشمگین آزادی بر سر ظلم و ظلمت. من زن ایرانیم؛ سر بر آورده برون از تمام حجاب های تحمیل شده که هر یک به نامی مرا بند خود می خواهد.یکی با نام غیرت مرا اسیر می کند و دیگری با نام مذهب مرازندانی می کند.

یکی با نام فرهنگ متحجر خود می خواهد که از کنج پستو و دالان ومطبخ خارج نشوم و دیگری بانام دین و خرافه ذهن مرا در پارچه ای به نام چادر و روسری می پیچد. من زن ایرانیم؛ آن سالها که پدرم، همسرم، برادرم و پسرم اجباراً سکوت پیشه کردند، من از پای ننشستم و به آنها درس مبارزه آموختم. منی که هر لحظه در خیابان با بسیج و منکرات و پلیس گشت ارشاد می جنگم و به زانو در آورده ام، تمام تمامیت نظام دیکتاتوری را.

من زن ایرانیم؛ امروز نیز ایستاده در پیشانی صف مبارزه با رژیم زن ستیز اسلامی، صدای غرای جنبش حق طلبانه میهنم هستم. میهنی که به زیر چکمه کفتاران، به زیر عبای فساد و جهل و به زیر نفرین و طلسم شیطان افتاده. چه می گویم ایران با وجود من کی به زیر پا می افتد؟

من ندا آقاسلطان هستم؛ ندای پر طنین ایران. کابوس هر شب دیکتاتور. من ترانه موسوی هستم؛ زیباترین ترانه جهان، سراینده سرود آزادی وطنم.

و امروز نسرین ستوده؛ یکی دیگر از مایان، ماده شیران بیشه ایران، غریب دو ماه است اسیر ظلم ِ نظامی شده که نه عواطف مادری را می فهمد نه جنس لطیف، اما سخت ِمرا می شناسد. شیر زنی که یک تنه از درون چهار دیواری تنگ و تاریک سلول انفرادیش، غرور و تکبر سیستم قضایی جمهوری ضد زن اسلامی را به سخره گرفته. در جامعه تحت حاکمیت جمهوری اسلامی زندگی کردن سخت است و زن بودن به مراتب سخت تر. ما در خیابانهایی راه می رویم که به محض رعایت نکردن حجاب، امنیت ملی را به خطر انداخته ایم. در جامعه ای عاشق مردی می شویم که او می تواند عاشق چند زن باشد. در جامعه ای که وجودمان نصف یک مرد ارزش دارد. در جامعه ای که شیادی می گوید از دامن ما مرد به معراج می رسد تا فریاد زده باشد تفکر زن ستیزش را. آری؛ نسرین یکی از ماها ست. ما میلیون ها زن ایرانی که سی سال است بی ادعا وآرام به مبارزه خود ادامه داده ایم.

نسرین وکیل انسان است. وکیلی برای دفاع از انسان در بیدادگاههای ظلم و خرافه. او را با به بند کشیدن نمی توان از پای در آورد چون سالهاست مانند سایر زنان ایرانی در بند است و جنس این نظام ضد زن را خوب می شناسد.

جمهوری اسلامی که طی سالیان، توانسته نزدیک به تمام جنبش ها و فریادهای حق طلبی را سرکوب کند، از بدو به دست گرفتن عنان این سرزمین، درگیر مبارزه با زن ایرانی است. زن ایرانی که مبارز به دنیا می آید. زن ایرانی که سی سال است در جنبش ضد حجاب خود قدرتش را به رخ جمهوری اسلامی کشانده.

آری، فرزندان نسرین ستوده منتظر شنیدن صدای مادرشان هستند ودژخیم ذره ای عواطف مادری را درک نمی کند. آنچه اتفاق خواهد افتاد،شکست دژخیم در برابر پایداری و استقامت نسرین است. اما نسرین ستوده اولین وآخرین زنی نیست که به چنگال هیولاهایی که دشمنی جدی با زن دارند، می افتد.

جنبش آزادی خواهی و برابری طلبی زن ایرانی دیر یا زود پیروز خواهد شد.این دستور محتوم تاریخ است. نسرین عزیز! جسم نحیفت تحمل این همه عذاب را ندارد، ولی روح را نمی توان به بند کشید. می دانیم که صلاح این بوده که اعتصاب غذا کنی. می دانیم که پیروز خواهی شد. و می دانیم که توصیه دیگران برای شکستن اعتصاب غذایت تاثیری در تصمیمت ندارد. پس از تو می خواهیم با تمام توان و انرژی تا به زانو در آوردن دیو ظلمت به راه خود ادامه دهی و انچه را که صلاح میدانی انجام دهی. ما همه با توییم.