افت شدید دما و نبود وسایل گرمایشی کافی در زندان سنندج

به گزارش کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی ، وضعیت زندان سنندج در شرایط بحرانی قرار داشته و روزبروز از شرایط و معیار تعیین شده درآئین نامه زندان ها فاصله می گیرد. به رغم شروع فصل سرما و برودت دمای هوا، وسایل گرمایشی در این زندان به اندازه کافی وجود ندارد و زندانیان حاضر از سرمای هوا رنج می برند.
مسئولان و ریاست زندان سنندج در پاسخ اعتراض های کتبی و شفاهی زندانیان به شرایط حاضر، ” کمبود بودجه ” را عامل بروز چنین شرایطی اعلام داشته اند.
بر اساس اظهارات یک شاهد عینی، هوای داخل بندهای سه و دو بسیار سرد بوده و زندانیان با کمبود پتو و کار نکردن وسایل گرمایشی زندان روبرو هستند. چنین شرایطی باعث بیماری اکثر زندانیان گردیده و نیز به دلیل ناکافی بودن داروهای تجویزی پزشک زندان، درمان قطعی صورت نمی گیرد.
وی خاطر نشان کرد : جیره غذائی مناسب بین زندانیان توزیع نمی گردد؛ این تغذیه باعث بروز عارضه های گوارشی در میان زندانیان گردیده است ؛ به همین سبب برخی از زندانیان از خوردن غذا و جیره زندان امتناع می ورزند.
طبق ماده ۸۹ آیین نامه زندان ها غذای زندان باید دارای کالری و ویتامین های کافی و متناسب با شرایط آب و هوایی باشد.
این شاهد عینی در ادامه سخنان خود ابراز نمود: “زندانیان زندان سنندج ازامکانات بهداشتی ضعیف، محیط و سرویس های بهداشتی کثیف و از کارافتادگی اکثر دوش های حمام بندها به شدت رنج می برند؛ این مسئله باعث افزایش ابتلای زندانیان به بیماری های پوستی گردیده است.”
وی عدم تفکیک و طبقه بندی جرایم در زندان سنندج را یکی دیگر از مشکلات این زندان عنوان نمود.
به گفته ی این شاهد عینی : “زندانیان سالم در کنار زندانیان خطرناک و معتاد به مواد مخدر در زیر یک سقف زندگی می کنند که به دلیل عدم کنترل استعمال مواد مخدر در زندان، خرید و فروش مواد روان گردان ازنوع شیشه به راحتی صورت می گیرد و احتمال روی آوردن افراد به مواد مخدر افزایش می یابد.”
طبق آیین نامه اجرایی سازمان زندانها در ماده ۶۵ آمده است : زندانیان بر حسب سابقه، سن، جنسیت،نوع جرم، تابعیت، مدت مجازات،وضع جسمانی و روانی و چگونگی شخصیت و استعداد باید تفکیک شوند.
وی در پایان سخنان خود اظهار نمود: “زندان سنندج از فضا و مکان مناسب و روشنایی ،تهویه اصولی در بند ها و محیط و فضای سرگرم کننده محروم بوده و چنین مساله ای باعث ایجاد فشار روحی و روانی بین زندانیان گشته است.”