پیت سیگر، خواننده «ما روزی پیروز خواهیم شد» درگذشت

او نه تنها خواننده و نوازنده که فعال سياسی صلح‌طلب و حافط محیط زیست بود که شخصيت سرکش‌اش را کم‌وبیش همه می‌شناختند.

آهنگ‌های «گل‌ها چه شدند»، «ما پيروز خواهيم شد» و «اين سرزمين توست» ترانه‌هایی جاودانی شدند که اولی را سرود ملی جنبش جوانان دهه شصت ميلادی می‌نامند.

در اولين دوره رياست جمهوری باراک اوباما در يک کنسرت با بروس اسپرينگستون آهنگ «اين سرزمين توست» را خواند. آهنگی که حاضرين در کنسرت را تحت تاثير قرارداد و برای خواندنش با خود همراه کرد؛ مانند دهه‌های گذشته که به هرجا می‌رفت، ده ها هزار نفر را مجذوب آهنگ‌ها و اشعاری که خود می‌نوشت می‌کرد.
 

چهار سال پيش در مراسم جشن نود سالگی‌اش، چهل خواننده و موزيسين سرشناس مانند بروس اسپرينگستون، جوآن بائز، کريس کريستوفرسون،اميلو هاريس و ادی ودر به افتخار او در کنسرتی شرکت کردند و درآمد حاصل از آن را به خواست پيت سيگر در اختيار سازمان فعال در زمینه محيط زيست «آب پاک» قرار دادند. پيت سيگر اين سازمان را در سال ۱۹۶۹ پايه گذاشت.
 

پيت سيگر در سوم ماه مه سال ۱۹۱۹ در نيويورک در خانواده ای دوستدار موسیقی زاده شد. پدرش استاد موسیقی و مادرش نوازنده ويولون بود. پيت پس از تحصيل در رشته جامعه‌شناسی در هاروارد و در دهه‌های چهل، پنجاه و شصت ميلادی از مهمترين موزيسين‌هايی شد که به موسیقی فولکلور آمريکا جان تازه‌ای داد. 
 

پیشرفت شغلی پيت سيگر در دوران مک کارتيسم در آمريکا پايانی ناخواسته پيدا کرد. او به اتهام عضويت سابقش در حزب کمونيست آمريکا به کميته فعاليت‌های ضد آمريکايی فراخوانده شد. اما در براير اين کميته حاضر به صحبت نشد و به همراه نويسنده آمريکايی آرتور ميلر و شش تن ديگر به «فعاليت‌های خرابکارانه» متهم شد و آن چنان‌که خود يک بار گفته است مجبور شد با تاکتيک «چريک فرهنگی» به فعاليت‌های هنری خود ادامه دهد.