چرا ما ایرانی ها مطالبه گری را حق خودمان نمیدانیم یا انقدر ضعیف عمل میکنیم در این مورد؟

چرا ما ایرانی ها مطالبه گری را حق خودمان نمیدانیم یا انقدر ضعیف عمل میکنیم در این مورد؟

چرا در این دورانی که ما داریم هر روز از رژیم ضحاک و عده ای بی وطن و ضد ایرانی زخم می خوریم از گروه های اوپوزیسیون یا اینکه ژست اوپوزیسیون را به خود می گیرند سوال نمیکنیم که شما در این روزگار سخت ، کجای قلب این مردم بی پناه هستید.

آیا شما نبودید که میکروفون بدست شعار اتحاد و همبستگی سر میدادید؟

ایا شما نبودید که مردم را به شجاعت دعوت میکردید؟

ایا شما نبودید که که همبستگی و اتحاد ، پیروزی را از ان ملت می دیدید؟

حال که ملت از هر وقت دیگر بیشتر به انسجام و قدرت و ایستادگی احتیاج دارند ، شما کججججججحجا ید؟

کدام شعارتان را باور کنیم ، به کدام قول تان اطمینان کنیم.؟..

حمایتها یتان کجاست ، شما را کجا در کدام غار باید پیدا کرد ؟

با هر جمله ای ، کلمه ای ، اسم فردی و چه چه به گل قبایتان بر میخورد .... شما وقتی اسم خودتان را حامیان ما ملت ایران میگذارید پس باید باشید ، همیشه باشید ، کف خیابان باشید ، پشتیبان مردم باشید ... مردم تکیه گاه میخواهند ، پشتیبان میخواهند ... به مردم و حرف مردم گوش کنید.

یا قبول کنید که قدرتش را ندارید و تحمل این سختیها را ندارید و نمی توانید ، پس کناره گیری کنید و نباشید.

اگر هستید وظیفه دارید که پیگیر باشید ، به دنبال دل مردم باشید، وظیفه شناس باشید... ما پشتیبان می خواهیم، احتیاج به تماشاگر نداریم . ملل دنیا به اندازه کافی تماشا گر بدبختی و بی کسی و ظلم در برابر مردم هستند ، حداقل شما بی رحم و بی حس نباشید.... ما باید از اشتباه هایمان پند بگیریم ، باهوش تر و قوی تر عمل کنیم .... نه مثل یک برکه اب ، بی حرکت ... می گندیم ... همان چیزی که رژیم کثیف می خواهد... تا یکی یکی امان با اعدام ، تیراندازی ، مسمومیت، تصادف، ..... بکشد و تضعیفمان کند..... کما اینکه موفق هم بوده است... از هم حمایت کنیم .... ما مردم دشمن هم نیستیم.... ما عقاید مختلف داریم ..... روشهای مختلف داریم ... ما ایران دوستیم ... ما مردم دوستیم ... ما غیر از یکدیگر پشتوانه احساسی و فرهنگی و خونی دیگری نداریم .... اراده کنیم و به خودمان بیاییم... زنده شویم ... باشیم .... برای ایران یک ملت ...

سعید خ