Pandora Noury
نظرات رسیده
Pandora Noury
شاید باید قبول کنیم که در ایران، برای هر نوع تغییر اجتماعی ، فرهنگی ، اقتصادی و سیاسی شیوه ای جز اقتدار از بالا را پذیرا نبودیم و نیستیم .
Pandora Noury
شاید باید قبول کنیم که در ایران، برای هر نوع تغییر اجتماعی ، فرهنگی ، اقتصادی و سیاسی شیوه ای جز اقتدار از بالا را پذیرا نبودیم و نیستیم .
الگوی فرهنگی ما شهریار مقتدر که در بهترین حالت از او فقط انتظار دادگری می‌رود است . مردم چون گله ای بحساب میایند که اگر شانس بیاورند چوپان خیر خواه بالای سرشان قرار میگیرد . البته از آنجا که چوپان هایی از نوع آخوند همیشه خواهان به قهقرا بردن این گله هستند چاره ای جز دست به دامان چوپان خیر خواه شدن نبوده .
اگر نخبگان لااقل در تاریخ معاصر ایران ، خود در گیر این الگوی فرهنگی نبوده و استقلال فکری داشتند و در پی ترویج این جهان بینی بین مردم بودند ، در ابتدا چاره ای جز توسل به یک قدرت مقتدر برای رهایی از تاریک اندیشی جامعه و باز کردن گره کور تفکر آخوندی نداشتند . پس اشکال کار نه خاندان ایران ساز پهلوی بلکه نخبگان کشور بوده و هست که هرگز در پی پرورش استقلال فکری مردم بر نیامدند . آنها میخواستند یا خود جای چوپان را بگیرند و یا با این و آن چوپان همراهی کنند . البته باید پذیرفت که همراهی با چوپان پهلوی بالاخره کم هزینه ترین و در دراز مدت بهترین راه بود، دریغا که نخبگان نه تنها فاقد الگوی فکری منسجم برای پروش استقلال فکری در جامعه بلکه خود به امید بدست گرفتن ریسمان بودند . ناکامی برای به دست گرفتن ریسمان آنها را بطرف همراهی با چوپان مرتجع کشاند.
شاید باید قبول کنیم که در ایران، برای هر نوع تغییر اجتماعی ، فرهنگی ، اقتصادی و سیاسی شیوه ای جز اقتدار از بالا را پذیرا نبودیم و نیستیم .
الگوی فرهنگی ما شهریار مقتدر که در بهترین حالت از او فقط انتظار دادگری می‌رود است . مردم چون گله ای بحساب میایند که اگر شانس بیاورند چوپان خیر خواه بالای سرشان قرار میگیرد . البته از آنجا که چوپان هایی از نوع آخوند همیشه خواهان به قهقرا بردن این گله هستند چاره ای جز دست به دامان چوپان خیر خواه شدن نبوده .
اگر نخبگان لااقل در تاریخ معاصر ایران ، خود در گیر این الگوی فرهنگی نبوده و استقلال فکری داشتند و در پی ترویج این جهان بینی بین مردم بودند ، در ابتدا چاره ای جز توسل به یک قدرت مقتدر برای رهایی از تاریک اندیشی جامعه و باز کردن گره کور تفکر آخوندی نداشتند . پس اشکال کار نه خاندان ایران ساز پهلوی بلکه نخبگان کشور بوده و هست که هرگز در پی پرورش استقلال فکری مردم بر نیامدند . آنها میخواستند یا خود جای چوپان را بگیرند و یا با این و آن چوپان همراهی کنند . البته باید پذیرفت که همراهی با چوپان پهلوی بالاخره کم هزینه ترین و در دراز مدت بهترین راه بود، دریغا که نخبگان نه تنها فاقد الگوی فکری منسجم برای پروش استقلال فکری در جامعه بلکه خود به امید بدست گرفتن ریسمان بودند . ناکامی برای به دست گرفتن ریسمان آنها را بطرف همراهی با چوپان مرتجع کشاند.