طیبه داودی یکی از مادران خاوران پس از سال ها درد و رنج در شهر تبریز درگذشت

طیبه داودی در سال ١٣١۵ در تبریز زاده شد، بدبختانه از زیستنامه طیبه آگاهی فراوانی در دسترس نیست اما روشن شده است که او دختری کمونیست بود، با رضا رضازاده که در تبریز مغازه عکاسی داشت و او هم کمونیست بود و زمانی از هواداران حزب توده ایران بود پیمان زناشوئی بست، رضا رضازاده که در سال ١٣۰۶ در تبریز زاده شده بود نخست در ارتش کار می کرد اما از ارتش کناره گیری کرد و مغازه عکاسی باز کرد، سرانجام طیبه داودی و رضا رضازاده به همراه فرزندانشان به تهران کوچ کردند.

داریوش رضازاده پسر این زن و شوهر کمونیست در سال ١٣٣۶ در تبریز زاده شد، داریوش رضازاده دبستان و دبیرستان و دانشگاه را در تبریز گذراند و در رشته طراحی صنعتی از دانشگاه تبریز دانشنامه لیسانس گرفت، داریوش رضازاده که مانند پدر و مادرش کمونیست بود در زمان شاه هوادار سازمان چریک های فدائی خلق ایران شد، پس از انتحار اسلامی و جایگزین شدن دوزخ آخوندی به جای زندان آریامهری داریوش به سازمان پیکار در راه آزادی طبقه کارگر پیوست و در تهران و در بخش انتشارات این سازمان آغاز به کار کرد، مزدوران رژیم آخوندی داریوش را در تیرماه سال ١٣۶٠ دستگیر و پس از شکنجه های فراوان در کمتر از یک ماه در روز سی و یکم تیرماه سال ١٣۶٠ اعدام کردند! داریوش رضازاده هنگام اعدام بیست و چهار سال داشت.

خواهر داریوش رضازاده به نام ایراندخت رضازاده نیز که در آن هنگام پانزده سال داشت در سال ١٣۶٠ برای هواداری از سازمان پیکار دستگیر و تا پنج سال (برخی گفته اند هشت سال) در زندان ماند! گفته شده است که خواهر دیگر داریوش رضا زاده نیز کمابیش یک سال در زندان های رژیم ولایت فقیه به سر برد که در این باره آگاهی فراوانی در دست نیست، ایراندخت پس از آزادی از زندان و برای رهائی از آزارهای فراوان به همراه همسرش محمود معمارنژاد هست و نیستش را در دوزخ آخوندی رها کرده و به فرامرز گریخت اما دریغا و فسوسا که ایراندخت در فرامرز پس از آن همه درد و رنج دچار بیماری مولتیپل اسکلروز یا ام - اس شده و پاهایش فلج شدند و به ناچار ویلچرنشین شد! و باز هم دریغا و فسوسا که یکی از دختران ایراندخت رضازاده و محمود معمارنژاد به نام آناهیتا معمارنژاد در مردادماه سال ١٣۹٠ و هنگامی که بیست و یک سال بیشتر نداشت دچار سکته مغزی شد و درگذشت! اما رنج های این خانواده به پایان نرسیدند چون دختر دیگر ایراندخت به نام آیدا معمارنژاد دچار بیماری سرطان شد و در هفتم دی ماه سال ١٣۹۷ از دست رفت!

پدر و مادر داریوش رضازاده پس از اعدام فرزندشان در پی یافتن خبری از وی همه جا را گشتند اما پاسخی نگرفتند تا این که در بهشت زهرا به آنها گفتند که فرزندشان در خاوران است! طیبه داودی و شوهرش مانند بسیاری از خانواده ها پی بردند که رژیم دژخیمان و شکنجه گران بسیاری از زندانیان اعدام شده کمونیست را در گورهای بی نام و نشان در خاوران به خاک سپرده است، مادر و پدر داریوش رضازاده از آن پس پیاپی به خاوران رفت و آمد می کردند و با خانواده های دیگر همبستگی می کردند، آنها در برابر یورش سازمان یافته چماقداران آخوندیسم که می کوشیدند از رفتن خانواده ها به خاوران جلوگیری کنند ایستادگی می کردند، مزدوران رژیم ولایت فقیه نیز از رفتن خانواده های اعدام شدگان به گورستان خاوران جلوگیری می کردند و یا آنها را آزار می دادند، چنان که یک بار خودروی رضا رضازاده پدر داریوش رضازاده را در جلوی خاوران با سنگ و چوب درهم کوبیده و سقف خودرو را از میان بردند و شیشه هایش را شکستند و پس از کتک های فراوانی که به رضا رضازاده زدند پایش را شکستند!

پس از این رویدادها طیبه داودی و شوهرش رضا رضازاده در سال ١٣۶٩ به ناچار از تهران به تبریز بازگشتند، رضا رضازاده در سال ١٣٩٢ و هنگامی که هشتاد و شش سال داشت دچار ایست قلبی شد و درگذشت و طیبه را با دردها و رنج های فراوانش تنها گذاشت و سرانجام طیبه داودی پس از ده ها سال درد و رنج در روز دوشنبه نهم آبان ماه سال ١٤٠١ در زادگاهش شهر تبریز درگذشت!

★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★