در رفع عللی که منجر به انشعاب «جبهه ملی ایران »گردید ،انهم به اعتبار قدمت و اهمیت این سازمان 74 ساله، باید کوشید .
از همه مهمتردر مسیر استفاده از تخصص اعضاء وهوا داران این میراث گران -نقش افرین در تحول سال 57انهم در اغاز هفتاد و پنجمین سال تاسیس ، باید همت گمارد ....
بعد ازپلنوم جبهه ملی در سال 82 13 با همه مشکلات «چنانکه افتد ودانی »موفق به تشکیل شورا درابان سال 1397شدیم که با نقایصی همراه بود .
در ان نشست تعدادی از پیش کسوتان به راه و روش «انتخابات درون سازمانی »که با گذشت 5 سال انهم در این مقطع به دلیل تشکیل مجمع عمومی ....رسانه ای میشود ، ایراد داشتند و انرا در خور سازمان نمیدیدند ...و در حقیقت اینگونه «لابی گری »را در شان جبهه نمیدانستند ...
اقتضای زمان بر اینستکه: در این مرحله نبایستی چنان برنامه ای را- برامده از تصمیمات گروهی - مجدد شاهد بود ، البته اگربه اعتبار و ارزش واقعی این سازمان – عنایتی باشد .....
با یاری اعضا «همه موانع با هم بودن را» باید منعکس کرد ..... تلنگر و شوک وارد کرده ، ایجاد سوال کنیم انهم برای دوستانی که بجای تفکر و استقلال رای – نوعی تبعیت بی دلیل دربین آنها حاکم شده است .
**مفسری بنام و صاحب نظر در توصیف عملکرد این سازمان انهم در این برهه حساس البته با اندکی اغراق می نویسد :
((برخلاف تصور رهبران یا اعضای این سازمان ، که نه موقعیت سیاسی خاصی دارند ، نه آن گسترش یا پایگاه اجتماعی لازم را واز همه مهمتر استراتژی مشخص نیست ... حال چرا دردرون- بخود زنی و تضعیف این یادگار ارزنده می پردازند ))
گذشته از اینکه این بینش در چه حدودی واقعیت دارد باید گفت :
اعضاء بدلیل شرایط اجتماعی سخت و ویژه گیهای خاص ،اهمیت ضرورت یگانگی را نمیخواهند درک کنند ، چطور ممکنست یک امر بدیهی ،لازم و روشن را در رابطه با مصالح کشور درک ننمود .
برنامه ، پیشنهاد و سیاست‌هایی را اگر لازمست ارائه شود ... وقتی با هم و با هماهنگی کامل باشد مؤثرتر است.
اجازه دهید موضوع وحدت و هماهنگی اصل قرار گیرد ، طرح شود و جبهه ملی واحد - فراتر از شخص و با توجه به نیات اولیه بنیان گذار خوش فکر ان .... «که با گذشت بیش از 7 دهه هنوز هم مورد وثوق واحترامست » به رسالت خود در مسیر استقلال و توسعه واقعی کشور ادامه دهد .
در انقلاب، دولت موقت و مجلس اول سهم داشتیم. تدریجاً توانستند البته با بی توجهی خودمان ...این یادگار ارجمند را تضعیف کنند ....تصور میرود د ر این برهه بدلیل ضرورت اجتماعی، شرایط جهانی و....فضا ئی با همان موقعیت را ، میتوان با همه چند وچون ایجاد کرد .
اینکه چرا اینحالت و نگاه ایجاد شده ؟ تاکید میشود ! باید از آن گذشت ودر صدد جبران برامد .....
ماجرایی را یادم آمد ««سالگرد شادروان مهندس بازرگان در حسینیه ارشاد بود، آقای خلخالی آمد - همه متحیر که خلخالی که در مجلس دست روی سر بازرگان می‌گذاشت و می‌گفت الفاتحه، آمده و می‌خواست صحبت کند - به ناچارموافقت شد ....
پشت تریبون گفت : اشتباه تصور میکردم که شما تاثیری در جامعه ندارید ، تعداد تان ظاهرا کم میباشد اما این عده کیفی اند.
کیفیت وجود دارد »»...... باید امروز هم در میان نیرو های جبهه ملی مخصوصا جوانان کار کرد - این جمع را میتوان یکجا گرد آورد و در پی گفتگو و رفع ازردگی ها ،وحدت واقعی را ایجاد کرد .
** طی این مدت اثربخشی ، هماهنگی، وحدت رویه و تشکل شایسته‌ای که جبهه ملی به اعتبار پیشینه اش می‌طلبید ......با جدایی انهم در واقع خود زنی مطلق از همه طرف ، که کم وبیش بیک اندازه مقصرند ....تحقق نیافته و عارف و عامی بر انند . این سبک و سیاق - دقیقاً مسیر منفی و با منافع ملی قرین نیست .
انداختن «طرح نو»وروشی جد ید مناسب زمان و مکان و بفکر اینده ای بدون هر گونه اختلاف بودن ،حد اقل وظیفه بشمار میرود ...
این خانه ارجمند متعلق به گرو ه یا جریان خاصی نبوده و نیست ، بهتر اینکه با این اعتبار بیش از این بازی نشود که در عرصه عمومی این خود زنی ها عریان نگردد ...
هدف اینست اعضاء با ارائه بر نامه های مناسب در جهت اعتلای میهنمان ، راحتی و آسایش مردمان گرفتار معاش و دچار روز مره گی ، اعتبار بین‌المللی میهنمان ، ارزش پول دردست و طرح ایده ها ی مفید در قامت « اپوزیسیون قانونی داخلی» کوشا باشند .
تحقق این مهم در «سازمان بسیار قدیمی مان « جبهه ملی ایران »را » شدنی میدانیم .....تا این فراز و نشیب به پایان برسد .
بایستی دست به کاری بزنیم که غصه سرآید. ....این غصه : جدائی ، خودزنی و ناهماهنگی میباشد
دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.
توجه داشته باشید کامنت‌هایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد!
افزودن دیدگاه جدید