بازماندگان کشتارهای دهه ۶۰ در نشست جانبی شورای حقوق بشر سازمان ملل

بیست و چهارمین اجلاس شورای حقوق بشر سازمان ملل روز نهم سپتامبر کار خود را در دفتر اروپائی این سازمان در ژنو آغازکرد، جمعی از خانواده های جانباختگان کشتار دهه شصت در روز دهم سپتامبر کنفرانس خود را در ارتباط با مسأله دادخوهی این جنایت هولناک آغاز کردند، در ابتدا آقای حماد شیبانی با خوشامد گوئی به معرفی سخنرانان پرداخت و ضمن همدردی با خانواده های قربانیان، به حمله و کشتار ساکنان کمپ اشرف اشاره کرد و این کشتار را محکوم نمود. 

اولین سخنران این کنفرانس آقای مختار شلالوند برادر حمزه شلالوند از جانباختگان کشتار سال ۶۷ بود، وی ضمن انتقاد به محافل حقوقی بین المللی اعلام کرد که این کشتار هولناک نه فقط نقض حقوق بشر بلکه مصداق بارز "جنایت علیه بشریت" است و کشتار و گروگان گیری پناهندگان سیاسی ساکن قرارگاه اشرف را در همان راستا و نشانه تداوم همان سیاست ضد انسانی رژیم جمهوری اسلامی دانست، وی بیان کرد که یکی از اهداف مهم "دادگاه ایران تریبونال" محکوم کردن نظام جمهوری اسلامی ایران به جرم جنایت علیه بشریت بوده است که این خواسته جمع کثیری از خانواده های قربانیان دهه ۶۰ پس از سال ها تلاش و نا امیدی از محافل رسمی و نهادهای حقوق بشری بود که با تشکیل یک دادگاه مردمی به آن دست یافتند. 

سخنران بعدی آقای حمید صبی از حقوقدانان دادگاه بین المللی ایران تریبونال بود که با اشاره به روند شکل گیری دادگاه اظهارداشت: "این دادگاه در پاسخ به نیاز خانواده های جانباختگان برای روشن شدن حقیقت و آنچه در زندان های ایران در دهه ۶۰ اتفاق افتاد شکل گرفت و برای اولین بار بر اساس قوانین بین المللی حکومت جمهوری اسلامی ایران را به جرم جنایت علیه بشریت محکوم شناخت." 

سومین سخنران آقای مناف عماری وکیل دادگستری و برادر مهدی عماری از جانباختگان کشتار سال ۶۷ بود، وی با پرداختن به موضوعاتی همچون: حاکمیت قانون، اصل قانونی بودن جرم و مجازات، اصول قانون اساسی، جرم سیاسی، عملکرد مسئولین قضائی و اجرائی جمهوری اسلامی در رابطه با حاکمیت قانون، نتیجه گرفت: "دهه ۶۰ یک فاجعه، کشتار، محاکمات غیر قانونی و بدون دادرسی فعالین سیاسی و اجتماعی - فرهنگی بود، آنچه که اتفاق افتاد یک بربریت سیاسی و یک کینه تاریخی نسبت به نیروهای مترقی و متجدد کشور بود." 

سخنران بعدی رویا غیاثی خواهر جانباخته کبری غیاثی بود و در ارتباط با شرایط خانواده جانباختگان در دهه ۶۰ سخن گفت، وی با اشاره به دستگیری، توهین و تحقیر خانواده در زمان پیگیری وضعیت عزیزان خود و نحوه اطلاع رسانی در ارتباط با خبر اعدام ها تأکید نمود که ظلم و ستمی که بر خانواده ها روا شده تنها اعدام این عزیزان نبوده بلکه توهین، تحقیر و محرومیت هائی که بر آنها تحمیل شده قسمت دیگری از این جنایات است. 

در این جلسه حاضرین شنونده صدای مادر یک اعدامی بودند که در ارتباط با نحوه دستگیری فرزندان خود، روند برخورد مأمورین و نحوه اطلاع رسانی در مورد خبر اعدام فرزندش سخنانی کوتاه ایراد کرد. 

مهدی معمارپور از شاهدین دادگاه ایران تریبونال سخنران بعدی این جلسه بود، وی با بیان حوادثی که در طول مدت زندانی خود شاهد آن بود به عنوان یکی از قربانیان اشاره کرد که چگونه شاهد عینی اعدام نوجوانان و جوانان در زندان اوین بوده است. 

آخرین سخنران این جلسه آقای امیر نیلو بود که وی تلاش نمود حاضرین در جلسه را با لحظات پایانی، شرایط و تفکراتی که یک اعدامی می تواند داشته باشد آشنا کند، این کنفرانس در ساعت ٣۰ / ۱٨ به پایان رسید.

★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★